Μείωση της φορολογίας στις...
επιχειρήσεις και τα φυσικά πρόσωπα, περαιτέρω περικοπή των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, προώθηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, στήριξη θερμοκοιτίδων επιχειρήσεων, αλλά και επιτάχυνση και βελτίωση της απονομής δικαιοσύνης, μέσα από τη συνταγματική αναθεώρηση, είναι μερικά από τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο Εθνικό Αναπτυξιακό Πρότυπο, σχέδιο του οποίου παρουσιάστηκε χθες στο Euroworking Group.
Στο νέο Αναπτυξιακό Πρότυπο καταγράφονται οι πολιτικές που θα πρέπει να ακολουθηθούν σε συγκεκριμένους τομείς, στους οποίους η χώρα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα και μπορούν να στηρίξουν την επανεκκίνηση της οικονομίας.
Μεταξύ αυτών είναι φυσικά ο τουρισμός με την προσέλκυση περισσότερων επενδύσεων και την ανάπτυξη νέων προϊόντων, όπως ο ιατρικός τουρισμός. Στον πρωτογενή τομέα έμφαση θα δοθεί στην αύξηση του ποσοστού μεταποίησης αγροτικών προϊόντων και στην προώθησή τους στις διεθνείς αγορές.
Αντίστοιχα στην ενέργεια προέχει η βελτιστοποίηση του ενεργειακού μείγματος, η διαχείριση του ορυκτού πλούτου, η βιώσιμη αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων και η εξοικονόμηση ενέργειας.
Συγκριτικό πλεονέκτημα διαθέτει επίσης η χώρα στο διαμετακομιστικό εμπόριο, στις συνδυασμένες μεταφορές και τη ναυτιλία, ενώ οι βιομηχανικοί κλάδοι με εξαγωγική προοπτική είναι η βιομηχανία μετάλλων και δομικών υλικών και η φαρμακοβιομηχανία.
Στις εμπορεύσιμες υπηρεσίες τέλος, σημαντικές είναι οι δυνατότητες, ώστε η χώρα να αποτελέσει περιφερειακό κέντρο παροχής εξειδικευμένων τεχνικών και συμβουλευτικών υπηρεσιών για χώρες της ΚΑ Ευρώπης. Εκτός από τους τομείς της οικονομίας, στο Αναπτυξιακό Πρότυπο, προσδιορίζονται και οι οριζόντιες πρωτοβουλίες που θα πρέπει να ληφθούν από την κυβέρνηση, με στόχο «τη ριζική αλλαγή της παραγωγικής δομής της χώρας εντός της δεκαετίας, μέσα από την ανακατανομή των πόρων υπέρ των επενδύσεων, την αύξηση της απασχόλησης και την εξαγωγή μεγάλου μέρους του παραγόμενου προϊόντος».
Το νέο Αναπτυξιακό Πρότυπο στηρίζεται σε μελέτες των ΚΕΠΕ, ΙΟΒΕ και McKinsey και σε πλήρη μορφή θα παρουσιαστεί επίσημα από την ελληνική κυβέρνηση στο Eurogroup της 5ης Μαΐου, προκειμένου στη συνέχεια να συνδυαστεί με μια δέσμη κινήτρων που θα το χρηματοδοτήσει. Μεταξύ των οριζόντιων πολιτικών που περιγράφονται είναι:
• Διευκόλυνση του διεθνούς εμπορίου μέσα από την ενοποίηση των εισαγωγών και των προ-τελωνειακών διαδικασιών σε ένα ενιαίο εθνικό σύστημα στάσης.
• Δημιουργία εξειδικευμένων επιχειρήσεων εμπορικής διαμεσολάβησης, οι οποίες θα συνδράμουν στην εξωστρέφεια.
• Μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και των φυσικών προσώπων.
• Περαιτέρω περικοπή των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης.
• Ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής με ανακατανομή των πόρων της κοινωνικής πολιτικής μέσω της εισαγωγής συστήματος Ελαχίστου Εγγυημένου Εισοδήματος.
• Προώθηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας.
• Στοχευμένες δράσεις ελάφρυνσης σε ειδικές οικονομικές δραστηριότητες όπως η έρευνα και η καινοτομία.
• Δημιουργία ευνοϊκού κλίματος για τις επενδύσεις μέσω της απλοποίησης των αδειοδοτικών διαδικασιών και της αντιμετώπισης των σύνθετων πτωχευτικών διατάξεων σε συνδυασμό με τη μείωση του γραφειοκρατικού κόστους.
• Απελευθέρωση των αγορών και εξάλειψη των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού.
• Αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και αποκρατικοποιήσεις.
• Θεσμοθέτηση ενός συντονιστή για θέματα καινοτομίας και τεχνολογίας έτσι ώστε να προωθηθούν οι «θερμοκοιτίδες επιχειρήσεων» και να στηριχθεί η νεανική επιχειρηματικότητα μέσα από «επιχειρηματικούς αγγέλους».
• Αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης με την αξιολόγηση και τη λογοδοσία, την παροχή κινήτρων, καθώς και τη σύνδεση αμοιβής και παραγωγικότητας.
• Καταπολέμηση της διαφθοράς, ενίσχυση της διαφάνειας και απλοποίηση των διαδικασιών με τη ψηφιοποίηση.
• Επιτάχυνση και βελτίωση της απονομής δικαιοσύνης, πρωτοβουλία που μπορεί να λάβει ώθηση μέσα και από τη συνταγματική αναθεώρηση.
Για τη χρηματοδότηση των αναπτυξιακών πρωτοβουλιών, που αποτελεί όπως σημειώνεται «το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ανάκαμψη της οικονομίας», η Ελλάδα προτείνει εκτός από τους πόρους των Διαρθρωτικών Ταμείων, τη μεγαλύτερη εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και την κινητοποίηση Επενδυτικών Κεφαλαίων, δανείων από τα Ευρωπαϊκά Χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα, εθνικές και διεθνείς αναπτυξιακές τράπεζες.