Έχει μακρά και όχι ιδιαίτερα...
ικανοποιητική απόδοση ο θεσμός του «πόθεν έσχες» στη χώρα μας.
Και όχι μόνο επειδή δεν έχει εκπληρώσει αποτελεσματικά και πειστικά τους λόγους για τους οποίους θεσπίστηκε, αλλά και για το γεγονός ότι η επιπολαιότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε έδωσε την ευκαιρία να καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι σκόπιμα ο συγκεκριμένος έλεγχος δεν προχωρούσε με την αποφασιστικότητα που έπρεπε.
Τώρα δίνεται η ευκαιρία για μία νέα αρχή. Και εξυπακούεται ότι θα πρέπει να αξιοποιηθεί ανάλογα. Αλλωστε, η σκληρή δοκιμασία την οποία βιώνει ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια, αλλά και οι πολλές περιπτώσεις παράνομου πλουτισμού που αποκαλύφθηκαν, καθιστούν απολύτως αναγκαίο τον έγκαιρο και τεκμηριωμένο έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων όσων διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα ή είναι σε θέση να «αξιοποιήσουν» προς ίδιον όφελος την ιδιότητά τους.
Ο νέος νόμος είναι σκληρός. Και έτσι οφείλει να είναι κάθε νόμος που συνδέεται με την εντιμότητα των δημοσίων λειτουργών. Αλλά οι νόμοι δεν κρίνονται ούτε από τις προθέσεις τους, ούτε από τις διατάξεις τους. Κρίνονται από την εφαρμογή τους και από τα αποτελέσματα της εφαρμογής αυτής.
Και αυτήν την παράμετρο της σχετικής νομοθετικής πρωτοβουλίας θα αναμένουμε να διαπιστώσουμε.
Υπάρχουν δύο προϋποθέσεις, οι οποίες θα πρέπει απαρέγκλιτα να ισχύσουν. Η πρώτη είναι ο έλεγχος του συνόλου, ει δυνατόν, των δηλώσεων που θα υποβάλλονται. Και η δεύτερη είναι να καταστεί σαφές από την επομένη κιόλας της ισχύος του νόμου πως δεν υπάρχουν περιθώρια επιλεκτικής εφαρμογής του.
Η ηλεκτρονική τεχνολογία και η ανάλογη τεχνική υποστήριξη της ειδικής ανεξάρτητης επιτροπής είναι σε θέση να προσδώσουν στη νέα ελεγκτική διαδικασία την αξιοπιστία και το κύρος που θα πρέπει να έχει.