Πολλές φορές τα ...
πράγματα, (αν σταθεί κάποιος στο φαίνεσθαι), μοιάζουν λογικά και ήρεμα.
Όμως, δεν είναι λίγες οι φορές που κάτι (ενδεχομένως και αρχικώς αρκετά αφηρημένο...) προδίδει πως η κατάσταση "δεν τσουλάει" όπως θα έπρεπε.
Άνθρωποι συνυπάρχουν στους ίδιους χώρους, για λόγους επαγγελματικούς, οικογενειακούς, ψυχαγωγικούς, ακόμα και για να "φάνε" το χρόνο τους.
Με βάση την αρχή της ουδετερότητας, (που παραμένει ένα καθοριστικό κλειδί του σύγχρονου κόσμου), βρίσκουν τρόπους (ακόμα και αν δεν αντέχει ο ένας τον άλλον), να παρατείνουν τη συνύπαρξη, με τρόπους άκρως αξιοθαύμαστους, ως προς το πολυμήχανο του πράγματος...
Η "εκτόνωση" που πέφτει μετά βέβαια, όταν απομακρύνεται ο ένας από τον άλλον, δεν περιγράφεται...
Είναι η λεγόμενη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Εκεί είναι που βρίσκεται το μυστικό.
Δεν πάμε να λέμε αυτό που θέλουμε... τα λόγια είναι πια αφορμές, για άμεσες απαντήσεις και όχι τεκμήριο...
Το θετικό όμως είναι ότι υπάρχουν υγιείς θύλακες, οι οποίοι εξακολουθούν να προσβλέπουν σε ένα καλύτερο αύριο.
Αυτοί, (οι υγιείς θύλακες), πρέπει να συνεργασθούν, ώστε να εμπεδωθεί η ευνομία, η αξιοκρατία, η ισοπολιτεία και να αποκατασταθεί η αξιοπιστία.
Ίσως ένα χαμόγελο μπορεί να σηματοδοτεί κάλυψη άλλων καταστάσεων, μια ερώτηση, ένα ενδιαφέρον, ενδέχεται να είναι η πύλη που θα ανοίξει το δρόμο.
Είναι τα χαρακτηριστικά που θα συμβάλουν στην ανανέωση του πολιτικού συστήματος, καθώς και σε ένα νέο αξιακό σύστημα.