Η Κυβέρνηση κάνει ...
ένα βήμα μπροστά κι ένα βήμα πίσω και αναζητά ισοδύναμα μέτρα που θα καθορίσει το μέλλον των επόμενων γενεών.
Η χώρα στερείται την εκταμίευση της πρώτης δόσης ύψους 2 δισ. ευρώ, την ώρα που σε λίγες ημέρες πρέπει να ψηφισθεί το δεύτερο και πιο δύσκολο πακέτο με τα προαπαιτούμενα, όπου ο κύκλος της αναζήτησης «ισοδύναμων» θα ανοίξει και πάλι.
Η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, οδηγείται με την πλάτη στον τοίχο σε αποφάσεις, οι οποίες θα πλήξουν μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού και η οικονομία συνεχίζει να παραπαίει αναζητώντας όλο νέα ισοδύναμα που όμως δεν βρίσκονται.
Πρόκειται για έναν πολύ δύσκολο δρόμο που καλείται να διαβεί η κυβέρνηση και αρνείται να εφαρμόσει μια πολιτική που δεν πιστεύει, αλλά αδυνατεί να χαράξει και μια άλλη αξιόπιστη.
Η Κυβέρνηση επιχειρεί αλλαγές εξαιρετικά επώδυνες, που σίγουρα μέχρι το τέλος του έτους θα προκαλέσουν πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις.
Προσωπικά πιστεύω ότι η Κυβέρνηση αδυνατεί να χαράξει μια σταθερή γραμμή πλεύσης και συντηρεί το κλίμα αβεβαιότητας, ενδεχομένως να παλινδρομεί και προφανώς φαίνεται ότι δεν ξέρει με ποιον να πάει και ποιον να αφήσει.
Η χώρα έτσι κινείται σε μια συνεχή περιδίνηση, αφού το ένα μέτρο αναιρεί το προηγούμενο κι όλα μαζί προκαλούν πολιτική σύγχυσης και αβεβαιότητας που δεν οδηγεί πουθενά. Θα έλεγα ότι δρα σαν βραχυκύκλωμα και αποδυναμώνει κάθε προσπάθεια να εφαρμοστεί μια πολιτική εξόδου από την κρίση.
Η βασική αιτία που έξι χρόνια τώρα η Ελλάδα παρά τα σκληρότατα μέτρα που έχει λάβει δεν μπορεί να ξεφύγει, όταν όλες οι άλλες χώρες που εφάρμοσαν πιο χαλαρά τα μνημόνια τα έχουν καταφέρει.
Τώρα η τρόικα έγινε κουαρτέτο και πιέζει ασφυκτικά την κυβέρνηση. Οι πιέσεις για την επιβολή πολύ σκληρών μέτρων θα εντείνονται, οι εκβιασμοί με φόντο τις εκκρεμείς δόσεις θα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και η Κυβέρνηση θα αντιστέκεται το δε «γαϊτανάκι» θα συνεχίζεται.
Η Κυβέρνηση της Αριστεράς βρίσκεται πλέον ενώπιον της σκληρής πραγματικότητας της συμφωνίας που υπέγραψε το καλοκαίρι.
Ο Αλέξης Τσίπρας οφείλει να βρει τους τρόπους ώστε να μπουν οι βάσεις για έξοδο της Ελλάδας από την κρίση.
Αλλιώς... θα βουλιάξει κι ο ίδιος, όπως άλλοι τρεις πρωθυπουργοί που «εξαφανίστηκαν» στα μνημονιακά χρόνια.