Με βάση επίσημα ...
στοιχεία, η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες είναι μία από τις πιο... γερασμένες χώρες της Ε .Ε. και οι προβλέψεις για το μέλλον φαίνονται δυσοίωνες, αν συνυπολογίσουμε και την κρίση που πλήττει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Σπάνια συναντά κάποιος ανθρώπους οι οποίοι μεγαλώνουν περισσότερα από δύο ή τρία παιδιά.
Παρ' όλα αυτά, ακόμα υπάρχουν ορισμένοι οι οποίοι πάνε κόντρα στο ρεύμα της εποχής και βιώνουν παρά τις αντιξοότητες την ευλογία της τεκνογονίας πέρα από τον αριθμό που επιβάλλουν οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες.
Ένα τέτοιο παράδειγμα πολύτεκνου οικογενειάρχη είναι ο π. Σταύρος Τρικαλιώτης, εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής στον ομώνυμο δήμο της Αττικής.
Ο π. Σταύρος και η πρεσβυτέρα Παναγιώτα Παπακώστα έφεραν στον κόσμο και μεγαλώνουν 10 παιδιά, έξι αγόρια και τέσσερα κορίτσια.
Ο π. Σταύρος και η πρεσβυτέρα Παναγιώτα Παπακώστα έφεραν στον κόσμο και μεγαλώνουν 10 παιδιά, έξι αγόρια και τέσσερα κορίτσια.
«Η τεκνογονία και μάλιστα η πολυτεκνία είναι σταυρός» αναφέρει. «Όταν όμως ο σταυρός είναι μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, έχει και τις χαρές του, έχει και τις οάσεις αναπαύσεως ορισμένες φορές.
Δεν είμαστε μονοφυσίτες, δεν θέλουμε μόνο το πνεύμα, ο άνθρωπος είναι και ύλη. Η αλήθεια είναι ότι έως τώρα υπήρχαν ορισμένες παροχές στους πολυτέκνους. Μετά την κρίση και τα Μνημόνια όμως οι περικοπές για τους πολυτέκνους μέτρησαν ακόμα περισσότερο. Τ
α λίγα επιδόματα που έχουν απομείνει δίνονται πλέον με αυστηρά κοινωνικά και εισοδηματικά κριτήρια. Σε όλα τα επίπεδα ανέβηκε το κόστος ζωής και όλα αυτά κάνουν την καθημερινότητα των πολυτέκνων πολύ δύσκολη» τονίζει.
Ο π. Σταύρος επικεντρώνεται στον κομβικό ρόλο της μητέρας στην ανατροφή των παιδιών.
«Η μάνα είναι το άλφα και το ωμέγα για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Εάν δεν υπάρχει μια καλή σύζυγος, είναι χαμένο το παιχνίδι. Το παιδί από τη μάνα διαπαιδαγωγείται, γιατί ο πατέρας φεύγει από το σπίτι για δουλειές. Η μάνα το πονάει, γιατί έχει βγάλει το παιδί από τα σπλάχνα της. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι ο πατέρας δεν έχει τον δικό του ρόλο στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού» επισημαίνει ο ίδιος.
Ο π. Σταύρος Τρικαλιώτης καταθέτει την άποψή του σχετικά με την ιεροσύνη: «Βοηθά, γιατί βλέπεις με διαφορετική οπτική τα πράγματα σε αυτή την εν Χριστώ πορεία μέσα στην Εκκλησία. Προσπαθείς να δώσεις στα παιδιά μια άλλη διάσταση.
Από την γέροντα άλλη πλευρά, τα παιδιά των ιερέων δεν παύουν να επηρεάζονται από το γενικότερο κοσμικό κλίμα και στο σχολείο. Πολλές φορές μπορεί να υπάρχει μια προκατάληψη από τον κόσμο απέναντι τους. Αυτό τα κάνει να αισθάνονται κάπως διαφορετικά.
Ο αγώνας των παιδιών των ιερέων είναι ακόμα μεγαλύτερος, διότι αγωνίζονται με όρους δυσανάλογους σε σχέση με τα άλλα παιδιά, και μάλιστα όταν βρίσκονται σε μια πολύτεκνη ιερατική οικογένεια».
Ο π. Σταύρος, αναφερόμενος στο μέλλον των παιδιών του και στις μελλοντικές επιλογές τους, εκμυστηρεύεται ότι δεν πρόκειται να επηρεάσει κάποιο από αυτά να ακολουθήσει τον δικό του –ιερατικό- δρόμο, αν αυτό αποφασίσει, καθώς, όπως υποστηρίζει, μια τέτοια απόφαση πρέπει να λαμβάνεται με πολλή σκέψη και ελευθερία και, για να γίνει κάποιος ιερέας, πρέπει να έχει την κλήση και την κλίση.
