Οι εικόνες είναι ...
απογοητευτικές. Αλλά και αποκαλυπτικές. Γιατί, δυστυχώς, αυτή είναι εν έτει 2014 η κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Ούτε προσβλητικός ούτε υπερβολικός είναι ο χαρακτηρισμός «σκουπιδότοποι».
Και φυσικά είναι εικόνες που σε καμιά περίπτωση δεν παραπέμπουν σε πανεπιστημιακούς χώρους ακόμη και αφρικανικών τριτοκοσμικών κρατών.
Γιατί δυστυχώς, είτε μας αρέσει είτε όχι, σε αυτή την κατάντια έχει οδηγήσει η συνολική ευθύνη -κυβερνητική, πολιτική, ακαδημαϊκή και φοιτητική- τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας για τα οποία τρέφουμε την ψευδαίσθηση ότι θα αποτελέσουν το όχημα για ένα καλύτερο και πραγματικά ευρωπαϊκό μέλλον.
Δεν είναι «επίτευγμα» των τελευταίων χρόνων αυτή η εικόνα της απόλυτης εγκατάλειψης. Απλώς, η οικονομική δυσπραγία και η υποχρηματοδότηση της μνημονιακής περιόδου συνετέλεσαν ώστε να αναδειχθούν και να κυριαρχήσουν όλα τα αρνητικά που επί δεκαετίες στοιβάζονταν σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις παραμέτρους της τριτοβάθμιας παιδείας μας.
Αλλά αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Αυτός ο τόπος δεν μπορεί να χάνει διαρκώς τη μία γενιά μετά την άλλη, δεν γίνεται να στερείται μονίμως το δυναμικότερο και πολυτιμότερο κομμάτι της που υποχρεωτικά αναζητεί αλλού τα όσα το εκπαιδευτικό σύστημα αλλά και η αγορά εργασίας αδυνατούν να του προσφέρουν. Κάποια στιγμή θα πρέπει να πούμε επιτέλους όλοι όσοι άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμαστε σε αυτήν τη διαδικασία το «μέχρις εδώ, δεν πάει άλλο».
Και αυτή η στιγμή έχει φτάσει. Είναι τώρα. Για όλους είναι η ώρα της ευθύνης. Γιατί για να βγούμε από την οικονομική κρίση και να κατακτήσουμε δικαιωματικά τη θέση που η ιστορία μας και οι δυνατότητές μας μας επιβάλλουν να διεκδικούμε, οφείλουμε να αποβάλουμε τα όσα αρνητικά μας έχουν καταδικάσει να είμαστε μια χώρα με παγκόσμιας εμβέλειας ακαδημαϊκό δυναμικό που κυριολεκτικά τιμά με την παρουσία του τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια και την ίδια ώρα οι νέοι μας να καταφεύγουν στο εξωτερικό για τις μεταπτυχιακές και όχι μόνο σπουδές τους.
Και το πρώτο βήμα σε μια τέτοια προσπάθεια είναι να εξαφανίσουμε επιτέλους το αηδιαστικό θέαμα που ο φωτογραφικός φακός του «Εθνους της Κυριακής» κατέγραψε.
Όταν τα πανεπιστημιακά κτίρια πάψουν να είναι σκουπιδότοποι και αποδοθούν ευπρεπισμένα στους αποκλειστικούς χρήστες τους, που μόνο οι φοιτητές πρέπει να είναι, όταν σταματήσουν να χρησιμεύουν ως χώροι δράσης συμμοριών και αποθήκευσης παράνομων εμπορευμάτων και όταν ο καθένας συνειδητοποιήσει και αποδεχθεί τον ρόλο του και μάθει να σέβεται τον ρόλο και τα δικαιώματα του άλλου, τότε το στοίχημα θα έχει εν πολλοίς κερδηθεί. Και πρέπει να κερδηθεί.