Δυστυχώς σήμερα ...
Και αυτό το κάνουν οι κυβερνώντες, για να χτίσουν πολιτικές καριέρες, είτε για να μπορέσουν να επιβιώσουν πολιτικά σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, που αδυνατούν να κατανοήσουν.
Ειλικρινά με τα όσα συνέβησαν χθες στην βουλή, με την υπόθεση των παραπομπών πρώην πρωθυπουργών και υπουργών, όσο και αν ψάξει κανείς στα κοινοβουλευτικά χρονικά της χώρας μας, δεν θα μπορέσει να βρει ανάλογο προηγούμενο.
Στοιχεία μισαλλοδοξίας, μικρότητας, χυδαιότητας, και πολιτικής εμπάθειας κυριάρχησαν στο ναό της δημοκρατίας, που δηλητηρίαζαν τον δημόσιο λόγο και την κοινωνία με μία κλιμακούμενη δημαγωγία.
Θυμάμαι τους γονείς μου που "έφυγαν" από την ζωή, αλλά μου έχουν εξιστορήσει πολλά για τη φρίκη του εμφυλίου πολέμου.
Όσοι γνωρίζουν τι ακριβώς έγινε στον εμφύλιο, μπορούν να αντιληφθούν την περιπλοκότητα της κατάστασης και τα τραγικά ηθικά διλήμματα και καλό θα είναι να ΜΗΝ αναπαράγουν εμφυλιοπολεμικά συνθήματα.
Δίχως αμφιβολία, ο εμφύλιος άφησε ένα πολύ βαρύ αποτύπωμα στην ελληνική κοινωνία.
Κλείνοντας πιστεύω ότι, η εθνική συμφιλίωση περνάει πρωτίστως μέσα από τη συμφιλίωσή μας, με την ιδέα ότι ως πολιτική κοινότητα, πρέπει να επουλώσουμε οριστικά τις πληγές μας και να κοιτάξουμε επιτέλους μπροστά.
Ο συγχωρεμένος πατέρας μου έλεγε: "Όποιος κοιτάει συνεχώς πίσω του, κάποια στιγμή θα σκοντάψει".
Η πατρίδα μας, ΔΕΝ έχει την πολυτέλεια για άλλα στραβοπατήματα ή πισωγυρίσματα.
Η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών επιθυμεί λύσεις στα μεγάλα προβλήματα, που θα διασφαλίζουν τα συμφέροντα της χώρας μας και αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούμε το γρηγορότερο.