Αισίως μπήκαμε στο 2019.
Μία ακόμα χρονιά ...
έφυγε, μία άλλη ήρθε και ο χρόνος κυλά, είτε υπέρ μας, είτε κατά μας.
Όμως φαίνεται, ότι ο χρόνος, ΔΕΝ αλλάζει τα πράγματα γύρω μας και όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας, "μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει", η αίσθηση παραμένει ίδια.
Και επειδή "έπιασα" τις παροιμιώδεις φράσεις της κοινωνίας μας, ας θυμηθούμε και μια που την αναπολούμε στις αρχές κάθε νέου χρόνου που έρχεται: "κάθε πέρσι και καλύτερα".
Έτσι μετά το ευχάριστο κλίμα των εορτών, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις προκλήσεις της Νέας χρονιάς.
Ο καθένας μας θέτει στόχους και ξεκινά την υλοποίησή τους, όμως τί στόχους θέτουμε συλλογικά, ακόμη και ως χώρα;
Όμως αλήθεια ποιες προσδοκίες έχουμε από το Νέο έτος και τι θέλουμε να επιτύχουμε στο εσωτερικό και διεθνές επίπεδο ως χώρα;
Είναι ερωτήματα, που θέλουν απαντήσεις από εμάς, τους διοικούντες του Α΄ και Β΄ βαθμού αυτοδιοίκησης, τους κυβερνώντες.
Και σ΄ ότι αφορά την κυβερνητική πολιτική, θα συνεχίζεται μέχρι τις εθνικές εκλογές και μάλιστα υπό το στενό κλοιό των μνημονιακών δεσμεύσεων.
Ότι κι αν κάνουν, η αντίστροφη μέτρηση για την ήττα ξεκινά με την αυγή του Νέου χρόνου και δεν μπορούν με τίποτα να την σταματήσουν.
Ας ναρκοθετήσουν όσο θέλουν τον δρόμο για να δυσκολέψουν τους επόμενους, ας προσπαθήσουν να περάσουν το "έκτρωμα" των Πρεσπών, ας προσπαθήσουν να παραδώσουν την Κύπρο και το Αιγαίο στους Τούρκους, ας μοιράσουν όση ελεημοσύνη θέλουν.
Η Νέα χρονιά θα φέρει κάτι Νέο που θα αλλάξει άρδην τη ζωή μας καθώς εάν προκύψει πολιτική αλλαγή, θα πάρουμε πίσω την χαμένη ελπίδα, το χαμόγελο, την περηφάνια την αξιοπρέπεια
Είτε γίνουν οι εθνικές εκλογές πριν από τον Μάιο, είτε γίνουν όλες μαζί τον Μάιο, είτε καταφέρει ο κ.Τσίπρας να εξαντλήσει την τετραετία και να κάνει τις εθνικές τον Οκτώβριο, το 2019 είναι η χρονιά που η πατρίδα θ' απαλλαγεί από την λαίλαπα της αριστεράς.
Ας είμαστε ρεαλιστές. Σήμερα στην αρχή του Νέου έτους, η οικονομική συγκυρία θα απομονώνει και θ' αφαιρεί από την κοινωνία τη μαχητικότητά της και ίσως μόνο με την απόρριψη του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος, θ' αναζητήσουμε το Νέο.
Μόνη η απαξίωση, οδηγεί σε αδιέξοδο. Αν ξεφύγουμε από τα κομματικά και μικροπολιτικά πάθη και αν βρούμε πρακτικές και εφαρμόσιμες λύσεις από τα μικρά (τοπικά), μέχρι τα μεγάλα (εθνικά) προβλήματα , τότε μόνο θα προχωρήσουμε μπροστά και θα ξεφύγουμε από το φονικό σπιράλ.
Πρέπει όλοι μας να συμμετέχουμε, πρέπει να ελέγχουμε, πρέπει να κρίνουμε, πρέπει να λέμε την άποψή μας, διότι είναι υποχρέωσή μας, ως κοινωνία.
Με τη Νέα χρονιά, ας απαιτήσουμε να γίνουν πράξη οι προσδοκίες μας.