Παρεμβάσεις, με τις οποίες ...
θα επιχειρήσουν να αμβλύνουν τις εντυπώσεις περί «άτολμης» λύσης στο χρέος και να αντισταθμίσουν τη θεωρούμενη ως βέβαιη μη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα αναζητούν οι Ευρωπαίοι εταίροι, κυρίως στον βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, ενόψει του κρίσιμου Eurogroup της 21ης Ιουνίου, όπως προέκυψε χθες από τις συζητήσεις στο βήμα και στο περιθώριο του συνεδρίου του Economist στο Λαγονήσι.
Το «μαξιλάρι» ρευστότητας είναι το ένα στοιχείο της υπό διαμόρφωση μεταμνημονιακής ασπίδας ασφαλείας καθώς, όπως είπε χθες ο επικεφαλής του ESM Kλάους Ρέγκλινγκ, η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές «παραμένει εύθραυστη». Το «μαξιλάρι» θα εξασφαλίζει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας πάνω από 12 μήνες μετά το μνημόνιο και σύμφωνα με τον κ. Ρέγκλινγκ, «αυτό θα καθησυχάσει τους επενδυτές».
Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης υπολόγισε ότι το ύψος του θα είναι 17-18 δισ. ευρώ και θα καλύπτει 18-24 μήνες.
Κυρίως, όμως, ο κ. Ρέγκλινγκ έστειλε το μήνυμα ότι ο ESM –και κατ’ επέκτασιν οι Ευρωπαίοι εταίροι– «δεν θα εγκαταλείψουν την Ελλάδα» μόλις τελειώσει το πρόγραμμα. Εφ’ όσον παραστεί ανάγκη, «η Ευρώπη είναι έτοιμη να βοηθήσει μακροπρόθεσμα», σημείωσε προσθέτοντας ότι «η αλληλεγγύη δεν τελειώνει τον Αύγουστο» και ότι δεν μπορούν όλα να λυθούν σε αυτό το στάδιο.
Ο ίδιος τόνισε, άλλωστε, ότι ο χρονικός ορίζοντας εξόφλησης των δανείων είναι το 2059.
Με άλλα λόγια, όπως εξηγούσε πηγή των θεσμών στο περιθώριο του συνεδρίου, η λύση για το χρέος στο Eurogroup ίσως να μην είναι τόσο τολμηρή, αλλά αυτό δεν πρέπει να προβληματίζει, γιατί η Ευρώπη θα φροντίσει την Ελλάδα, αν χρειαστεί, καθώς είναι μέλος της οικογένειας.
Με άλλα λόγια, όπως εξηγούσε πηγή των θεσμών στο περιθώριο του συνεδρίου, η λύση για το χρέος στο Eurogroup ίσως να μην είναι τόσο τολμηρή, αλλά αυτό δεν πρέπει να προβληματίζει, γιατί η Ευρώπη θα φροντίσει την Ελλάδα, αν χρειαστεί, καθώς είναι μέλος της οικογένειας.
Το «μαξιλάρι ασφαλείας» και οι δεσμεύσεις για στήριξη της Ελλάδας στο μέλλον, αν χρειαστεί, προφανώς δεν είναι αρκετά. Το κυρίως αντικείμενο της ελάφρυνσης είναι η εξομάλυνση των πληρωμών και καθώς η Γερμανία αρνείται να το κάνει με τρόπο που να λύνει το πρόβλημα οριστικά (χθες η Bild παρέθετε σενάριο για μόνο 3 χρόνια παράτασης), επιδιώκεται τουλάχιστον να «καθαρίσει» από βαριές χρηματοδοτικές υποχρεώσεις ο ορίζοντας των επόμενων ετών.
Ετσι, ο κ. Βάλντις Ντομπρόβσκις μίλησε χθες στο συνέδριο για την ανάγκη να είναι εμπροσθοβαρείς οι παρεμβάσεις. Το σχετικό μενού περιλαμβάνει επιμήκυνση ομολόγων, αλλά και εξαγορά δανείων του ΔΝΤ, ίσως και των κεντρικών τραπεζών, που λήγουν σύντομα. Αυτό θα εξασφαλίσει μια πιο «σταδιακή επιστροφή στις αγορές», είπε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, αποκαλύπτοντας, έτσι, εμμέσως την πεποίθηση των εταίρων ότι ενώ το μνημόνιο τελειώνει, η Ελλάδα δεν μπορεί ακόμη να επιστρέψει στην «κανονικότητα», όπως διαφημίζει η κυβέρνηση.
Αλλωστε και ο Φραντσέσκο Ντρούντι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας εκτίμησε ότι θα χρειαστεί χρόνος για να επιστρέψει η Ελλάδα στην κανονικότητα.
Στο συνέδριο χθες αιωρείτο φυσικά και το ερώτημα για την προληπτική γραμμή στήριξης, ως ύστατο μέτρο ασφαλείας, αλλά οι πηγές των θεσμών επαναλάμβαναν στους συνομιλητές τους ότι παρότι οι ίδιοι τουλάχιστον θα την ήθελαν, η κυβέρνηση δεν την έχει ζητήσει.
Το ΔΝΤ, πάντως, φάνηκε ακόμη και από τη χθεσινή παρέμβαση του Φίλιπ Γκέρσον, αναπληρωτή διευθυντή του Ευρωπαϊκού του Τμήματος, ότι θα είναι δύσκολο να πεισθεί να δώσει, χωρίς επιφυλάξεις, το διαβατήριο εξόδου της Ελλάδας στις αγορές.
Ο Γκέρσον απαρίθμησε μια σειρά από προβλήματα: Το χρέος δεν είναι βιώσιμο, η ανάπτυξη είναι απογοητευτική, τα δημογραφικά στοιχεία της Ελλάδας «φτωχά», καθώς θα μειωθεί ο πληθυσμός της χώρας κατά το 1/3 και οι τράπεζες, μολονότι έγιναν πολλά, θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα.
«Χρειάζεται ελάφρυνση χρέους χωρίς πολλά “αν” και “αλλά”», σημείωσε χαρακτηριστικά. Παράλληλα, παρομοίασε την Ελλάδα με μαραθωνοδρόμο, που πρέπει «να συνεχίσει να κινείται», παρότι έχει περάσει τη γραμμή τερματισμού.