Η πρώτη Χριστιανή που "βαφτίστηκε"...
μουσουλμάνα, κατεβαίνει με Χιτζάμπ (μαντήλα) στις ευρωεκλογές. Η Άννα Στάμου σε μία πρώτη συνέντευξη στο WE μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητά της, ανοίγει τα χαρτιά της για τη θρησκεία, τον κοινωνικό ρατσισμό και το τέμενος στην Αθήνα
Ποτέ δεν ήταν ένα απλό μαντήλι. Για εκείνη αποτελούσε ανέκαθεν το σύμβολο αυτοπροσδιορισμού της στην κοινωνία. Ή ακόμα καλύτερα, το σύμβολο εξίσωσης του γυναικείου φύλου με το ανδρικό απέναντι στα μάτια του Θεού. Αυτό άλλωστε, αποτέλεσε και τη βαθύτερη αιτία που απαρνήθηκε τον Χριστιανισμό και αποφάσισε να φορέσει το Χιτζάμπ, στο όνομα του οποίου, διαπράττονται βίαιες συγκρούσεις σε ολόκληρο τον κόσμο και κυρίως, την Μέση Ανατολή.
Η Άννα Στάμου αποτελεί μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις Ελληνίδων που ενώ μεγάλωσε σε χριστιανικά ποίμνια, τελικά την κέρδισε το Ισλάμ, το Κοράνι και η σαρία. «Βαφτίστηκε» μουσουλμάνα, φόρεσε μαντήλα και στις επικείμενες ευρωεκλογές, ετοιμάζεται να διεκδικήσει μία θέση στο ευρωκοινοβούλιο με το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων.
Το βιογραφικό της πλούσιο και τα ταλέντα της ποικίλα. Γέννημα θρέμμα της Ηλιούπολης, σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων σε ιδιωτικό κολέγιο και γρήγορα καταπιάστηκε με την οικογενειακή επιχείρηση αθλητικών ρούχων. Από πολύ νωρίς, την κέρδισε ο ακτιβισμός, η φιλανθρωπία, ο εθελοντισμός και η γιόγκα. Πριν λίγους μήνες, έφτιαξε ένα τμήμα γιόγκα για κωφούς.
Κατά την εσωτερική θρησκευτική της αναζήτηση γνώρισε τον σύζυγό της Ναίμ Ελγαντούρ - πρόεδρο της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος - και σήμερα, είναι υπεύθυνη για τις δημόσιες σχέσεις της θρησκευτικής κοινότητας.
Εθελοντικά ασχολείται με τη διερμηνεία σε νοηματική γλώσσα, βοηθά στην εταιρία με κατεψυγμένα θαλασσινά του άντρα της, ενώ διευθύνει ένα νεοσύστατο επιστημονικό και πολιτιστικό κέντρο στην Αθήνα που συχνά διοργανώνει συνέδρια με θέμα τη Μέση Ανατολή.
Η ίδια ονειρεύεται ένα ουσιαστικό κοινωνικό κράτος, με περισσότερη αλληλεγγύη που θα δίνει έμφαση στον πολιτισμό, την τέχνη και την επικοινωνία μεταξύ των διαφορετικών λαών. Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια μάλιστα, κατάφερε να προσθέσει στο λεξιλόγιό μας την «πολιτική οικολογία», δηλαδή το να ζεις με γνώμονα πολιτικές τακτικές που οδηγούν στην προστασία του περιβάλλοντος, της κοινωνίας και του αξιακού συστήματος.
Λίγες ημέρες πριν αναχωρήσει σε Παγκόσμιο Μουσουλμανικό Συνέδριο στην Πολωνία, μίλησε για πρώτη φορά μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της στο WE. Και μίλησε εφ' όλης της ύλης. Την κατασκευή τεμένους και κοιμητηρίου για μουσουλμάνους στην Αθήνα, τις ανησυχίες της, τους Ταλιμπάν και τον κοινωνικό ρατσισμό. Τι περιμένει από τις ευρωεκλογές η Ελληνίδα υποψήφια με μαντήλα;
Η «πράσινη» φιλία, το «Καράβι για τη Γάζα» και η υποψηφιότητα
Η Άννα Στάμου δεν ήταν ποτέ μέλος του κόμματος των Οικολόγων Πράσινων, ούτε είχε πολιτευτεί στο παρελθόν. «Δεν νιώθω καν πολιτικός, με την έννοια του πολιτικού. Είχα προτάσεις παλιότερα και από άλλους συνδυασμούς σε αυτοδιοικητικές και νομαρχιακές εκλογές. Είχα όμως αρνηθεί.
Η απόφαση να κατέβω υποψήφια σε αυτές τις εκλογές ήταν για να μπορέσουμε όλοι μαζί να δώσουμε μία νέα πνοή και το ερέθισμα να συμμετάσχει ο κόσμος στα κοινά, γιατί πλέον οι περισσότεροι αποθαρρύνονται από την τρέχουσα πολιτική κατάσταση».
