Η ώρα της αλήθειας


Τα όσα έγιναν στο...



 χθεσινό Γιούρογκρουπ μπορούν να ερμηνευτούν πολλαπλώς. Για παράδειγμα οι Ευρωπαίοι λένε ότι πίεσαν την ελληνική κυβέρνηση κι ότι προκρίνουν το σενάριο της ενισχυμένης προληπτικής γραμμής στήριξης. Κοινώς νέο μνημόνιο για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και με άγνωστους όρους τους οποίους υποτίθεται ότι θα διαπραγματευτούμε.

Κυβερνητικές πηγές λένε ότι σε 6-12 μήνες η Ελλάδα θα πετύχει «καθαρή» έξοδο. Δηλαδή θα υπάρξει αυτή η μεταβατική περίοδος και μετά η χώρα θα κινηθεί πιο χαλαρά με μια πιο καλή εποπτεία.

Η αλήθεια μπορεί να είναι κάπου στη μέση ή τουλάχιστον να βρεθεί μια μέση λύση μέχρι τις 8 Δεκεμβρίου, ωστόσο, το ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο που θέτουν οι Ευρωπαίοι δεν αφήνει περιθώρια για αισιοδοξία. Ουσιαστικά ξανά η Ελλάδα βρίσκεται με το πιστόλι στον κρόταφο.

Αλλά, παρά το γεγονός ότι οι δανειστές δεν… μας κάνουν τη χάρη. Παρ’ ότι οι Ευρωπαίοι δεν χαλαρώνουν ποτέ και ακολουθούν τη γραμμή Σόιμπλε, δηλαδή αυστηρούς όρους και λιτότητα διαρκείας, μπορεί από τ’ αγκάθια να βγουν ρόδα. Μπορεί η Ελλάδα να πετύχει χαλαρούς όρους, μικρότερη εποπτεία αλλά το κυριότερο: Να υποσχεθεί μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν αλλά συνεχώς αναβάλλονται.

Μήπως όμως είναι η ώρα να ειπωθούν οι μεγάλες αλήθειες στον ελληνικό λαό; Καθαρά και σταράτα, χωρίς επικοινωνιακές φιοριτούρες και χωρίς «βαφτίσια» των νέων προγραμμάτων και όρων που θέτουν οι δανειστές, μήπως θα πρέπει η κυβέρνηση να πει καθαρά και ξάστερα τι έχουμε πετύχει ως τώρα, τι μας ζητάνε, τι μπορούμε να κάνουμε και που πάει το όλο ζήτημα.

Διότι όσο διαιωνίζεται αυτή η ασάφεια, η θολούρα, αυτή η… αιθαλομίχλη πάνω από το μέλλον της οικονομίας τόσο ο λαός βαριέται και αποδοκιμάζει την κυβέρνηση. Καθαρές λύσεις θέλει, κι όχι επικοινωνιακή διαχείριση.

1.Να πει η κυβέρνηση στο λαό ότι οι θυσίες που έκανε δεν θα πάνε χαμένες με μια σύγκρουση στα τυφλά με τους δανειστές.

2.Να καταγγείλει και να ξεγυμνώσει τους Ευρωπαίους που δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους.

3.Να πει ξεκάθαρα τι σημαίνει προληπτική γραμμή στήριξης και άλλες τέτοιες περίεργες λέξεις. Με το να μπερδεύεις τους πολίτες αυτό που κάνεις είναι να σε μισούν περισσότερο.

4.Να πεις αν θα υπογράψεις νέο μνημόνιο και ποιοι θα είναι οι όροι του. Θα συνεχίσουμε στο ίδιο βιολί ή κάτι πάει να αλλάξει προς το καλύτερο;

5.Να εξηγήσεις ότι το να μείνεις για άλλους έξι μήνες με ένα χρόνο σε πρόγραμμα δεν είναι η απόλυτη καταστροφή. Γιατί κάποιοι βάλθηκαν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι βγαίνουμε από το μνημόνιο για λόγους καθαρά ψηφοθηρικούς. Τόσο σοβαρά ζητήματα όμως δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με το βλέμμα στις κάλπες.

6.Να εξηγήσεις ότι αν μπεις σε νέο πρόγραμμα αυτό που έχει σημασία είναι οι όροι. Άλλο ένας όρος που λέει κάντε μεταρρυθμίσεις κι άλλο κόψτε μισθούς και συντάξεις. Το πρώτο πρέπει να γίνει το δεύτερο είναι απαγορευμένο.

7.Πρέπει να κάνεις τον κόσμο να καταλάβει ότι οι δανειστές που βάζουν τα ωραία τους λεφτά θέλουν να τα πάρουν πίσω. Και θα κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να το πετύχουν. Ο τζάμπας πέθανε.

8.Πρέπει να εξηγήσει η κυβέρνηση γιατί κωλυσιεργεί τόσο σε μέτρα όπως π.χ. να διώξει μερικούς άχρηστους υπαλλήλους από το δημόσιο. Τι φοβάται, μη χάσει την πελατεία; Εδώ ο κόσμος καίγεται…

9.Πρέπει να εξηγήσεις στον κόσμο που θα μας οδηγήσει όλη αυτή η περιπέτεια κι αν υπάρχει εναλλακτική λύση. Οφείλει να ξέρει ποιο είναι το μέλλον το δικού του και των παιδιών του.

10.Τέλος, και μακριά από εκλογικές υποσχέσεις, πρέπει να δείξεις ξεκάθαρα στους πολίτες τις επιλογές που έχει. Να ξεγυμνώσεις το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και να αναδείξεις τα δικά σου πλεονεκτήματα. Εκεί θα παιχθεί το μεγάλο παιχνίδι. Στο ψέμα, την πλάνη και στον ρεαλισμό, το ότι κάποιοι πρέπει να πατάνε στο έδαφος.

Αν όλα αυτά τα πει στον κόσμο η κυβέρνηση, κι αν κάνει τις μεταρρυθμίσεις εκείνες που απαιτούνται χωρίς φόβο και πάθος, τότε και η ίδια δεν έχει τίποτε να φοβηθεί. Όμως, ποιοι μπορούν να υπηρετήσουν αυτό το μοντέλο αλήθειας;