*Του Θεόδωρου Τόνα
Είναι η σημερινή κυβέρνηση η ...
χειρότερη των τελευταίων δεκαετιών; Μάλλον ναι θα πούνε πολλοί.
Υπάρχουν κάποια στοιχεία, που επιβεβαιώνουν την παραπάνω άποψη;
Μάλλον ναι και ένα από αυτά είναι η φορολογική της πολιτική.
Το ευκολότερο για μια κυβέρνηση είναι να αυξήσει τους φόρους, ειδικά όταν είναι αριστερή και επικαλείται την ανακατανομή του πλούτου υπέρ των ασθενέστερων. Το δύσκολο όμως είναι να τους εισπράξει ή να τους μειώσει.
Ο λόγος, που η φορολόγηση λειτουργεί ως δείκτης αποτελεσματικότητας της κυβερνητικής πολιτικής, είναι ο εξής.
Μια κυβέρνηση με ικανά στελέχη, το πρώτο που προσπαθεί να πετύχει, είναι να βελτιώσει την απόδοσή της και την απόδοση του κρατικού μηχανισμού, ώστε να είναι ικανοποιημένοι οι πολίτες, παρέχοντάς τους ποιοτικές υπηρεσίες σε χαμηλό κόστος.
Δηλαδή με λιγότερες δαπάνες (φόρους) να παρέχει καλύτερη υγεία, καλύτερη παιδεία, αποτελεσματικότερο κράτος.
Όταν όμως αυτό δεν επιτυγχάνεται, προκαλείται η δυσαρέσκεια των πολιτών.
Στην προσπάθειά της η κυβέρνηση να αντισταθμίσει την δυσαρέσκεια καταφεύγει σε λαϊκίστικα κόλπα, όπως παροχές και διορισμούς.
Και τα δύο όμως απαιτούν χρήματα. Δύο τρόποι υπάρχουν για να βρεθούν τα χρήματα, ο ένας είναι ο δανεισμός και ο άλλος η επιβολή φόρων.
Καθώς η σημερινή κυβέρνηση δεν είχε την δυνατότητα δανεισμού, κατέφυγε στην υπερφορολόγηση.
Στη φορολογική πολιτική όμως υπάρχει ένα σημείο καμπής (καμπύλη Λαφερ), πέραν του οποίου όταν αυξάνεται η φορολογία, τα έσοδα αντί να αυξάνονται, μειώνονται.
Η αύξηση της φορολογίας αυξάνει με ταχύτερο ρυθμό τη φοροδιαφυγή, ενώ ταυτόχρονα όσοι δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, είτε σταματούν την δραστηριότητά τους, είτε μεταναστεύουν για να δραστηριοποιηθούν σε άλλες χώρες, μη μπορώντας να αντέξουν το βάρος της φορολογίας.
Όταν μια χώρα περάσει το σημείο καμπής πέραν του οποίου, ενώ οι συντελεστές αυξάνουν, τα έσοδα μειώνονται, τότε έχουμε την απόδειξη αποτυχίας της κυβερνητικής πολιτικής και η χώρα μας όπως φαίνεται το σημείο αυτό το έχει ξεπεράσει προ πολλού.
Ορθά λοιπόν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κ. Μητσοτάκης θέτει ως βασικό στόχο της οικονομικής πολιτικής του την μείωση των φόρων (μείωση φορολογίας επιχειρήσεων, μείωση φορολογίας ακινήτων, μείωση ΦΠΑ, κλπ), η οποία σε συνδυασμό με τον εξορθολογισμό των δαπανών του κράτους, θα οδηγήσει αφενός μεν σε αύξηση των επενδύσεων και των θέσεων απασχόλησης και αφετέρου σε αύξηση των εσόδων από την φορολογία.
Προϋπόθεση όμως για να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος, είναι η δημιουργία μιας αποτελεσματικής κυβέρνησης, που θα μεταρρυθμίσει ριζικά τη λειτουργία του κράτους.
* Ο Θεόδωρος Τόνας είναι Δικηγόρος, μέλους του μητρώου στελεχών της ΝΔ