Η χώρα ζει μία από τις πιο ...
δραματικές στιγμές της ιστορίας της αλλά αυτή τη φορά, έχει τον τρόπο να σωθεί και να αλλάξει.
Καταλαβαίνουμε όλοι πως και οι δανειστές θέλουν να τελειώνουν με το θέμα Ελλάδα και ενδεχομένως να βάλλουν λίγο νερό στο κρασί τους.
Καθώς ο χρόνος τελειώνει το ελληνικό πρόβλημα είναι βαθύ και δύσκολο, η χώρα μας είναι εξαρτημένη από τα λεφτά των δανειστών.
Πρέπει να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για μια νέα συνολική συμφωνία, με συγκεκριμένες προτάσεις και όχι με θεωρίες.
Όσο πλησιάζουμε προς το τέλος του αδιεξόδου οι μάσκες πέφτουν και πρέπει πάση θυσία και οι δύο πλευρές να καταλήξουν σε μια ενδιάμεση τεχνική συμφωνία, ώστε να κρατηθεί η χώρα μας όρθια.
Τελικά δεν ξέρω αν και που θα καταλήξει η πολυπόθητη συμφωνία αλλά πιστεύω ότι αυτή θα επιβάλει το ξερίζωμα του σάπιου κράτους και όχι απλά την εξαθλίωση των πάντα γελασμένων Ελλήνων.
Άλλωστε μόνο με πραγματικές μεταρρυθμίσεις και χωρίς λιτότητα, είναι η μόνη διέξοδος.
Νομοτελειακά η χώρα μας έχει χάσει τη δυνατότητα της αυτοδιαχείρισης και παραδίδεται στις διαθέσεις των ξένων.
Κάθε μέρα που περνάει βυθιζόμαστε ολοένα και πιο βαθιά στον βούρκο, και το ερώτημα παραμένει αν στις επόμενες δέκα μέρες θα υπάρξει συμφωνία και αν θα εξασφαλισθούν οι απαιτούμενες σημαντικές χρηματοδοτικές ροές προς την Ελλάδα.
Βιώνουμε μία περίοδο που δυστυχώς είναι σαν να ζούμε τις τελευταίες μέρες μιας σύγχρονης Πομπηίας, η δε περίοδος που διανύουμε θα μείνει στην Ιστορία ως παράδειγμα.