Η απαράδεκτη στάση του...
Έλληνα υπουργού Εξωτερικών απέναντι στη νέα τουρκική πρόκληση, οι ατυχείς χειρισμοί στην Αλβανία, αλλά και η εκλογική και πολιτική καθίζηση του ΠΑΣΟΚ δυσχεραίνουν τη θέση του κ. Βενιζέλου σε πολλά επίπεδα...
«Ελιά τέλος, τώρα είναι η ώρα να τελειώνουμε και με τον Βενιζέλο». Η φράση ανήκει σε βουλευτή, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και νυν ανήκοντα στην εσωκομματική αντιπολίτευση, λίγες ώρες μετά τη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος, την περασμένη Δευτέρα.
Η καταιγίδα που πλήττει την ηγεσία Βενιζέλου παίρνει διαστάσεις χιονοστιβάδας, καθώς πλέον απέναντί του δεν έχει μόνο τους «παπανδρεϊκούς», αλλά και μέχρι πρότινος ορκισμένους «βενιζελικούς». Μπορεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος να θεωρεί τη συζήτηση για αλλαγή ηγεσίας προσβλητική για το πρόσωπό του, αλλά δεν μπορεί να την αναχαιτίσει – ούτε καν με τους δικούς του ανθρώπους.
Ωστόσο τα προβλήματα του κ. Βενιζέλου δεν αγγίζουν μονάχα την ιδιότητά του ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ, αλλά αφορούν κυρίως εκείνη του υπουργού Εξωτερικών και κατ'επέκταση και αυτή του αντιπροέδρου της δικομματικής κυβέρνησης.
Η προ ημερών ρηματική διακοίνωση της Αθήνας προς τη Λευκωσία, με αφορμή την έντονη αντίδραση της Ελληνοκύπριας ευρωβουλευτού Ελένης Θεοχάρους, που αφορούσε στο απαράδεκτο τουρκικό έγγραφο, σύμφωνα με το οποίο Κυπριακή Δημοκρατία δεν υπάρχει (!), είναι μια απαράδεκτη πράξη.
Όπως πολλοί άλλοι άνθρωποι στην Κύπρο και την Ελλάδα, έτσι και η ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ αναρωτήθηκε τι στο καλό έκαναν η Αθήνα πρωτίστως αλλά και η Λευκωσία, όταν έλαβαν το απαράδεκτο κείμενο του Αχμέτ Νταβούτογλου. Αποδεικνύεται ότι δεν έπραξαν τίποτα. Και αντί να σωπάσουν και να απολογηθούν, πέρασαν στην επίθεση.
Ο κ. Βενιζέλος έστειλε ρηματική διακοίνωση στον ομόλογό του, Ιωάννη Κασουλίδη. Είναι η πρώτη ελληνική ρηματική διακοίνωση μετά την πτώση της προδοτικής χούντας. Κι αυτό και μόνο το γεγονός πρέπει να προβληματίσει τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας αλλά και τον πρωθυπουργό της.
Αντί η Ελληνική πλευρά να προβληματισθεί πάνω σε μια άλλη στρατηγική, που θα έχει ως ακρογωνιαίο λίθο τη διαφύλαξη και ενίσχυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, παραμένει εγκλωβισμένη στην ίδια αυτοκαταστροφική πολιτική του κατευνασμού και της ενδοτικότητας απέναντι στην Άγκυρα.
Είναι τραγικό το γεγονός ότι το αποκορύφωμα της ενδοτικής πολιτικής, που εκφράζεται από τον σημερινό υπουργό Εξωτερικών, φέρει τυπικά τη σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ, εφόσον ο υπουργός Εξωτερικών συνδυάζει στο πρόσωπό του και την ιδιότητα του Προέδρου του.
Αναφερόμαστε σε πολυδιάστατη ενδοτική πολιτική, γιατί το επιτυχές προηγούμενο της Τουρκίας, που δεν συνάντησε καμιά σθεναρή αντίδραση, βρήκε κι άλλους μιμητές, με πρώτη την Αλβανία.
Αφού η Ελλάδα δέχεται να υποστηρίζει την ένταξη της Τουρκίας χωρίς την προηγούμενη επίλυση των υπαρχόντων προβλημάτων και ανέχεται, επιπλέον, την κλιμάκωση των Τουρκικών αμφισβητήσεων, διεκδικήσεων και προκλήσεων, γιατί να μην διεκδικήσει και η Αλβανία ανάλογη «φιλική» μεταχείριση;
Οι υπολογισμοί και οι προσδοκίες της Αλβανικής ηγεσίας δεν διαψεύσθηκαν. Αφού η Ελλάδα έσπευσε να αυτοεγκλωβισθεί με διακηρύξεις ότι υποστηρίζει την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να το θέσει ως προτεραιότητα της Προεδρίας της, ο ηγούμενος της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ανέλαβε να υπερακοντίσει στην Ευρώπη υπέρ της αποδόσεως στην Αλβανία του καθεστώτος της υποψήφιας χώρας, χωρίς προηγουμένως να θέσει οποιονδήποτε όρο, όπως, κατά πρώτο λόγο, την επικύρωση της συμφωνίας για τις θαλάσσιες ζώνες.