Η Ελλάδα βρίσκεται σε ...
παρατεταμένη κρίση αλλά και σε παρακμή.
Αναρωτιέμαι εάν η κυβέρνηση της χώρας, μπορεί να δημιουργήσει προοπτική με πραγματικά δεδομένα και όχι με τεχνάσματα και τεχνητές αναπνοές.
Μήπως τελικά, έχει χαθεί η αξιοπιστία έναντι των εταίρων σε τέτοιο βαθμό, ώστε, οι ξένοι να ζητούν όλο και περισσότερες εγγυήσεις;
Μήπως, η απαίτηση των δανειστών είναι άκρως εξευτελιστική και το πολιτικό σύστημα θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα, διότι η χώρα συνεχίζει να βουλιάζει από ύφεση;
Αναρωτιέμαι επίσης, μήπως η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολούθησε η παρούσα κυβέρνηση με ένα σκηνικό που είχε στηθεί από τότε που η Ελλάδα έστελνε ψεύτικα στατιστικά στοιχεία για την οικονομία.
Κατά την άποψή μου είναι το αποτέλεσμα της διαρκούς κουτοπονηριάς, η απουσία σοβαρότητας και η απροθυμία να εφαρμοστεί το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Δυστυχώς η αδράνεια των προηγούμενων ετών έφερε τη χώρα στη σημερινή κατάσταση.
Ίσως να χρειαστεί καιρός για να ανακτηθεί η αξιοπιστία μας έναντι των ξένων ετέρων διότι στην Ελλάδα έχουμε "χορτάσει" από λαϊκισμό και συνθηματολογία τα τελευταία χρόνια.
Ειδικά σήμερα που η κατάσταση έχει ξεπεράσει τα όρια της τραγωδίας και εξελίσσεται σε μαύρη κωμωδία.
Φτάσαμε σε αδιέξοδο, δεν πληρώνει κανείς κανέναν, δεν γίνονται μεγάλες επενδύσεις, δεν ανοίγουν θέσεις εργασίας και αναρωτιέμαι πως θα υπάρξει ανάπτυξη;
Η κατάσταση στη χώρα είναι πολύ δύσκολη, τα χειρότερα είναι μπροστά μας για τα επόμενα χρόνια και πρέπει να καταλάβουμε ότι η χώρα χρειάζεται γενναία φορολογική, θεσμική μεταρρύθμιση και διαρθρωτικές αλλαγές.
Εκτιμώ ότι, το φθινόπωρο θα έχουμε το βαρύ "λογαριασμό" καθώς εκφράζονται φόβοι για ουσιαστική στάση πληρωμών.
Αν όμως η οικονομία βουλιάξει μέχρι το τέλος του έτους, όποια κι αν είναι η κυβέρνηση που θα κληθεί να διαχειριστεί το πρόβλημα, θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια διαλυμένη χώρα.