Οι δράσεις άλλωστε των Οικολόγων Πράσινων δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ανεπηρέαστη μία ενεργή ακτιβίστρια που έφτασε μία ανάσα πριν επιβιβαστεί στο «Καράβι για τη Γάζα», μαζί με τον εξίσου υποψήφιο για τις ευρωεκλογές του ίδιου κόμματος, Βαγγέλη Πισσία. «Γνωριζόμαστε χρόνια με μέλη του κόμματος. Συμμετέχουμε σε κοινές δράσεις. Με συγκίνησε το πώς χειρίστηκαν το θέμα καταστροφής των χημικών της Συρίας στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου - κάτω από την Κρήτη - με αμφισβητούμενη μέθοδο και πολύ πιθανή την ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή. Η Αλβανία είπε όχι, η Τυνησία είπε όχι, αλλά εμείς για ένα παράδοξο τρόπο είπαμε ναι. Με πονάει πολύ όλο αυτό».
Αυτό που η κα Άννα Στάμου επαναλαμβάνει άλλωστε συχνά κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας, είναι ότι η Ελλάδα θα πρέπει να υιοθετεί δράσεις που αποσκοπούν στο να ζήσουν καλά τα εγγόνια μας και όχι προσωρινές ή ωφελιμιστικές. «Δεν μπορεί να μας νοιάζουν μόνο τα νούμερα και να πληρώνουν οι επόμενες γενιές τις αστοχίες μας. Δεν είναι ανάγκη να ανήκεις σε ένα κόμμα για να έχεις σωστή συνείδηση, ο κάθε πολίτης πρέπει να σκέφτεται έτσι».
Ευχάριστη έκπληξη για εκείνη, αποτέλεσε το γεγονός ότι δεν είναι η μόνη υποψήφια με Χιτζάμπ. «Κατεβαίνει και μία φίλη μου από την Σλοβενία. Φοράει και εκείνη μαντήλα και έβαλε υποψηφιότητα με τους Κεντρώους. Έχουμε συναντηθεί σε συνέδρια για τους μουσουλμάνους στο εξωτερικό, είναι νέα και πολύ δραστήρια. Ασχολείται χρόνια με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και ονομάζεται Φαήλα Πάσητζ».
Από την κοινωνία των πολιτών, στη διεκδίκηση τεμένους
Η Ελληνίδα στο «χαρέμι» του ευρωκοινοβουλίου δηλώνει ότι ο μοναδικός στόχος της, σε περίπτωση εκλογής της είναι όχι μόνο να παλέψει για τα δικαιώματα των μουσουλμάνων, αλλά να πείσει και τους ίδιους να γίνουν περισσότερο δραστήριοι. «Η κοινωνία μας όπως έχει γίνει, απαιτεί δράση και όχι παθητικότητα. Δεν θέλει πια πολίτες του καναπέ».
Ψηλά στην ατζέντα της είναι φυσικά, η κατασκευή τεμένους και κοιμητηρίου στην Αθήνα, γιατί προς το παρόν ούτε χώρος προσευχής δεν υπάρχει, ενώ όλοι οι μουσουλμάνοι θάβονται αποκλειστικά στη Θράκη. «Εκεί έχουν περισσότερους Παλαιστίνιους θαμμένους, παρά Θρακιώτες. Παράλληλα, είμαστε η μόνη χώρα χωρίς επίσημο θρησκευτικό λειτουργό. Δεν μπορεί να αφήνουμε τη διδασκαλία του Ισλάμ στον οποιονδήποτε που ξέρει λίγα θρησκευτικά παραπάνω. Πρέπει να διοριστεί ένας ιμάμης. Νομίζω σε αυτό το κομμάτι, είμαστε πίσω. Και αν θέλουμε να λέμε ότι έχουμε ισοπολιτεία και σεβασμό στην ανεξιθρησκία, πρέπει να το κοιτάξουμε και αυτό».
Η κα Στάμου πιστεύει ότι θρησκεία και πολιτική δεν μπορούν να συγχέονται και το ότι φοράει μαντήλα δεν αποτελεί εμπόδιο στο να κάτσει στο ίδιο ευρωτραπέζι με εθνικιστές. «Δεν εκπροσωπώ τη θρησκεία μου, αλλά τις ιδέες μου.
Έχει τόσους μουσουλμάνους η Ευρώπη. Με το ίδιο σκεπτικό, πρόβλημα θα μπορούσαν να έχουν και άλλοι ένθεοι, ακόμα και οι Χριστιανοί», υποστηρίζει, ενώ δεν παύει να επαναλαμβάνει ότι η αύξηση της συνειδητότητας αποτελεί μείζον κοινωνικό ζήτημα. «Δεν είδα και πολλούς μετανάστες να συμμετέχουν στις εκλογές, τότε που ο νόμος προέβλεπε. Και αυτό με στεναχωρεί».
