Στην πολιτική υπάρχουν...
"ασθένειες" οι οποίες, αν δεν ελεγχθούν εγκαίρως, μπορεί να γίνουν θανατηφόρες.
Μία, η βασικότερη εξ αυτών, είναι η αλαζονεία.
Οι αλαζόνες, μοιάζουν με τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι περπατάνε με ξυλοπόδαρα.
Νομίζουν ότι είναι ψηλοί, αλλά πέφτουν εύκολα!..
Στην πολιτική το πέσιμο αυτό είναι οδυνηρό και ισοδυναμεί πολλές φορές με οριστική διαγραφή του προσώπου αυτού από την πολιτική σκηνή του τόπου!..
Τελευταία είναι σαφές ότι πολλά μέλη και πολιτικά στελέχη της σημερινής κυβέρνησης έχουν προσβληθεί από τη μοιραία αυτή «ασθένεια», σε όλα τα κυβερνητικά επίπεδα.
Η αλαζονεία δεν αποτέλεσε ποτέ καλό σύμβουλο για τούς κατέχοντες τους θώκους της εξουσίας.
Η άρνηση της κριτικής αντιπαράθεσης, οι βίαιες επιθέσεις σε όσους έχουν άλλη άποψη και η καθεστωτική συμπεριφορά, προκαλούν την κοινή γνώμη.
Είναι προφανώς δύσκολο για όσους ανέβηκαν στην εξουσία χρησιμοποιώντας κάθε μέσον εναντίον των αντιπάλων τους, να βρίσκονται τώρα στο στόχαστρο.
Και παρά τις διακηρύξεις μέσα σε ελάχιστο χρόνο, στελέχη με περισσή αυταρέσκεια , εκφράζονται απαξιωτικά είτε για πολιτικούς αντιπάλους, είτε για πολίτες και κοινωνικά στρώματα που τολμούν να έχουν αντιρρήσεις για την πολιτική τους.
Είναι καιρός η κυβέρνηση να ασχοληθεί με φλέγοντα ζητήματα που αφορούν τον μέσο πολίτη, με τον πλέον άμεσο τρόπο.
Στην εποχή μας, ελάχιστοι είναι εκείνοι που κατάφεραν να αναπτύξουν ισχυρά αντισώματα και να παραμείνουν στην πολιτική σκηνή προσγειωμένοι κι έχοντας πλήρη γνώση της θέσεώς τους και του σεβασμού που οφείλουν στον πολίτη.
Έχει αποδειχτεί στην πρόσφατη ιστορία, αλλά δυστυχώς τα παθήματα των άλλων δεν γίνονται μαθήματα και ίσως πολύ γρήγορα οι κυβερνώντες θα διαπιστώσουν ότι οι καρέκλες της εξουσίας είναι ναρκοθετημένες...