Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης
Η γνωστή κουβέντα ...
ξεκίνησε και πάλι προεκλογικά. Ποιος πολιτικός ήταν κοντά στην Εκκλησία, ποιος προσεύχεται, ποιος εκκλησιάζεται και ποιος παραμένει απόμακρος.
Πολλοί πολιτικοί θυμούνται την Εκκλησία μόνο λίγο πριν τις εκλογές. Άλλοι ψάχνουν την ευκαιρία να φωτογραφηθούν με έναν ιεράρχη για να αποδείξουν του λόγου το αληθές.
Η κίνηση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου να μη συμμετάσχει σε αυτό το επικοινωνιακό αλισβερίσι και να μη συναντηθεί με κανέναν πολιτικό αποδείχτηκε σοφή.
Σταχυολογώντας τα δημοσιεύματα της Romfea.gr μπορούμε δημοσιογραφικά να κάνουμε εμείς κάποιες εκτιμήσεις και να τους τιμήσουμε έστω με μία αναφορά.
Προσωπικές εκτιμήσεις που καταγράφουμε με ειλικρίνεια και δεν κρύβουν καμία σκοπιμότητα.
Με δικαιοσύνη επιδιώκουμε να καταγράψουμε ποιοι πολιτικοί στέκονται στο πλευρό της Εκκλησίας τα τελευταία χρόνια.
Εμφανώς ή αφανώς. Από το χώρο της Νέας Δημοκρατίας ξεχωρίζουμε την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη (υποψήφια στην Α περιφέρεια της Αθήνας).
Πολλές ήταν οι παρεμβάσεις της σε διεθνές επίπεδο για τις θρησκευτικές ελευθερίες, για την επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης και τους απαχθέντες Μητροπολίτες στη Συρία.
Αξιοποίησε τις γνωριμίες της στο εξωτερικό προς όφελος της Εκκλησίας και αποτελεί πάντοτε παράγοντα σταθερότητας ανάμεσα στους δύο πόλους Εκκλησίας και Πολιτείας.
Από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ ξεχωρίζουμε τον χαμηλών τόνων κ. Νίκο Παππά (υποψήφιο στη Β’ περιφέρεια της Αθήνας), ο οποίος έχει αναγνωρίσει και τιμήσει με προσωπικές του παρεμβάσεις το φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της Εκκλησίας, κλείνοντας τα αυτιά του σε μία μικρή μειοψηφία εντός του κόμματός του που δεν αναγνωρίζει αυτή την προσφορά και τις καλές σχέσεις που πρέπει να έχουν οι δύο πλευρές.
Από το ΠΑΣΟΚ αθόρυβη αλλά ουσιαστική προς όφελος της Εκκλησίας παραμένει η συμβολή του κ. Μιχάλη Χρυσοχοϊδη (υποψήφιος στη Β’ περιφέρεια της Αθήνας) είτε ως μόνο ως βουλευτής είτε από τη θέση του υπουργού που βρέθηκε την τελευταία δεκαετία.
Ο κ. Θάνος Μωραϊτης από το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών (υποψήφιος στη Β’ Αθήνας) από το υπουργείο Περιβάλλοντος και το υπουργείο Ανάπτυξης συνέβαλε σε πολλά ζητήματα που αφορούσαν την Εκκλησία.
Ακόμη και στο χώρο της Αριστεράς δύο κυρίες καταγράφονται για την δημόσια εκτίμηση που εξέφρασαν στην Εκκλησία και έδωσαν τον καλό αγώνα υπέρ της.
Από τη μία η κυρία Λιάνα Κανέλλη (υποψήφια στην Α’ Αθήνας) με το ΚΚΕ και η κυρία Κατερίνα Μάρκου (υποψήφια στη Β’ Θεσσαλονίκης) από Το Ποτάμι που κατηγορήθηκε για την υπεράσπιση του μαθήματος των Θρησκευτικών όταν ήταν μέλος της ΔΗΜΑΡ και “μονοπωλούσαν” το συγκεκριμένο κόμμα οι απόψεις της Μαρίας Ρεπούση.