Ο κ. Αντ. Σαµαράς βαδίζοντας στη ...
δεξιά όχθη του ποταµού προσπαθεί να συγκλίνει προς το Κέντρο, αλλά τον φρενάρει το φάντασµα της Ακροδεξιάς.
Στην άλλη όχθη, την Αριστερά, βαδίζει ο κ. Αλ. Τσίπρας µε βήµατα ασυντόνιστα µεν, αλλά σταθερά ως προς την τελική τους κατεύθυνση, το Κέντρο.
Και τα δύο κόµµατα που φέρονται ότι θα πρωταγωνιστήσουν στις προσεχείς εκλογές διεκδικούν όλο και περισσότερο τους κεντρώους πολίτες. Δεν µπορούν ή πιθανότατα δεν θέλουν να µας αποκαλύψουν τις θέσεις τους στα άµεσα προβλήµατα του τόπου. Για να υποδηλώσουν τη θέση τους στο πολιτικό φάσµα συχνά επικαλούνται ορισµένους νεκρούς πλέον πολιτικούς, που προβάλλονται ως ιδρυτές πολιτικών... δυναστειών!
Στην πραγµατικότητα ουσιώδεις πολιτικές διαφορές ενυπάρχουν µόνο στη φαντασία ορισµένων ιδιότυπων στελεχών κοµµάτων, που αν πολιτεύονται µε ένα µεγάλο κόµµα εκλέγονται µε πάρα πολλούς σταυρούς προτιµήσεως, ενώ αν πάνε σε εκλογές µε τα δικά τους φλάµπουρα δεν βρίσκουν στην κάλπη ούτε την ψήφο τους!
Οι ηγεσίες των κοµµάτων αντιλαµβάνονται το πρόβληµα αλλά δεν αποτολµούν τη ρήξη µε το παρελθόν και έτσι διανύουµε την εποχή της στασιµότητας. Οι αυριανοί ψηφοφόροι θα ήθελαν πραγµατικό ανταγωνισµό ανάµεσα στον Αντ. Σαµαρά και στον Αλ. Τσίπρα, χωρίς οι δύο αρχηγοί να µετράνε εσωκοµµατικές ίντριγκες, που όταν αποκαλύπτονται καταγράφονται ως Καραγκιόζης της πολιτικής.
Οσο περνάει ο καιρός τόσο διαφαίνεται ότι δεν ήλθε ακόµη η ώρα για τη µεγαλύτερη µεταρρύθµιση που χρειάζεται η χώρα. Την Αναθεώρηση του Συντάγµατος. Ας ελπίσουµε ότι η νέα Βουλή θα διευκολύνει αν δεν επιβάλει τη Συναίνεση όλων των κοµµάτων εξουσίας µε αναγκαστική αποστρατεία του Καραγκιόζη!