Η χώρα για άλλη μία ...
φορά βρίσκεται στη διακεκαυμένη ζώνη, διότι η οικονομία καρκινοβατεί και παραμένει πάντα στην κόκκινη ζώνη.
Θεωρώ ότι η χώρα μας μοιάζει να παρασύρεται και μάλιστα χωρίς πηδάλιο, καθώς η χώρα τις επόμενες ημέρες θα γίνει αποθήκη προσφύγων και μεταναστών.
Η έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής και ενός εθνικού σχεδίου, η επιπόλαιη αντιμετώπιση, η άγνοια του επερχομένου κινδύνου, η ιδεοληπτική αντιμετώπιση, οδήγουν στην οξυμένη σημερινή κατάσταση.
Βλέπουμε ότι η Ευρώπη βαράει το νταούλι και εμείς σερνόμαστε σε έναν χορό του Ζαλόγγου και μάλιστα όταν από την γείτονα χώρα έχουν πλημμυρίσει την Ελλάδα με πρόσφυγες και η Ευρώπη να έχει κλείσει τα σύνορά της.
Σε ότι αφορά την αξιολόγηση, η προσωπική μου άποψη είναι ότι, αν τελικά γίνει, θα είναι αρνητική και όπως όλα δείχνουν θα σερνόμαστε διότι έχουμε απορρίψει τις μεταρρυθμίσεις και τις διαρθρωτικές αλλαγές που θα μπορούσαν να εξυγιάνουν τη χώρα.
Και μάλιστα για τον απλούστατο λόγο, ότι, δεν έχουμε υλοποιήσει τις υποχρεώσεις που αναλάβαμε με το μνημόνιο του καλοκαιριού.
Και για να είμαστε δίκαιοι, όχι μόνο με ευθύνη της κυβέρνησης, αλλά και των δανειστών.
Εδώ ίσως, να ελλοχεύει και ο κίνδυνος της απόλυτης απομόνωσης από τη διεθνή κοινότητα, που σημαίνει και απώλεια όλων των συμμάχων μας.
Η χώρα έχει ανάγκη από συνεννόηση.
Ο κρατικός μηχανισμός παραμένει αναποτελεσματικός και εγκλωβισμένος
σε μια κοντόφθαλμη μικροπολιτική και με κομματικές ιδεοληψίες.
Το έλλειμμα συναίνεσης για την πραγματικότητα, μας περιβάλλει ακόμη και ταλανίζει τη χώρα.
Πιστεύω ότι είναι περιττή πολυτέλεια για τη χώρα οι κομματικές αντιπαλότητες και μονόδρομος είναι μόνο οι συναινετικές λύσεις.
Η παρατεταμένη οικονομική κρίση σε συνδυασμό με μία ανεξέλεγκτη ροή προσφύγων και μεταναστών προς την Ευρώπη έχει επαναφέρει δυναμικά το αίτημα «εθνικής κυριαρχίας» στις χώρες της Ε.Ε.
Ολοι σεβόμαστε τους κανόνες και στο τέλος κάνουμε ό,τι αποφασίσει η πλειοψηφία
το έλλειμμα συναίνεσης για την πραγματικότητα που μας περιβάλλει ακόμη ταλανίζει τη χώρα.