Χάρρυ Κλυνν, ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα


«Πρέπει να πάω Ηρώδειο», μου λέει.

«Πότε, μωρή, άνοιξε αυτό το μαγαζί και δεν το ξέρω;» της λέω. «Εχει την Κάρμεν σήμερα», μου λέει. 
«Εχει κανά σουξεδάκι δικό της», της λέω, «ή λέει της Ρίτας και του Γιαννάκη και αυτή;». Αθήνα, Πολιτιστική Πρωτεύουσα Ευρώπης 1985.
Ο Βασίλης που κάθεται «αραχτός στον ακάλυπτο» και πίνει «φραπεδάκι με 29 ζάχαρες» ήταν από τις πρώτες ηχογραφήσεις που άκουσα από τον Χάρρυ Κλυνν. Ο πατέρας μου είχε φυλάξει μερικούς δίσκους του, «Για δέσιμο», «Δοξάστε με», «Εθνος ανάδελφον», απ’ όπου και η στιχομυθία του Βασίλη για το Ηρώδειο. 
Οι παλιοί δίσκοι είχαν γίνει ο νέος μας θησαυρός για τα Σαββατοκύριακα του ’90. Η φαρσοκωμωδία, η σάτιρα, η αθυροστομία του, η χροιά της φωνής ήταν κάτι τελείως διαφορετικό από ό,τι είχαμε ακούσει και δει μέχρι τότε. Για τη δεκαετία του ’80 ο Χάρρυ Κλυνν ήταν ένας Τζον Ολιβερ της εποχής του, εισάγοντας την πολιτική σάτιρα με όρους ραδιοφώνου στην αρχή και stand up comedy αργότερα.
Αυτό άλλωστε είχε δει ο Χάρρυ Κλυνν, κατά κόσμον Βασίλης Τριανταφυλλίδης, στην Αμερική και τον Καναδά, όπου πέρασε μια κρίσιμη δεκαετία της ζωής του. Ταξίδεψε στο Μόντρεαλ στα 24 του χρόνια και από εκεί εμφανίστηκε σε θέατρα και κλαμπ ως stand up κωμικός και συγγραφέας σατιρικών κειμένων, αποκτώντας εμπειρία στην επικοινωνία με το κοινό και στη διαχείρισή του. Οταν επέστρεψε στην Ελλάδα, δημιούργησε τον διανοούμενο Αρτέμη, τον βοσκό Τραμπάκουλα, τον ταξιτζή Βασίλη και άλλους χαρακτήρες που πέρασαν από τα νούμερά του.
Ο Απόλλων Καλαμαριάς
Ο Χάρρυ Κλυνν γεννήθηκε το 1940 και μεγάλωσε στην τότε προσφυγική συνοικία της Καλαμαριάς στη Θεσσαλονίκη. Παιδί Ποντίων προσφύγων, μεγάλωσε με στερήσεις και δούλεψε από νωρίς παράλληλα με τη φοίτησή του στα σχολεία της Καλαμαριάς και στο 5ο Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης, το σχολείο του Διονύση Σαββόπουλου, του Θωμά Κοροβίνη και του Γιώργου Σκαμπαρδώνη. 
Σε μια βραδιά ταλέντων, τον πρόσεξε ο Γιώργος Οικονομίδης, που έγινε ο μέντορας του στην Αθήνα. Πριν φύγει για την Αμερική εμφανίστηκε σε κοσμικά κέντρα, όπως το «Τροκαντερό» και το «Αλσος», και στις ταινίες «Γάμος αλά ελληνικά» και «Τα 201 καναρίνια». 
Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο τον οδήγησε στην προεδρία του Απόλλωνα Καλαμαριάς τη δεκαετία του ’80 και στην κατασκευή του γηπέδου της ομάδας, ενώ συνέβαλε στη θεσμική αναδιάρθρωση του αθλήματος.
Για πολλά χρόνια, ο Χάρρυ Κλυνν είχε εγγραφεί στη συλλογική μνήμη ως ένας επιτυχημένος σατιρικός κωμικός που έπιασε το στίγμα της μεταπολίτευσης, αναδεικνύοντας και διακωμωδώντας τα νεοελληνικά στερεότυπα. 
Αργότερα ασχολήθηκε με την Τοπική Αυτοδιοίκηση στη γενέτειρά του και μπήκε στον φθοροποιό κόσμο της πολιτικής βουτώντας σε ένα σπιράλ αλλοτρίωσης, ξιφουλκώντας κατά πάντων με λόγο τοξικό και ξένο προς το καλλιτεχνικό του προφίλ. Σαν να φόρεσε ένα από τα προσωπεία που σατίριζε νεότερος. Πριν από δύο χρόνια βίωσε τον χαμό του γιου του, σκηνοθέτη Νίκου Τριανταφυλλίδη.
Το τελευταίο διάστημα έπασχε από σοβαρά αναπνευστικά και κινητικά προβλήματα. Εφυγε από τη ζωή χθες Δευτέρα 21 Μαΐου σε ηλικία 78 ετών. Η κηδεία του θα γίνει την Πέμπτη 24 Μαΐου στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης. Ηταν ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα.