"Έφυγε" το βράδυ της ...
Δευτέρας 30 Νοεμβρίου στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός ο Μηνάς Χατζησάββας. Ο γνωστός ηθοποιός που είχε βεβαρημένο ιστορικό με καρδιολογικά προβλήματα νοσηλευόταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Ευαγγελισμού από την περασμένη Δευτέρα 23 Νοεμβρίου έχοντας υποστεί αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ηθοποιός υψηλών δυνατοτήτων, πρωταγωνιστής ξεχωριστός και γοητευτικός, άνθρωπος χαμηλών τόνων, πρωτοπόρος και τολμηρός, ουσιαστικός καλλιτέχνης, εξαιρετικά αγαπητός στο συνάφι του και στο κοινό, ένα ελεύθερο πνεύμα: Ο Μηνάς Χατζησάββας πέθανε πριν από λίγες ώρες, αφήνοντας πίσω του εκατοντάδες ρόλους και ερμηνείες στο θέατρο, τον κινηματογράφο και τη μικρή οθόνη.
Σύγχρονο και κλασικό ρεπερτόριο, αρχαίο Δράμα, ελληνικό και ξένο έργο. Όλα τα υπηρέτησε με συνέπεια και πάθος, έχοντας αρωγό το ταλέντο και τη μεγάλη του αγάπη για την τέχνη του.
Την περασμένη Δευτέρα το πρωί, στο σπίτι του, υπέστη σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, εισήχθη στον Ευαγγελισμό και μπήκε στην Εντατική. Η καρδιά του δεν άντεξε και απόψε , βράδυ Δευτέρας, έσβησε. Οι γιατροί είχαν ήδη προβλέψει το μην αναστρέψιμο της κατάστασής του.
Πενήντα χρόνια στο θέατρο είχε συμπληρώσει, από τον πρώτο του ρόλο, το 1965, στο Εθνικό, Πάρις στον «Ρήσο» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Τάκη Μουζενίδη. Άλλωστε από πολύ νέος ήθελε να γίνει ηθοποιός. Πήγε στο Παρίσι, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ρενέ Σιμόν κι έναν χρόνου μετά επέστρεψε και μπήκε στη Σχολή του Εθνικού.
Γεννημένος το 1948, στην Αθήνα, ο Μηνάς Χατζησάββας τελείωσε τη Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου το 1969 και ήταν ιδρυτικό μέλος του Ελεύθερου θεάτρου (1970). Σταθερός στις επιλογές του δούλεψε στο Εθνικό και από το 1984 ως το 1998 ανήκε στο δυναμικό του Ανοιχτού Θεάτρου του Γιώργου Μιχαηλίδη. Έπειτα επέστρεψε ξανά στο Εθνικο και στο ελεύθερο θέατρο.
Παράλληλα, με το ψευδώνυμο Πρόδρομος Σαββίδης είχε εκδώσει τρεις συλλογές διηγημάτων με τους τίτλους, «Σπέρμα», «Η Χαμένη», «Δύο Σταγόνες Βροχή». Με το ίδιο ψευδώνυμο συμμετέιχε και στη συγγραφή σεναρίων.
Σε μια πρόσφατη συνέντευξη του, το περασμένο καλοκαίρι (Αθηνόραμα) είχε προφητικά σχεδόν μιλήσει για τη ζωή και τον θάνατο: "Η ζωή μας είναι ό,τι είμαστε, τελεία και παύλα. Γι’ αυτό θέλω να δουλεύω, να δουλεύω, να δουλεύω. Αν δεν είχα τη δουλειά μου να με κρατάει, δεν ξέρω τι θα έκανα… Όσο έχω ακόμη δυνάμεις, ας παιδεύομαι".
Τον περασμένο Ιούλιο έδωσε την τελευταία του παράσταση στο Φεστιβαλ Αθηνών παράσταση "Οι τυφλοί ή ο ήχος των μικρών πραγμάτων σε μεγάλο σκοτεινό"
της Ζωής Χατζηαντωνίου. Ηθελε να παίξει "Οιδίποδα επίθεση Κολωνώ" και "Βασιλιά Ληρ". Δεν πρόλαβε...
Στιβαρή κινηματογραφική παρουσία
Μετά από αρκετές ταινίες μικρού μήκους που γύρισε από το 1969 ως το 1973, ο Μηνάς Χατζησάββας έκανε το κινηματογραφικό ντεμπούτο του στην ταινία «Ιωάννης ο Βίαιος» της Τώνιας Μαρκετάκη. Το όνομά του θα συνδεόταν άμεσα με το νέο κύμα των Ελλήνων κινηματογραφιστών που αναπτύχθηκε ραγδαία την δεκαετία του 1980.
Ωστόσο η κινηματογραφική καριέρα του θα συνεχιζόταν μέχρι τις μέρες μας. Στις 17 Δεκεμβρίου εξάλλου διανέμεται στις αίθουσες η ταινία «Ενας άλλος κόσμος» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη που είναι η τελευταία ταινία του Χατζησάββα. Μελλοντικά όμως ελπίζουμε να δούμε και την «Μήδεια... Κρείσων των εμών βουλευμάτων» του Νίκου Γραμματικού, μια ταινία που είναι εδώ και καιρό έτοιμη αλλά δεν έχει ακόμη βρει διανομή.
Με τον Νίκο Γραμματικό ο Μηνάς Χατζησάββας συνδέθηκε φιλικά και επαγγελματικά. Ηταν πρωταγωνιστής του στην «Κλειστή στροφή», έπαιξε στους «Απόντες», την «Εποχή των δολοφόνων» και στον «Βασιλιά». Συνολικά οι τίτλοι ταινιών του Χατζησάββα ξεπερνούν τους 30 τίτλους. Στη «Ζωή ενάμιση χιλιάρικο» της Φωτεινής Σισκοπούλου ο Χατζησάββας εμφανίζεται και ως συνσεναριογράφος, ενώ έπαιξε στην τελευταία ως σήμερα ταινία μυθοπλασίας του Ροβήρου Μανθούλη, το «Lilly’s story» αλλά και στην πρώτη του Βασίλη Βαφέα, την «Ανατολική περιφέρεια» (ξανασυνεργάστηκε με τον Βαφέα στον «Ερωτα του Οδυσσέα» και στο «Ρεπό» και δεν έπαψε ποτέ να είναι παρών στο σινεμά).
Είχε την ικανότητα να δίνει πνοή σε φτωχές δημιουργίες, όπως για παράδειγμα το «J.A.C.E» του Μενέλαου Καραμαγγιώλη όπου παίζοντας έναν αστυνομικό με καλή καρδιά ο Χατζησάββας ήταν το μόνο στοιχείο που ξεχώριζε. Χαρακτηριστικές εμφανίσεις του έχουν γίνει στις ταινίες «Ομηρος» του Κωνσταντίνου Γιάνναρη, «Οι ακροβάτες του κήπου» του Χρήστου Δήμα, «Αδικος κόσμος» του Φίλππου Τσίτου και «Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα» του Σωτήρη Γκορίτσα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που με την δουλειά του ο Χατζησάββας χάρηκε πολλά βραβεία: κέρδισε δυο φορές το βραβείο Β ανδρικού ρόλου στη Θεσσαλονίκη («Lilly’s story», «Τα παιδιά του κρόνου»), μια φορά το βραβείο Α ρόλου («Κλειστή στροφή») και μια φορά το σεναρίου («Η ζωή ενάμιση χιλιάρικο» το οποίο μοιράστηκε με την Σισκοπούλου).
Εξίσου δραστήριος όμως ο Χατζησάββας υπήρξε και στην τηλεόραση, με σειρές που στην εποχή τους έκαναν τεράστιο θόρυβο. Ανάμεσα στις οποίες το ερωτικό δράμα «Αναστασία» (1993) δίπλα στην Μυρτώ Αλικάκη, το «Νυχτερινό δελτίο» (1998 – 1999), ο «Κόκκινος κύκλος», η «10η εντολή» και η «Αμυνα ζώνης»
Δυο χρόνια πριν, η ταινία «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά θα κέρδιζε δυο βραβεία στο φεστιβάλ Βενετίας για την σκηνοθεσία της και για την ερμηνεία του συναδέλφου του Θέμη Πάνου.
