Μπήκαμε στην ευρωζώνη για να ...
ζήσουμε καλύτερες μέρες και καθημερινά ζούμε ένα ζωντανό θέατρο του παράλογου.
Και όμως, ύστερα από την ένταξή μας, ο Ελληνικός λαός βιώνει μια κόλαση που δεν έζησε ποτέ στο παρελθόν, εκτός από περιόδους πολέμων.
Το ευρώ και η νεογερμανική κατοχή συνοδεύονται από απέραντη φτώχεια, κάθετες μειώσεις μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, φοροκαταιγίδα, ουρές για συσσίτια, γιγάντωση της ανεργίας, μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό.
Η Δημοκρατία λειτουργεί μόνο μέσα από τον διάλογο και την καλόπιστη κριτική και ο καθ' ένας μας αντιλαμβάνεται ότι, υπάρχει αδυναμία μεταξύ των Ελλήνων να συνεννοηθούν ακόμη και για τα πιο απλά πράγματα.
Η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α - ΑΝ.ΕΛ βρίσκεται "παγιδευμένη" και μαζί της και η χώρα.
Για να λειτουργήσει η Δημοκρατία χρειάζεται συναινέσεις και αναρωτιέμαι εάν υπάρχει η διάθεση από όλες τις πολιτικές δυνάμεις.
Η Ελλάδα είναι μία χρεοκοπημένη χώρα που αρνείται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.
Διάχυτη είναι η λαϊκή απαίτηση που εκφράζεται απ΄ όλους τους Έλληνες, που συμπυκνώνεται στο "φτάνει πια" με αυτή την εθνική κατολίσθηση.
Και αναρωτιέμαι, μήπως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α τους πέρασε "πριονοκορδέλα" όλα τα προηγούμενα χρόνια, τήρησε μία σκληρή αντιπολιτευτική γραμμή που δεν συναινούσε σε τίποτε;
Μήπως οι κυβερνώντες με την σειρά τους, εισπράττουν τα επίχειρα της επιπολαιότητάς τους;
Μήπως, μετά από τόσο χρόνια κρίσης, ανοίγουν το δρόμο προς μία κυβέρνηση συνεργασίας, (σύντομα ή αργότερα), ανάλογα με τις εξελίξεις και τα ζόρια που θα βρει η κυβέρνηση σε κοινοβούλιο και κοινωνία, με την εφαρμογή των δεσμεύσεων προς τους δανειστές;
Και μ’ αυτά και μ’ αυτά, ζούμε ένα θέατρο του παράλογου που ανταμώνει με τη σύγχρονη Ελληνική Τραγωδία.
Και αναρωτιέμαι μήπως τους επόμενους μήνες, θα έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε αν η ιστορία επαναληφθεί ως φάρσα, ή ως τραγωδία;
Στον κόσμο που ζούμε, το μόνο κέρδος θα είναι… ένα δίδαγμα για το μέλλον.