Βαρυσήμαντο άρθρο του Τσίπρα για το μέλλον της Ευρώπης


Του Γιώργου Δελαστίκ

Μια ολόκληρη σελίδα...


 έδωσε η «Μοντ» στον Ελληνα πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, την Τρίτη για να παρουσιάσει τις απόψεις και τις θέσεις του για το πρόβλημα της χώρας μας.

 Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, το άρθρο του πρωθυπουργού ήταν ελάχιστα πειστικό σε ό,τι αφορά το ελληνικό θέμα - ίσως σε αυτό συνέβαλε και ο μισοκακόμοιρος, απολογητικός χαρακτήρας του.

 Αντιθέτως, το άρθρο του Αλέξη Τσίπρα ήταν βαρυσήμαντο με όλη τη σημασία της λέξης στο τελευταίο τμήμα του που αφορά τη σύγκρουση που διεξάγεται για το μέλλον της Ευρώπης.

Πραγματικά είναι η πρώτη φορά που πρωθυπουργός μιας ευρωπαϊκής χώρας τολμάει να ξεστομίσει τέτοιες θέσεις, τις οποίες πρώτη φορά ακούει από τόσο επίσημα χείλη το γαλλικό κοινό. Χωρίς περιστροφές, ο Ελληνας πρωθυπουργός καταδικάζει απερίφραστα τις πιέσεις που ασκούνται στην κυβέρνησή του να ακολουθήσει την πολιτική των προκατόχων της, η οποία έχει «ολοκληρωτικά αποτύχει», όπως τονίζει ο πρωθυπουργός.

«Διαφορετικά, θα ήμασταν υποχρεωμένοι να καταργήσουμε τις εκλογές σε όλες τις χώρες, στις οποίες έχει επιβληθεί πρόγραμμα λιτότητας» γράφει επί λέξει ο Αλέξης Τσίπρας και συνεχίζει ακάθεκτος: «Θα ήμασταν επίσης υποχρεωμένοι να δεχθούμε οι πρωθυπουργοί και οι κυβερνήσεις να επιβάλλονται από τους ευρωπαϊκούς και τους διεθνείς θεσμούς και οι πολίτες να στερούνται του δικαιώματος ψήφου που έχουν μέχρι την αποπεράτωση του προγράμματος. Εχουν επίγνωση (σ.σ. όσοι υποστηρίζουν αυτή τη γραμμή) ότι αυτό θα ήταν το ισοδύναμο της κατάλυσης της δημοκρατίας στην Ευρώπη και η αρχή μιας απαράδεκτης ρήξης στους κόλπους της ΕΕ».

Ο πρωθυπουργός συνεχίζει την ανάπτυξη των απόψεών του, απόψεων πολύ σημαντικών, επαναλαμβάνουμε. Καταδικάζει απερίφραστα εκείνη τη στρατηγική «που οδηγεί στη ρήξη και τη διαίρεση της Ευρωζώνης και ως εκ τούτου και της ΕΕ. Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση θα ήταν ο σχηματισμός μιας Ευρωζώνης δύο ταχυτήτων, όπου ο κεντρικός πυρήνας θα επέβαλλε σκληρούς κανόνες λιτότητας και προσαρμογής.

 Αυτός ο κεντρικός πυρήνας θα επέβαλλε επίσης έναν υπερυπουργό Οικονομικών στην Ευρωζώνη, ο οποίος θα απολάμβανε τεράστιας εξουσίας, με το δικαίωμα να αρνείται τους εθνικούς προϋπολογισμούς, ακόμη και τα κυρίαρχα κράτη, όταν αυτά δεν συμπεριφέρονταν σύμφωνα με τα δόγματα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού» γράφει ο Ελληνας πρωθυπουργός στο άρθρο του στη «Μοντ» και επεκτείνει την επιχειρηματολογία του, αξιοποιώντας την πείρα του σχετικά με το πώς αντιμετωπίστηκε η χώρα μας από τους υποτιθέμενους Ευρωπαίους εταίρους της. «Για όλες τις χώρες που θα αρνούνταν να υποκύψουν σε αυτή την εξουσία, η λύση θα ήταν απλή, η αυστηρή τιμωρία:

Υποχρεωτική εφαρμογή της λιτότητας και επιπλέον περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων, πειθαρχικές κυρώσεις, πρόστιμα και ακόμη και δημιουργία νομίσματος παράλληλου προς το ευρώ. Με αυτόν τον τρόπο επιχειρείται να οικοδομηθεί η νέα ευρωπαϊκή εξουσία.

Η Ελλάδα είναι το πρώτο θύμα της. Παρουσιάζεται ήδη ως το κακό παράδειγμα που την πορεία του δεν πρέπει να ακολουθήσουν τα άλλα απείθαρχα ευρωπαϊκά κράτη και οι λαοί τους» υπογραμμίζει ο Αλέξης Τσίπρας.

Ο Ελληνας πρωθυπουργός χρησιμοποιεί το παράδειγμα των συντάξεων για να δείξει στους Γάλλους και τους άλλους αναγνώστες της γαλλικής εφημερίδας «Λε Μοντ» γιατί χαρακτηρίζει «πλήρως αποτυχημένη» την πολιτική που ασκήθηκε στην Ελλάδα. «Η σωρευτική μείωση των συντάξεων κατά τη διάρκεια των χρόνων του μνημονίου είναι μεταξύ 20% και 48%. Αυτή τη στιγμή το 44,5% των (Ελλήνων) συνταξιούχων λαμβάνει σύνταξη κατώτερη από το σχετικό κατώφλι φτώχειας.

 Σύμφωνα με τα στοιχεία της Γιούροστατ, της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, το 23,1% των (Ελλήνων) συνταξιούχων ζει σε συνθήκες κινδύνου φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Αυτή η κατάσταση, η οποία απορρέει από την πολιτική του μνημονίου, δεν μπορεί να είναι ανεκτή ούτε για την Ελλάδα ούτε για οποιαδήποτε άλλη πολιτισμένη χώρα» τονίζει με έμφαση.

Έχει οπωσδήποτε δίκιο ο Ελληνας πρωθυπουργός, όταν κλείνει το άρθρο του γράφοντας: «Αν κάποιοι σκέπτονται ή θέλουν ακόμη και να νομίζουν ότι η απόφαση που περιμένουμε δεν θα αφορά παρά μόνο την Ελλάδα, κάνουν λάθος. Τους παραπέμπω στο αριστούργημα του Ερνεστ Χέμινγουεϊ ''Για ποιον χτυπά η καμπάνα;''». Με άλλα λόγια, οι Ευρωπαίοι, συμπεριλαμβανομένων και των ηγετών τους, που νομίζουν ότι οι ίδιοι και οι λαοί τους δεν θα υποστούν απολύτως τίποτα από όσα υφίσταται η Ελλάδα, είναι... βαθιά νυχτωμένοι!