Το 2015 ήταν η ...
χρονιά που η χώρα μας "έπιασε πάτο" και έφτασε για πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική μας ιστορία, στο χείλος της αβύσσου.
Το 2015 ήταν η χρονιά που όλοι μας νιώσαμε στο πετσί μας τις επιπτώσεις του λαϊκισμού, της μισαλλοδοξίας, του διχασμού, του φανατισμού και των ιδεολογικών εμμονών.
Η προσχηματική σύγκληση των πολιτικών αρχηγών από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ήταν το φύλλο συκής.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έως τις 15 Φεβρουαρίου, θα πρέπει να έχει λυθεί το θέμα των «κόκκινων» δανείων, προκειμένου να ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση του Ελληνικού Προγράμματος.
Κι αν για το ασφαλιστικό ή για ορισμένες χρήσιμες μεταρρυθμίσεις δεν καταστεί δυνατή η ψήφισή τους, τότε ενδεχομένως μπορεί και πάλι να ξεκινήσει ένας καταστροφικός κύκλος.
Προσωπικά πιστεύω ότι το ασφαλιστικό θα έχει πολιτικό κόστος και ίσως θα προκαλέσει την δυσαρέσκεια σε πλατιά κοινωνικά στρώματα.
Η αλήθεια είναι ότι μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν, από τη στιγμή που εδώ και 20 χρόνια δεν έγιναν όλες εκείνες οι μεταρρυθμίσεις και μελέτες που θα καθιστούσαν βιώσιμο το συνταξιοδοτικό σύστημα.
Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση θέλει να μονοπωλήσει την κοινωνική ευαισθησία και να παρασύρει την αντιπολίτευση είτε σε μία συμφωνία με τους δικούς της όρους, είτε να της χρεώσει την άρνηση μίας υποκριτικής πρόθεσης για συναίνεση.
Τα πολιτικά κόμματα οφείλουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να αποφύγουν τα χειρότερα διότι σήμερα δεν υπάρχουν περιθώρια για συγκρούσεις και μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Τελικά, μόνο η κοινωνία μπορεί να δώσει την λύση για ν΄ απεγκλωβιστούμε από την ύφεση, την ανεργία και τον φαύλο κύκλο της φτωχοποίησης.