ερώτημα σε ποιον ανήκει τελικά ο τάφος της Αμφίπολης, απασχολεί τον Τύπο και την κοινή γνώμη παγκοσμίως.
Όλοι παρακολουθούν με αγωνία την πορεία των ανασκαφών των αρχαιολόγων και τα σενάρια εναλλάσσονται μέρα με τη μέρα.
Την ώρα που η προσοχή των περισσότερων είναι στραμμένη στην ταυτότητα του ενοίκου του τύμβου, η καθηγήτρια Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Όλγα Παλαγγιά με δηλώσεις της στα «Νέα», συνδέει τα ευρήματα των αρχαιολόγων με την εποχή κατά την οποία χτίστηκε ο τάφος.
Είναι πράγματι Μακεδονικός ο τάφος ή κατασκευάστηκε κατά τη ρωμαϊκή εποχή και άρα αποκλείεται να ανήκει στον Μέγα Αλέξανδρο ή σε κάποιο σύγχρονό του;
Το «κλειδί» της υπόθεσης είναι σύμφωνα με την κα Παλαγγιά, οι Καρυάτιδες. «Κλειδώνουν τη χρονολόγηση του μνημείου στη ρωμαϊκή εποχή και όχι νωρίτερα από τον 1ο αιώνα π.Χ. Είναι αρχαϊστικές, δηλαδή φορούν λοξό ιμάτιο, όπως οι αρχαίες κόρες, αλλά το κεφάλι τους μοιάζει κλασικό και το έχει φτιάξει ο Πραξιτέλης.
Πρόκειται για μία σύνθεση που συνηθιζόταν στα ρωμαϊκά χρόνια από την αγάπη για το παρελθόν», δήλωσε.
«Τέτοιου είδους γλυπτική δεν υπάρχει επ’ ουδενί σε μακεδονικούς τάφους. Σφίγγες σε τάφους συναντούμε στην αρχαϊκή Αθήνα, αλλά όχι στα κλασικά χρόνια. Επομένως είναι περίεργο να τις βρίσκουμε σε μακεδονικό τάφο. Αντίθετα, στα ρωμαϊκά χρόνια δεν υπάρχουν μόνο σε τάφους αλλά αποτελούν το σύμβουλο του αυτοκράτορα Αυγούστου (ιδρυτή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας). Οι Καρυάτιδες ήταν το αγαπημένο του διακοσμητικό στοιχείο».
Αναλύοντας τα μέχρι στιγμής στοιχεία, η καθηγήτρια έδωσε μια εκτίμηση και για το ποιος μπορεί να είναι τελικά θαμμένος στην Αμφίπολη: «Οι πεσόντες από τη μάχη των Φιλίππων» εκτιμά η Όλγα Παλλαγγιά. «Στους Φιλίππους συγκρούστηκαν το 42 πΧ. οι στρατοί από τη μία του Οκταβιανού Αυγούστου και του Μάρκου Αντώνιου και από την άλλη του Βρούτου και του Κάσσιου, των δολοφόνων του Ιούλιου Κάισαρα.
Οι νικητές (Οκταβιανός Αύγουστος, Μάρκος Αντώνιος) πιθανώς έθαψαν τους νεκρούς τους στο στρατόπεδό ους στην Αμφίπολη. Ίσως να χρησιμοποίησαν και μάρμαρο Θάσου. Αυτό το μνημείο έχει τόνους μαρμάρου, ενώ οι μακεδονικοί τάφοι ήταν κατασκευασμένοι από ασβεστόλιθο με επίχριση. Μαρμάρινες ήταν μόνο οι πόρτες τους».
Η κυρία Παλαγγιά, στο τέλος διευκρίνισε ότι ακόμα κι αν η θεωρία της ευσταθεί, δε θα πρέπει να προκαλέσει απογοήτευση: «Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αν όντως συνδέεται με τη μάχη των Φιλίππων δεν χάσαμε, αλλά βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μνημείο που σχετίζεται με μία από τις σημαντικότερες μάχες της Ιστορίας, δεν υπάρχει πάντως αμφιβολία ότι πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό και σπάνιο μνημείο και δεν ξέρουμε ακόμη τι κρύβει»...