Δυστυχώς, ο Χατζησάββας δεν τιμήθηκε ποτέ όπως του άξιζε στο εξωτερικό.
Ηθοποιός υψηλών δυνατοτήτων, πρωταγωνιστής ξεχωριστός και γοητευτικός, άνθρωπος χαμηλών τόνων, πρωτοπόρος και τολμηρός, ουσιαστικός καλλιτέχνης, εξαιρετικά αγαπητός στο συνάφι του και στο κοινό, ένα ελεύθερο πνεύμα: Ο Μηνάς Χατζησάββας πέθανε πριν από λίγες ώρες, αφήνοντας πίσω του εκατοντάδες ρόλους και ερμηνείες στο θέατρο, τον κινηματογράφο και τη μικρή οθόνη.
Σύγχρονο και κλασικό ρεπερτόριο, αρχαίο Δράμα, ελληνικό και ξένο έργο. Όλα τα υπηρέτησε με συνέπεια και πάθος, έχοντας αρωγό το ταλέντο και τη μεγάλη του αγάπη για την τέχνη του.
Την περασμένη Δευτέρα το πρωί, στο σπίτι του, υπέστη σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, εισήχθη στον Ευαγγελισμό και μπήκε στην Εντατική. Η καρδιά του δεν άντεξε και απόψε , βράδυ Δευτέρας, έσβησε. Οι γιατροί είχαν ήδη προβλέψει το μην αναστρέψιμο της κατάστασής του.
Πενήντα χρόνια στο θέατρο είχε συμπληρώσει, από τον πρώτο του ρόλο, το 1965, στο Εθνικό, Πάρις στον «Ρήσο» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Τάκη Μουζενίδη. Άλλωστε από πολύ νέος ήθελε να γίνει ηθοποιός. Πήγε στο Παρίσι, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ρενέ Σιμόν κι έναν χρόνου μετά επέστρεψε και μπήκε στη Σχολή του Εθνικού.
Γεννημένος το 1948, στην Αθήνα, ο Μηνάς Χατζησάββας τελείωσε τη Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου το 1969 και ήταν ιδρυτικό μέλος του Ελεύθερου θεάτρου (1970). Σταθερός στις επιλογές του δούλεψε στο Εθνικό και από το 1984 ως το 1998 ανήκε στο δυναμικό του Ανοιχτού Θεάτρου του Γιώργου Μιχαηλίδη. Έπειτα επέστρεψε ξανά στο Εθνικο και στο ελεύθερο θέατρο.
Παράλληλα, με το ψευδώνυμο Πρόδρομος Σαββίδης είχε εκδώσει τρεις συλλογές διηγημάτων με τους τίτλους, «Σπέρμα», «Η Χαμένη», «Δύο Σταγόνες Βροχή». Με το ίδιο ψευδώνυμο συμμετέιχε και στη συγγραφή σεναρίων.
Σε μια πρόσφατη συνέντευξη του, το περασμένο καλοκαίρι (Αθηνόραμα) είχε προφητικά σχεδόν μιλήσει για τη ζωή και τον θάνατο: "Η ζωή μας είναι ό,τι είμαστε, τελεία και παύλα. Γι’ αυτό θέλω να δουλεύω, να δουλεύω, να δουλεύω. Αν δεν είχα τη δουλειά μου να με κρατάει, δεν ξέρω τι θα έκανα… Όσο έχω ακόμη δυνάμεις, ας παιδεύομαι".
Τον περασμένο Ιούλιο έδωσε την τελευταία του παράσταση στο Φεστιβαλ Αθηνών παράσταση "Οι τυφλοί ή ο ήχος των μικρών πραγμάτων σε μεγάλο σκοτεινό"
της Ζωής Χατζηαντωνίου. Ηθελε να παίξει "Οιδίποδα επίθεση Κολωνώ" και "Βασιλιά Ληρ". Δεν πρόλαβε...
