Είναι γνωστή η σοβαρότητα των...
αποφάσεων που πρόκειται να ληφθούν για την ελληνική οικονομία την περίοδο που διανύουμε. Η επιβεβαίωση από τη Eurostat του πρωτογενούς πλεονάσματος θα σηματοδοτήσει τη διαδικασία για τη μείωση του χρέους, όπως προβλέπεται από την ειλημμένη υποχρέωση των εταίρων μας, και παράλληλα θα προσλάβει σαφή και συγκεκριμένη μορφή η προσπάθεια για να ξαναμπεί η χώρα σε αναπτυξιακή τροχιά.
Η αισιοδοξία του πρωθυπουργού είναι δεδομένη. Τον οδηγεί μάλιστα και σε διαβεβαιώσεις ότι το 2015 θα κλείσει και με δημοσιονομικό πλεόνασμα, που θα μας επιτρέπει να πληρώνουμε το χρέος μας χωρίς δανεισμούς και βοήθεια. Αλλά η ανάπτυξη δεν επιτυγχάνεται με δηλώσεις. Είναι άλλα τα στοιχεία που τη δημιουργούν και την προωθούν.
Κι αυτά ακριβώς, συγκεντρωμένα σ' ένα δεκαετές αναπτυξιακό πρόγραμμα, προετοιμάζει αυτές τις μέρες η κυβέρνηση, έτσι ώστε να είναι σε θέση στο Eurogroup της 5ης Μαΐου να πείσει τους εταίρους ότι όλα είναι σχεδιασμένα και έτοιμα να ξεκινήσουν και ότι το μόνο που χρειάζεται είναι να εξασφαλιστούν οι οικονομικοί πόροι οι οποίοι θα στηρίξουν την αναπτυξιακή προσπάθεια.
Εως έναν βαθμό είναι εξασφαλισμένοι. Και προσυμφωνημένη η διάθεσή τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι σήμερα το μεσημέρι υπογράφεται η συμφωνία με τη γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα για τα 100 εκατομμύρια με τα οποία θα συμμετάσχει στην προσπάθεια. Το ίδιο ασφαλής η συμβολή και της ελληνικής πλευράς. Και εύλογη η αισιοδοξία ότι το εγχείρημα θα ενισχυθεί και από ξένες επενδύσεις.
Στα χαρτιά οι οιωνοί δείχνουν καλοί. Και δεν υπάρχει λόγος να διαψευστούν. Αλλά δεν είναι μόνο η κυβέρνηση που μπορεί να το διασφαλίσει. Για να βγούμε από την κρίση και να φτάσουμε στις καλύτερες μέρες χρειάζεται η συμβολή όλων, με την όποια ιδιότητα και δυνατότητα έχει ο καθένας μας.