Οι άτεκνοι
Δεν παραλείπει να αναφερθεί και στα άτεκνα ζευγάρια: «Είναι μεγάλος ο καημός για τα ζευγάρια που δεν έχουν παιδιά. Ο Θεός όμως ξέρει πότε και πόσα παιδιά θα δώσει σε μια οικογένεια. Πολλές φορές νομίζουμε ότι και η τεκνογονία είναι κάτι που εξαρτάται από εμάς, όμως όλα είναι στο σχέδιο του Θεού» .
Όσον αφορά το δημογραφικό πρόβλημα, υπογραμμίζει: «Είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα. Μην ξεχνάμε ότι οι περισσότερες πολύτεκνες οικογένειες προέρχονται από τον χώρο της Εκκλησίας. Σπάνια βλέπεις πολύτεκνες οικογένειες από κοσμικά περιβάλλοντα. Είναι αξιέπαινη η προσπάθεια που γίνεται στους κόλπους της Εκκλησίας για τη μείωση του δημογραφικού προβλήματος. Από εκεί και πέρα, είναι δυσοίωνες οι προοπτικές, αν συνεχίσουμε έτσι» .
Και Ιστοσελίδα
Ο π. Σταύρος Τρικαλιώτης παρά τις φροντίδες της τόσο μεγάλης οικογένειάς του έχει ιδιαίτερη έφεση στον λόγο.
Φιλόλογος και θεολόγος ο ίδιος, βρίσκει τον χρόνο να γράφει τα ποιήματά του και να ασχολείται και με την ενοριακή ιστοσελίδα, κάνοντας, όπως τονίζει, πράγματα που αγαπά.
«Αυτές οι δραστηριότητες με ξεκουράζουν. Πρέπει να βρίσκουμε κάτι που μας ξεκουράζει» αναφέρει και προσθέτει: «Πριν από λίγο καιρό συγκέντρωσα τα ποιήματα της τελευταίας τετραετίας και θα εκδοθούν σύντομα. Είναι η παρουσίαση ορισμένων βιωμάτων ενός ιερέως που βλέπει τα πράγματα με μια δική του προοπτική, ποιητική. Είναι μια ποιητική πρόταση μέσα σε μια σκληρή κοινωνία» .
Όσον αφορά την ιστοσελίδα, ο π. Σταύρος διευκρινίζει: «Είναι μια προσπάθεια ενοριακή. Έχω την ιστοσελίδα του παρεκκλησίου της Αγίας Παρασκευής και, εκτός από τις ανακοινώσεις και άλλα θέματα του ναού, επιλέγω και άρθρα πνευματικού και κοινωνικού περιεχομένου, αλλά και ειδήσεις που αφορούν την τοπική κοινωνία της Αγίας Παρασκευής».
Ολοκληρώνοντας την επικοινωνία μας, δεν παραλείπει να αναφερθεί στην προσφορά του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου για τους πολυτέκνους.
«Δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον και για τους οικογενειάρχες. Αλλά και ο λόγος του είναι ουσιαστικός και καίριος. Είναι ένας απλός και ταπεινός άνθρωπος, που με το παράδειγμά του εμπνέει και μας καθοδηγεί» , τονίζει χαρακτηριστικά.
ΣΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΑΚΩΒΟ
Παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από το ποίημα που έγραψε ο π. Σταύρος Τρικαλιώτης νια τον μακαριστό γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη, τον οποίο γνώρισε πριν από πολλά χρόνια και η συνάντηση τους τον ενέπνευσε.
Σάν νά ήταν χθές πού σέ πρωτογνώρισα κι ένιωσα στήν ύπαρξη μου τή θαλπωρή κι έπιείκεια πού εξέπεμπε τό γεμά το άγάπη βλέμμα σου.
Είχες του Χριστού τήν άγάπη καί τήν πραότητα καί όχι τό βλοσυρό τό βλέμμα ένός εισαγγελέα τών ψυχών ένός σκληρού δικαστή.
Δέν ήξερες νά δικάζεις καί νά καταδικάζεις όπως κάνουμε όλοι μας . Δεν ήξερες τί θά πεί λίθος τού άνα θέματος. Ήταν άνύπαρκτη λέξη στό λεξιλόγιο τής καλοσύνης σου. "Επαιρνες πάνω σου τίς άδυναμίες μας / τά σφάλματα καί τίς πτώσεις μας καί τίς έκανες διαρκή προσευχή.