Πύργος από ξύλινα ...
μακρόστενα τουβλάκια που αφαιρούνται από τη βάση και τοποθετούνται με αδέξιο τρόπο στην κορυφή, καθιστώντας το οικοδόμημα κάθε στιγμή πιο ασταθές.
Αυτή την περιγραφή επέλεξε ο Γκέραλντ Κνάους για τη συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας για το προσφυγικό, αποδίδοντας τεράστιες ευθύνες στην ευρωπαϊκή ηγεσία.
Ο Αυστριακός διευθυντής του ινστιτούτου ESI γνωρίζει – αυτός ήταν ο εμπνευστής της συμφωνίας, την οποία βλέπει τώρα να κινδυνεύει «εντός ημερών, εβδομάδων ή μηνών» με κατάρρευση.
Στη στρογγυλή τράπεζα που οργάνωσε χθες το ΕΛΙΑΜΕΠ στην Αθήνα, ο κ. Κνάους επισήμανε ότι για την επιβίωση της συμφωνίας και την αποσυμφόρηση των νησιών του Αιγαίου λείπουν δύο κρίσιμοι κρίκοι: οι επιστροφές από τα νησιά προς την Τουρκία και οι μετεγκαταστάσεις από την Τουρκία προς την Ε.Ε.
«Το να διασφαλιστεί ότι η Τουρκία είναι ασφαλής τρίτη χώρα θα έπρεπε κανονικά να είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτονται οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι όταν ξυπνούν και το τελευταίο πριν κοιμηθούν», σημείωσε ο κ. Κνάους, κατηγορώντας την ευρωπαϊκή ηγεσία για «έλλειψη σοβαρότητας».
Κατά τον Αυστριακό αναλυτή, θα ήταν απολύτως εφικτό να αποκτήσει η Τουρκία εγκαταστάσεις με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, μεταφραστές και καλά εξοπλισμένη υπηρεσία ασύλου, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι Σύροι θα τίθενται υπό καθεστώς προσωρινής προστασίας και όλοι οι υπόλοιποι θα έχουν πρόσβαση σε αξιόπιστο και αποτελεσματικό σύστημα ασύλου. Αυτό θα έλυνε τα χέρια των ελληνικών επιτροπών ασύλου. Αντί όμως οι Ευρωπαίοι να πιέζουν για κάτι τέτοιο την Αγκυρα, επιμένουν σε άσχετα αιτήματα όπως αυτό για τη χαλάρωση της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας της.
Επιπλέον, η αρχική πρόταση του κ. Κνάους προέβλεπε μετεγκατάσταση 500.000 Σύρων προσφύγων από την Τουρκία προς ευρωπαϊκές χώρες. «Είχαμε υποτιμήσει τις διοικητικές δυσκολίες», παραδέχθηκε χθες. «Η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ είπε ότι το εφικτό είναι να γίνονται το πολύ 50.000 μετεγκαταστάσεις από την Τουρκία τον χρόνο».
Πώς εξηγείται όμως ότι μέχρι τις 9 Σεπτεμβρίου 2016, σύμφωνα με τα στοιχεία της Κομισιόν, οι μετεγκαταστάσεις από την Τουρκία ανέρχονταν μόλις σε 1.583; Τι λέει αυτό για τις προθέσεις των Ευρωπαίων; Μήπως, αφότου απέκλεισαν τον βαλκανικό διάδρομο και μείωσαν τις αφίξεις στο έδαφός τους, απλά αδιαφόρησαν;
«Στο αποκορύφωμα της κρίσης, στα υπουργεία της Γερμανίας, της Ολλανδίας και άλλων χωρών κατάρτιζαν σχέδια για το πώς θα μπορούσαν να οργανώσουν τη μετεγκατάσταση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων από την Τουρκία στις χώρες τους», είπε ο κ. Κνάους. «Κανείς δεν ασχολείται πια με τα σχέδια αυτά. Τώρα έχουν ξεκινήσει να κλείνουν τα κέντρα υποδοχής».
Εν τω μεταξύ, οι αριθμοί στα νησιά του Αιγαίου αυξάνονται ενώ η προσδοκία, σύμφωνα με τον κ. Κνάους, είναι να εκδίδονται «200 τελεσίδικες αποφάσεις τον μήνα, δηλαδή μάξιμουμ 200 επιστροφές τον μήνα. Τόσοι φθάνουν σε δύο ημέρες». Και όμως, ο Αυστριακός αναλυτής υποστηρίζει ότι υπάρχουν λύσεις διοικητικής συνεργασίας που θα βελτίωναν την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών προστατεύοντας ταυτόχρονα τα δικαιώματα όσων ζητούν διεθνή προστασία.
Η πρόταση του κ. Κνάους περνάει μέσα από τη βελτίωση των συνθηκών για τους πρόσφυγες και μετανάστες στην Ελλάδα και την Τουρκία. Ομως στην πράξη, η Ε.Ε. διολισθαίνει προς το απάνθρωπο αυστραλιανό μοντέλο, με την Ελλάδα στον ρόλο των μικρών νησιών Ναούρου και Μάνους, στα οποία φυλακίζουν οι Αυστραλοί τους πρόσφυγες.
«Στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη, ο αριθμός όσων προτιμούν το αυστραλιανό μοντέλο δεν είναι αμελητέος», επισημαίνει ο κ. Κνάους. Χωρίς φυσικά όλοι αυτοί να λαμβάνουν υπόψη ότι στην Αυστραλία οι αριθμοί είναι πολύ μικρότεροι (7.000 πρόσφυγες ετησίως) και ότι υπάρχει μια κάποια διαφορά ανάμεσα στα προβλήματα συνωστισμού στο Ναούρου και στις συνέπειες μιας ενδεχόμενης αποσταθεροποίησης της Ελλάδας.