Στιβαρή κινηματογραφική παρουσία
Μετά από αρκετές ταινίες μικρού μήκους που γύρισε από το 1969 ως το 1973, ο Μηνάς Χατζησάββας έκανε το κινηματογραφικό ντεμπούτο του στην ταινία «Ιωάννης ο Βίαιος» της Τώνιας Μαρκετάκη. Το όνομά του θα συνδεόταν άμεσα με το νέο κύμα των Ελλήνων κινηματογραφιστών που αναπτύχθηκε ραγδαία την δεκαετία του 1980.
Ωστόσο η κινηματογραφική καριέρα του θα συνεχιζόταν μέχρι τις μέρες μας. Στις 17 Δεκεμβρίου εξάλλου διανέμεται στις αίθουσες η ταινία «Ενας άλλος κόσμος» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη που είναι η τελευταία ταινία του Χατζησάββα. Μελλοντικά όμως ελπίζουμε να δούμε και την «Μήδεια... Κρείσων των εμών βουλευμάτων» του Νίκου Γραμματικού, μια ταινία που είναι εδώ και καιρό έτοιμη αλλά δεν έχει ακόμη βρει διανομή.
Με τον Νίκο Γραμματικό ο Μηνάς Χατζησάββας συνδέθηκε φιλικά και επαγγελματικά. Ηταν πρωταγωνιστής του στην «Κλειστή στροφή», έπαιξε στους «Απόντες», την «Εποχή των δολοφόνων» και στον «Βασιλιά». Συνολικά οι τίτλοι ταινιών του Χατζησάββα ξεπερνούν τους 30 τίτλους. Στη «Ζωή ενάμιση χιλιάρικο» της Φωτεινής Σισκοπούλου ο Χατζησάββας εμφανίζεται και ως συνσεναριογράφος, ενώ έπαιξε στην τελευταία ως σήμερα ταινία μυθοπλασίας του Ροβήρου Μανθούλη, το «Lilly’s story» αλλά και στην πρώτη του Βασίλη Βαφέα, την «Ανατολική περιφέρεια» (ξανασυνεργάστηκε με τον Βαφέα στον «Ερωτα του Οδυσσέα» και στο «Ρεπό» και δεν έπαψε ποτέ να είναι παρών στο σινεμά).
Είχε την ικανότητα να δίνει πνοή σε φτωχές δημιουργίες, όπως για παράδειγμα το «J.A.C.E» του Μενέλαου Καραμαγγιώλη όπου παίζοντας έναν αστυνομικό με καλή καρδιά ο Χατζησάββας ήταν το μόνο στοιχείο που ξεχώριζε. Χαρακτηριστικές εμφανίσεις του έχουν γίνει στις ταινίες «Ομηρος» του Κωνσταντίνου Γιάνναρη, «Οι ακροβάτες του κήπου» του Χρήστου Δήμα, «Αδικος κόσμος» του Φίλππου Τσίτου και «Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα» του Σωτήρη Γκορίτσα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που με την δουλειά του ο Χατζησάββας χάρηκε πολλά βραβεία: κέρδισε δυο φορές το βραβείο Β ανδρικού ρόλου στη Θεσσαλονίκη («Lilly’s story», «Τα παιδιά του κρόνου»), μια φορά το βραβείο Α ρόλου («Κλειστή στροφή») και μια φορά το σεναρίου («Η ζωή ενάμιση χιλιάρικο» το οποίο μοιράστηκε με την Σισκοπούλου).
Εξίσου δραστήριος όμως ο Χατζησάββας υπήρξε και στην τηλεόραση, με σειρές που στην εποχή τους έκαναν τεράστιο θόρυβο. Ανάμεσα στις οποίες το ερωτικό δράμα «Αναστασία» (1993) δίπλα στην Μυρτώ Αλικάκη, το «Νυχτερινό δελτίο» (1998 – 1999), ο «Κόκκινος κύκλος», η «10η εντολή» και η «Αμυνα ζώνης»
Δυο χρόνια πριν, η ταινία «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά θα κέρδιζε δυο βραβεία στο φεστιβάλ Βενετίας για την σκηνοθεσία της και για την ερμηνεία του συναδέλφου του Θέμη Πάνου.
Δυστυχώς, ο Χατζησάββας δεν τιμήθηκε ποτέ όπως του άξιζε στο εξωτερικό.