Των Ειρήνης Σακελλάρη και Ελευθερία Αρλαπάνου
Προκειμένου να μη ...
φθάσουν σε σημείο μηδέν οι διαπραγματεύσεις, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί φαίνεται να επεργάζονται εναλλακτικές τις οποίες θα μπορούσε να δεχθεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ώστε να διασφαλιστεί η εμπλοκή του στο πρόγραμμα της Ελλάδας, χωρίς να προκληθούν αναταράξεις που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.
Αυτό ανέφερε χθες μιλώντας στην "Η" κορυφαίος αξιωματούχος των Βρυξελλών σημειώνοντας την ανάγκη πως πρέπει να υπάρξει λύση η οποία θα ικανοποιήσει και το ΔΝΤ αλλά και τις απαιτήσεις των Γερμανών.
Η Γερμανία όπως εξηγούσε κινείται περίπου αυτόνομα επηρρεάζοντας συχνά τις εξελίξεις προς μία κατεύθυνση που ούτε οι θεσμοί ούτε το ΔΝΤ είχαν προβλέψει. Άλλωστε είναι η χώρα στην Ε.Ε. από την οποία εισφέρεται τόσο στο Ελληνικό όσο και σε άλλα προγράμματα η μεγαλύτερη βοήθεια.
Η λύση λοιπόν που φαίνεται να πέφτει στο τραπέζι προβλέπει τα ακόλουθα:
*1,8 δισ. ευρώ μέτρα θα νομοθετηθούν με τη λογική του κόφτη, θα είναι συγκεκριμένα και θα ληφθούν εφόσον οι στόχοι για το 2018 δεν επιτευχθούν.
*Αλλα 1,8 δισ. μέτρα πλέον των προαναφερόμενων θα συμφωνηθούν με τους θεσμούς, αλλά δεν θα μετουσιωθούν σε νόμο. Απλώς θα αποτελέσουν μία "δεξαμενή" από την οποία θα ανασύρονται κάθε φορά που θα προκύπτει απόκλιση από τους στόχους και μόνον τότε θα τίθενται προς ψήφιση από την Ελληνική Βουλή.
Η παραπάνω πρόταση έχει τα εξής τρία πλεονεκτήματα σύμφωνα με ορισμένους από τους θεσμούς:
*Αποτελούν μέτρα χαμηλότερου κόστους από εκείνα που απαιτεί το ΔΝΤ και άρα ανοίγει καλύτερο πεδίο διαπραγμάτευσης με την ελληνική κυβέρνηση.
* Δεν θα τεθούν σε ισχύ εφόσον κάτι τέτοιο δεν απαιτηθεί, δηλαδή , εφόσον
η Ελλάδα παραμείνει εντός στόχων
*Αποτελούν ένα είδος ισχυρής διασφάλισης απέναντι σε αυτά που επιζητεί το ΔΝΤ για να συμμετέχει στο πρόγραμμα ενώ και η Γερμανία εκτιμάται πως θα αντιμετώπιζε θετικά ένα τέτοιο πακέτο μέτρων.