Αφού τα γαλλικά ...
αεροπλάνα βομβαρδίζουν τις θέσεις του Ισλαμικού Χαλιφάτου στη Συρία, αναρωτιέμαι εάν ετοιμάζονται κάποιου είδους ευρωπαϊκές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην περιοχή.
Στην τραγωδία του Παρισιού, από φίλους δημοσιογράφους πληροφορήθηκα, ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν ακόμη χειρότερη κατάληξη με περισσότερους νεκρούς.
Θέλω να τονίσω ότι, ο μεγαλύτερος κίνδυνος από την τρομοκρατία δεν είναι το άμεσο κακό που προκαλεί, αλλά οι αντιδράσεις που πυροδοτούνται.
Φανταστείτε οι τρεις βομβιστές καμικάζι να είχαν καταφέρει να φτάσουν στο στάδιο Σταντ ντε Φρανς.
Ο πόλεμος που εκ των πραγμάτων ξεκίνησε δεν μπορεί να αφήσει κανένα ανεπηρέαστο, καθώς τα ερωτήματα είναι αμείλικτα και αφορούν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Είναι φανερό ότι η Ευρώπη πληρώνει την αδιαφορία της απέναντι στις απίστευτες θηριωδίες του ISIS με τους καθημερινούς αποκεφαλισμούς.
Πληρώνει και την αδυναμία της να χαράξει την δική της στρατηγική στην Μέση Ανατολή και την ισοπέδωση όλων των πολιτικών ισορροπιών στην περιοχή.
Ευθύνη και υποχρέωση όλων μας, αλλά πρωτίστως της κυβέρνησης είναι να ελαχιστοποιήσει, κινδύνους μετά τον τρομοκρατικό παραλογισμό.
Δυστυχώς μπαίνουμε σε μια νέα εποχή αβεβαιότητας με την ελπίδα ότι αυτή θα αποτελέσει ένα σύντομο διάλειμμα, που δεν θα ανατρέψει τα κοινωνικά, πολιτιστικά και πολιτικά δεδομένα της Ευρώπης.
Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να διδαχθούμε όλοι μας από την τραγωδία του Παρισιού είναι ότι οφείλουμε να κάνουμε μία νέα αρχή.
Άραγε η Ευρώπη θ΄ αλλάξει; Θα σταθεί στα πόδια της και να πάρει τις αποφάσεις που αφορούν όλους μας;