To savoir vivre του γυμναστηρίου
Κάθε γυμναστήριο είναι μια μικρή κοινωνία. Και όπως κάθε κοινωνία διέπεται από ορισμένους κανόνες καλής συμπεριφοράς – savoir vivre για τους γαλλομαθείς – έτσι και ο χώρος του γυμναστηρίου έχει τους δικούς του κανόνες. Κανόνες που αν τους ακολουθούσε η πλειοψηφία των πελατών θα έκανε την ζωή μας πιο εύκολη.
Όμως δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Για την ακρίβεια, δεν συμβαίνει σχεδόν ποτέ. Δείτε παρακάτω δέκα κανόνες καλής συμπεριφοράς στο γυμναστήριο, και προσπαθήστε να τους ακολουθήσετε κατά γράμμα. Οι ιδιοκτήτες και οι υπόλοιποι ασκούμενοι θα σας ευγνωμονούν.
* Δεν υπάρχει τίποτα πιο ενοχλητικό από το να πρέπει να βγάλεις τις πλάκες του προηγούμενου από την μπάρα για να κάνεις την άσκησή σου ή να αναπτύξεις τις ικανότητες του Sherlock στην επίλυση μυστηρίων για να βρεις τον δεύτερο αλτήρα στον πανικό που επικρατεί στο πάτωμα. Σκεφτείτε λοιπόν αυτούς που θα χρησιμοποιήσουν την μπάρα/ τον αλτήρα μετά από εσάς και γλιτώστε τους από την ταλαιπωρία βάζοντας τα κιλά ή τους αλτήρες στην θέση τους μετά από κάθε άσκηση. Διευκρίνιση όσον αφορά την τοποθέτηση των κιλών πίσω στη θέση τους: Δεν φορτώνουμε τις μεγάλες πλάκες (10 κιλά και άνω) στις θέσεις των μικρών γιατί έτσι μπλοκάρουμε και την αποκάτω/αποπάνω θέση.
* Η προπόνηση στο γυμναστήριο έχει την τάση να… ενεργοποιεί τους ιδρωτοποιούς αδένες μας. Δεκτό. Όμως κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να υφίσταται την μπόχα και την δυσωδία από τη μη χρήση αποσμητικού. Δώστε λοιπόν βάση στην σωματική σας υγιεινή και «τιμήστε» το αποσμητικό σας πριν την προπόνηση, όπως επίσης και την πετσέτα σας.
* Σύνηθες φαινόμενο στα περισσότερα γυμναστήρια ο/η ασκούμενος να «καβατζώνει» ένα μηχάνημα για την πάρτη του (συνήθως το chest press για τους άνδρες και το μηχάνημα προσαγωγών/απαγωγών για τις γυναίκες) και να μένει εκεί μέχρι να τελειώσει και τα δέκα σετ που (θεωρεί) ότι πρέπει να κάνει. Ακόμα χειρότερα, όταν κάθεται στο μηχάνημα και μιλάει στο κινητό. Θυμηθείτε ότι το γυμναστήριο είναι ένας δημόσιος χώρος και τα όργανα/μηχανήματα είναι για όλους. Μην χαζολογάτε λοιπόν σε αυτά, κάντε τα σετ που πρέπει να κάνετε και αφήστε τα στον επόμενο.
* Ο κανόνας του «προσέχουμε για να έχουμε» ισχύει και στο γυμναστήριο. Ναι, δεν σας ανήκει ο εξοπλισμός, όμως εσείς είστε αυτοί που γκρινιάζουν πρώτοι όταν ένα μηχάνημα δεν λειτουργεί «λόγω βλάβης». Η επισκευή γυμναστηριακού εξοπλισμού κοστίζει και αργεί, επομένως οφείλετε να τον προσέχετε σαν να ήταν δικός σας. Δεν πετάμε τα κιλά κάτω μετά από κάθε σετ, δεν αφήνουμε απότομα τα κιλά στα μηχανήματα και με το που θα δούμε κάποια φθορά στον εξοπλισμό το αναφέρουμε άμεσα στη διεύθυνση.