Η μαντήλα απέναντι στο ρατσισμό, τους Ταλιμπάν και τη Δύση
Η ίδια δεν έχει βιώσει ποτέ στο πετσί της τον κοινωνικό ρατσισμό. Μόνο κάτι κοφτές ματιές περίεργων περαστικών. Κατά τα άλλα, πιστεύει βαθιά μέσα της ότι η Ελλάδα είναι ανεκτική απέναντι στους αλλόθρησκους. Τουλάχιστον σε θρησκείες γειτονικών χωρών.
«Τόσες κοπέλες με μαντήλα φοιτούν σε ελληνικά πανεπιστήμια. Δεν έχουν φτάσει ποτέ στα αυτιά μου παράπονα. Εντάξει, όταν βλέπεις μία κοπέλα με μαντήλα, ναι είναι ένα διαφορετικό θέαμα. Αλλά δεν πιστεύω ότι οι Έλληνες δεν σέβονται την επιλογή στη διαφορετική θρησκεία. Και αν καμιά φορά προκαλούνται παρεξηγήσεις, πιστεύω ότι είναι της στιγμής. Μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε. Απλά, η μαντήλα είναι ο εύκολος στόχος. Γενικά δεν ξέρω πόσες αντοχές υπάρχουν απέναντι σε τελείως άγνωστες θρησκείες, όπως ο Βουδισμός και ο Ινδουισμός».
Όσον αφορά τη σχέση του Ισλαμισμού με τον φανατισμό, η ίδια απαντά ότι: «Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ο ισλαμισμός εξαπλώθηκε με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, γιατί πράγματι ο κόσμος θέλησε να ψάξει και να μάθει τι είναι αυτή η θρησκεία. Από τις πολλές κατηγορίες εναντίον μας και κυρίως, λόγω περιέργειας.
Και τελικά αυτό που έμαθαν, ήταν αντίθετο με όσα προπαγάνδιζαν τα μέσα ενημέρωσης. Και έτσι η αρνητική προβολή, λειτούργησε θετικά και ο κόσμος αισθάνθηκε ότι εξαπατήθηκε. Ακόμα και η απαγόρευση του νικάμπ στη Γαλλία, πιστεύω ότι κρύβει πολιτικά κίνητρα».
Η απόσταση των μουσουλμάνων και της εφαρμογής της σαρίας από τους Ταλιμπάν είναι τεράστια και για την υποψήφια ευρωβουλευτή είναι όλα θέμα μέσων ενημέρωσης: «Η λέξη Ταλιμπάν σημαίνει φοιτητές. Και νομίζω ότι πρόκειται για μία αμερικανοκινούμενη οργάνωση, με συγκεκριμένο στόχο.
Μην νομίζεις ότι όταν κάποιος σκοτώνει και σφάζει στο όνομα κάποιου Θεού, ότι το εννοεί κιόλας. Ούτε όταν λένε οι Ταλιμπάν ότι εφαρμόζουν τη σαρία, ότι ισχύει. Δεν είναι ό, τι δηλώσεις, είσαι. Η ιστορία των Ταλιμπάν δείχνει ποιοι είναι. Και οι ακραίοι πάντα θα υπάρχουν και πάντα θα αποτελούν μειοψηφία σε όλες τις θρησκείες. Γι’ αυτό και η Ευρώπη πρέπει να βρει τη μέση οδό. Οι ακρότητες δεν μπορούν να βοηθήσουν πουθενά».
Οι βίαιες συγκρούσεις υποκινούμενες από ισλαμιστές προκαλούν αποτροπιασμό, αλλά παράλληλα η κα Στάμου υπογραμμίζει και την αντίθετη πλευρά: «Όχι απλώς καταδικάζω όσα συμβαίνουν στην Αίγυπτο, την Νιγηρία και αλλού, αλλά ειλικρινά δεν βρίσκω λέξεις για τον αποτροπιασμό μου. Όπως δεν βρίσκω λέξεις που τα μέσα ενημέρωσης αποκρύπτουν την γενοκτονία μουσουλμάνων στη κεντρική Δημοκρατία της Αφρικής και τη Βιρμανία (νυν Μιανμάρ). Ο κόσμος κυβερνάται από media group και όπως παλιά τα βάζαμε με τους κομμουνιστές, έτσι και τώρα πρέπει να τα βάλουμε με κάποιον».
Από τα μέσα ενημέρωσης άλλωστε, έφτασε στα αυτιά της και η είδηση για την απόσυρση από τον ΣΥΡΙΖΑ της υποψηφιότητας της Σαμπιχά Σουλεϊμάν. «Δεν την γνωρίζω προσωπικά. Είναι πολλά τα θέματα που δεν γνωρίζω για τους Ρομά μουσουλμάνους της Θράκης. Διάβασα ότι αιφνιδιάστηκε από την αντιμετώπιση που εισέπραξε. Αλλά εγώ νομίζω ότι όλα αυτά ήταν αποτέλεσμα κακής συνεννόησης.
Ήταν προεκλογική περίοδος και έγινε τόσος ντόρος. Αν δεν ήταν, δεν θα είχε διογκωθεί το θέμα. Δεν ξέρω ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Αλλά σίγουρα δεν ταίριαξαν. Οπότε καλύτερα που ήρθαν έτσι τα πράγματα».