Η Αιθιοπία, είναι ένα πρώτα έθνη που ...
ασπάστηκαν το Χριστιανισμό ήδη από το 330 μ.Χ. και οι Αιθίοπες ισχυρίζονται, ότι η χώρα τους είναι η παλαιότερη χριστιανική χώρα στον κόσμο.
Παρά τη φτώχεια που μαστίζει τη χώρα, η πίστη των ανθρώπων έχει παραμείνει ακλόνητη ανά τους αιώνες, απτή απόδειξη δε, αποτελούν οι λαξευμένες στο βράχο μεσαιωνικές εκκλησίες της Λαλιμπέλα.
Απόλυτα εναρμονισμένα με το ορεινό τοπίο της περιοχής κάθε ένα από αυτά τα έντεκα συνολικά μονολιθικά κτίσματα, σμιλευμένα μέσα σε συμπαγείς βράχους φτάνει σε βάθος 40 έως 50 μέτρα από την επιφάνεια της γης. Σε κάθε ναό έχουν σκαλιστεί ανοίγματα σε σχήμα σταυρού που επιτρέπουν την είσοδο του ηλιακού φωτός στο εσωτερικό τους.
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες γύρω από την κατασκευή αυτών των μοναδικών τόπων λατρείας. Κάποιοι πιστεύουν ότι τις έφτιαξαν οι Ναΐτες ιππότες, χριστιανοί Σταυροφόροι, που όταν κατασκευάστηκαν οι εκκλησίες το 13ο αιώνα, βρισκόταν στο απόγειο της εξουσίας τους. Ωστόσο δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία που να πιστοποιούν την ανάμειξή τους.
Η επικρατέστερη θεωρία που προωθείται και από το μικρό μουσείο που βρίσκεται κοντά στην είσοδο των εκκλησιών είναι ότι οι εκκλησίες αυτές κατασκευάστηκαν κατ’ εντολή του βασιλιά Lalibela, αυτοκράτορα της Αιθιοπίας στα τέλη του 12ου αρχές 13ου αιώνα.
Ο Lalibela λέγεται ότι είχε επισκεφθεί την Ιερουσαλήμ το 1187 λίγο πριν η πόλη καταληφθεί από τις μουσουλμανικές δυνάμεις. Ο αυτοκράτορας Lalibela έχτισε αυτές τις εκκλησίες στην Αιθιοπία, με σκοπό να καλωσορίσει τους Χριστιανούς σε μια «Νέα Ιερουσαλήμ».
Το μουσείο, ωστόσο, δε φαίνεται να κάνει πολλά για να υποστηρίξει τη θεωρία αυτή, καθώς το μοναδικό εργαλείο που εκτίθεται είναι ένα εύθραυστο σκεπάρνι ,που λέγεται ότι χρησιμοποιούνταν από τους εργάτες του Lalibela για να λαξεύσουν τις εκκλησίες. Παρά την πάροδο των χρόνων και τη φθορά που μπορεί να έχει υποστεί δε φαίνεται ωστόσο κατάλληλο γι’ αυτό το σκοπό.
Υπάρχει βέβαια και μια διαφορετική θεωρία, αυτή που ασπάζονται οι χιλιάδες πιστών που παρακολουθούν καθημερινά τη θεία λειτουργία. Σύμφωνα με αυτή λοιπόν, οι άγγελοι βοήθησαν το βασιλιά Lalibela να φτιάξει τις εκκλησίες μέσα σε μια μόνο νύχτα.
Οι εκκλησίες της Λαλιμπέλα δε φαίνονται από μακριά και το μοναδικό στοιχείο που μαρτυρά την ύπαρξη αυτών των υπόσκαφων ναών, είναι τα ρεύματα των προσκυνητών που μπαινοβγαίνουν μέσα από τις σχισμές των βράχων.
Για επισκεφθεί κανείς τις εκκλησίες πρέπει να εκμεταλλευτεί τα διαλείμματα ανάμεσα στις λειτουργίες όπου το πλήθος αραιώνει, ώστε να μπορέσει να περάσει μέσα από τις χαράδρες όπου ο χώρος είναι συχνά τόσο στενός που επιτρέπει μόνο σε ένα άτομο να διέλθει.
Στενά μονοπάτια και στοές οδηγούν από εκκλησία σε εκκλησία αλλά μια από αυτές βρίσκεται χωριστά από τις άλλες, η Biete Giyorgis. Πρόκειται για έναν άριστα διατηρημένο ναό σταυροειδούς σχήματος με τοίχους ύψους σαράντα μέτρων, αριστοτεχνικά σμιλεμένο μέσα σε ένα ελαφρά κεκλιμένο βράχο, ενώ στην κορυφή του βρίσκεται χαραγμένος ένας κοπτικός σταυρός που φαίνεται μόνο από πάνω.
Ο χρόνος όμως δεν έχει φερθεί εξίσου ευγενικά σε όλες τις εκκλησίες. Γι’ αυτό το λόγο η Unesco έχει τοποθετήσει πάνω από την εκκλησία Biete Medhane Alem που θεωρείται η μεγαλύτερη μονολιθική εκκλησία στον κόσμο ένα υπόστεγο από λαμαρίνα ώστε να αποφευχθεί περεταίρω διάβρωσή της. Ρωγμές παρατηρούνται και στην εκκλησία Biete Abba Libanos.
«Βλέποντας όλα αυτά τα σημάδια φθοράς άρχισα να αμφιβάλω για τη θεϊκή προέλευση των εκκλησιών. Αν οι άγγελοι είχαν χτίσει τις εκκλησίες της Λαλιμπέλα τότε θα διατηρούνταν όλες σε άριστη κατάσταση», μας λέει ο δημοσιογράφος του BBC Jack Barker.
«Βγαίνοντας όμως μέσα από το λαξευμένο μονοπάτι που οδηγούσε στην εκκλησία Biete Giyorgis, κατάλαβα ότι δεν έχει σημασία πώς δημιουργήθηκαν οι εκκλησίες. Λίγο πιο κάτω επισκέπτες περνούσαν από τις θεόρατες πέτρινες εισόδους των εκκλησιών, και κατεβαίνοντας μέσα στη γη χάνονταν στο σκοτάδι, διέσχιζαν τους υπόσκαφους ναούς και λίγο αργότερα εμφανίζονταν ξανά στο φως κατά την άνοδό τους. Στάθηκα για λίγα λεπτά παρατηρώντας το αδιάκοπο πηγαινέλα των πιστών. Οι άνθρωποι αυτοί πίστευαν και αυτό ήταν αρκετό», αναφέρει χαρακτηριστικά ο δημοσιογράφος.