* Το squat rack, όπως υποδηλώνει και το όνομά του, έχει συγκεκριμένο σκοπό: να χρησιμοποιείται για τα squat. Επομένως, δεν κάνουμε σε αυτό κάμψεις δικεφάλων ή οποιαδήποτε άλλη άσκηση μπορεί να γίνει οπουδήποτε αλλού. Σεβαστείτε τους ασκούμενους που δεν έχουν άλλη εναλλακτική/χώρο για να κάνουν squat. Το ίδιο ισχύει και για τον πάγκο για τις πιέσεις στήθους: δεν είναι ούτε για να κάνετε κάμψεις δικεφάλων, ούτε για να αφήνετε αλτήρες πάνω σε αυτόν, ούτε για να κάνετε πιέσεις ώμων.
* Δεν διαλέγουμε τον πιο «δημοφιλή» ψύκτη του γυμναστηρίου σε ώρες αιχμής για να γεμίσουμε το μονόλιτρο μπουκάλι μας. Αν διψάμε πολύ, πίνουμε δυο τρεις γουλιές, περιμένουμε να χαλαρώσει η ουρά και μετά γεμίζουμε το μπουκάλι με την ησυχία μας.
* Δεν μιλάμε/ αγγίζουμε κανέναν την ώρα που κάνει το σετ του και είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν κινούμαστε στους χώρους με τα ελευθέρα βάρη. Μια απροσεξία ή ένα κατά λάθος σκούντημα μπορεί να αποτελέσει αιτία τραυματισμού για τον ασκούμενο. Επίσης, δεν κοιτάμε τον άλλον στα μάτια με βλέμμα τύπου «να σε ρωτήσω κάτι;» την ώρα που παλεύει να βγάλει το σετ του.
* Αν υπάρχει πετσέτα/shaker ή οτιδήποτε άλλο σε ένα μηχάνημα/μπάρα δεν βιαζόμαστε να τα πετάξουμε δίπλα και να μπούμε σαν… Ούνοι στα σετ. Κοιτάμε πρώτα να δούμε αν υπάρχει κάποιος γύρω που να το χρησιμοποιεί, ρωτάμε τους πιο κοντινούς ασκούμενους αν το χρησιμοποιούν και μετά ξεφορτώνουμε κιλά και μεταφέρουμε την πετσέτα αλλού. Προσοχή όμως, αποτελεί σύνηθες φαινόμενο κάποιος να αφήνει την… προίκα του σε ένα μηχάνημα το οποίο δεν χρησιμοποιεί. Σε αυτήν την περίπτωση του υπενθυμίζουμε ότι δεν είναι μόνος του στο γυμναστήριο και φυσικά δεν κάνουμε ποτέ εμείς το ίδιο.
* Τα ουρλιαχτά και οι κραυγές αποτελούν μέσο εκτόνωσης και επικοινωνίας στο ζωικό βασίλειο, όμως το γυμναστήριο δεν είναι ζούγκλα. Συγκρατήστε λοιπόν την επιθυμία σας να μιμηθείτε τον Ταρζάν ή κάποια death metal μπάντα και περιοριστείτε στο να εκπνέετε φυσιολογικά σε κάθε επανάληψη χωρίς κραυγές ή/και βρισίδια.
* Είναι αρκετά εκνευριστικό να προσπαθείς να συγκεντρωθείς σε μια άσκηση και ακριβώς δίπλα σου μια κοπέλα ή ένας τύπος να συζητά σε έντονο ύφος για τα οικογενειακά ή ψυχολογικά του προβλήματα ή για την ταινία που είδε πρόσφατα και ήταν «πατάτα» ή για το που θα πάει το βράδυ. Από την στιγμή που πηγαίνουμε γυμναστήριο θα πρέπει να επικεντρωνόμαστε στην προπόνησή μας και όχι στα προβλήματά μας (ή του διπλανού μας). Αν υπάρχει μεγάλη ανάγκη ή χρειάζεστε το κινητό για να ακούτε μουσική, τότε μπορείτε να το πάρετε μαζί σας, αλλιώς αφήστε το στα αποδυτήρια.
* Δεν υπάρχει λόγος να κάνετε τον «ξερόλα» υποδεικνύοντας στον καθένα (κυρίως σε γυναίκες) πώς θα πρέπει να κάνει μια άσκηση ή ποια άσκηση θα πρέπει να κάνει αντί αυτής που κάνει. Κατ’ αρχήν δεν σας το ζήτησε και κατ’ επέκταση πιθανώς η συγκεκριμένη άσκηση να τον «πιάνει» περισσότερο. Καλές προπονήσεις!