Οι οικονομικοί αναλυτές ...
λένε ότι η οικονομία είναι θέμα ψυχολογίας.
Αναρωτιέμαι, ποια ψυχολογία μπορεί να υπάρχει με τις παρακάτω συνθήκες;
Α. Όταν οι επιχειρήσεις επιβαρύνονται συνεχώς με νέους φόρους, ενώ αυξάνεται το μη μισθολογικό κόστος, στην καλύτερη περίπτωση το αποτέλεσμα θα είναι η μείωση των μισθών των εργαζομένων.
Β. Ποιος επιχειρηματίας μπορεί να σκεφθεί σοβαρά να επενδύσει, όταν οι τράπεζες επί της ουσίας δεν λειτουργούν, οι δημόσιες υπηρεσίες αδυνατούν να ανταποκριθούν σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις και οι κανόνες είναι άγνωστοι ακόμη και για την επόμενη ημέρα;
Γ. Ποιος μπορεί, από την άλλη πλευρά, να συμπεριφερθεί ως συνήθης καταναλωτής, όταν ακόμη και εργαζόμενος να είναι, δεν γνωρίζει αν τον επόμενο μήνα θα έχει δουλειά και εισόδημα;
Δ. Ποιος συνταξιούχος θα καταναλώσει όταν θα πρέπει να καλύψει ανάγκες των παιδιών του που είναι άνεργα και όταν καθημερινά βομβαρδίζεται από σενάρια για νέες δραματικές μειώσεις;
Έτσι λοιπόν, ψυχολογία δεν υπάρχει και επομένως δεν μπορεί να λειτουργήσει και η οικονομία.
Σε όλες τις χώρες που αντιμετώπισαν ανάλογα προβλήματα βρέθηκαν λύσεις και σήμερα βρίσκονται σε μια πολύ καλύτερη κατάσταση.
Αναρωτιέμαι, γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχει αντίστοιχη πορεία; Απλά, διότι στην Ελλάδα δεν υπήρξε και δεν υπάρχει συνεννόηση και εθνικό σχέδιο.
Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχουμε συνειδητοποιήσει ως πολίτες αυτής της χώρας, ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Εκείνο που απογοητεύει και ανησυχεί περισσότερο δεν είναι τόσο η εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε, όσο ο φόβος και η μεγάλη ανασφάλεια για το αύριο.
Είναι το γεγονός ότι λείπει η ελπίδα.