Εγκύκλιος του Μητροπολίτη Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ. Νικολάου
Η 1η Σεπτεμβρίου κάθε έτους ονομάζεται αρχή της Ινδίκτου και εορτάζεται στην Εκκλησία μας ως η αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους. Με την ευκαιρία λοιπόν αυτήν, εύχομαι σε όλους σας η νέα εκκλησιαστική χρονιά να είναι καρποφόρα και ευλογημένη.
Οι μέρες που βρίσκονται μπροστά μας διαγράφονται δύσκολες. Ούτε οι συνθήκες και οι όροι των τελευταίων ετών δικαιολογούν αισιοδοξία ούτε η παγκόσμια κατάσταση μας επιτρέπει να ελπίζουμε σε ανώδυνη αναστροφή του κλίματος.
Κρίσιμα γεγονότα στην Ευρώπη,προκλητικές εξεγέρσεις στη γεωγραφική γειτονιά μας αλλά και λάθος επιλογές σε ολόκληρο τον πλανήτη ρυθμίζουν τις λεπτομέρειες της ζωής μας σε κοινωνικό, οικονομικό,εθνικό αλλά και πνευματικό επίπεδο.
Ο πόλεμος που διεξάγεται παγκοσμίως και στον οποίο οφείλεται η όλη αναταραχή είναι και οικονομικός, είναι όμως κυρίως πνευματικός. Και στην πατρίδα μας, το ξήλωμα του πολιτισμού και της πίστης, το ξέφτισμα των παραδόσεων και των συνηθειών μας, η αλλοίωση της νοοτροπίας και του ήθους εξελίσσονται με επιταχυνόμενους ρυθμούς.
Η μόνη ελπίδα μας θα μπορούσε να είναι η Εκκλησία. Όχι βέβαια η εκκλησία της εκκοσμίκευσης και του συμβιβασμού, όχι η εκκλησία των νεκρών συνηθειών και της τυπολατρίας, όχι η εκκλησία της βίας και του εμπαθούς ζηλωτισμού, όχι η εκκλησία της αδράνειας και του εφησυχασμού, όχι η εκκλησία ως εξάρτημα του κοσμικού κράτους.
Η μόνη λύση είναι η Εκκλησία της ομολογίας και του ηρωισμού, η Εκκλησία του συνεπούς βίου και του αληθούς αγιασμού, η Εκκλησία της γνήσιας αγάπης και της αυθεντικής προσευχής, η Εκκλησία της ευλογημένης μας παράδοσης και του καινοτόμου λόγου, η Εκκλησία του σταυρωμένου και αναστημένου Χριστού.
Γιά αυτό και σας προτρέπω όλους, όπου συναντήσετε ζωντανό λόγο, καθαρή μαρτυρία, τίμιο ιερέα, αληθινή ζωή, να τα στηρίξετε με όλη σας τη δύναμη ως ο,τι πολυτιμότερο υπάρχει. Παράλληλα όμως σας καλώ να αγωνιστούμε μαζί για την εξυγίανση της εκκλησιαστικής μας ζωής.
Όπου δείτε ψέμα, συμφέρον, τεμπελιά, αδιαφορία, ανηθικότητα,εκμετάλλευση, πρόκληση, ασέβεια στη ζωή της τοπικής μας Εκκλησίας, στιγματίστε το μέσα σας και μη διστάσετε διακριτικά να το μοιρασθείτε μαζί μας. Δεν θα φερθούμε σκληρά σε κανένα πρόσωπο, αλλά και δεν θα επιτρέψουμε τον πνευματικό εκφυλισμό μας σε κανέναν απολύτως.
Πρέπει να το καταλάβουμε όλοι. Δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής στην ασέβεια και στο γκρέμισμα της πίστης. Η εξυγίανση και το ζωντάνεμά μας είναι μονόδρομος. Και πρέπει να τον βαδίσουμε όλοι μαζί.
Η αρχή της Ινδίκτου όμως συνδυάζεται και με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Είθισται με αυτή την αφορμή, κάθε χρόνο ο Μητροπολίτης να στέλνει μια εγκύκλιο στα παιδιά. Εγώ φέτος δεν θα το κάνω, γιατί ούτε η κραυγή μου θα ακουστεί ούτε η φωνή μου θα γίνει κατανοητή εκείνη τη στιγμή.
Απευθύνομαι όμως σε σας, ως πιστούς της Εκκλησίας μας και ως αγνούς πολίτες της τσακισμένης κοινωνίας μας. Η πρώτη αιτία του παγκόσμιου διασυρμού μας και της κοινωνικο-οικονομικής κρίσης μας είναι η απονεύρωση και ίσως απονέκρωση της παιδείας μας. Αυτή είναι η σπονδυλική στήλη της εθνικής μας υπόστασης.
Ασυγχώρητα επιπόλαιες η και καταστροφικές πολιτικές στον χώρο της παιδείας, εδώ και χρόνια, προσπάθησαν συστηματικά να μας αποξενώσουν από τη γλώσσα μας, να ξεθωριάσουν την ιστορία μας, να γελοιοποιήσουν την πίστη μας, να αλλοιώσουν τις διαχρονικές αρχές μας,να καταργήσουν την ηθική μας, να αμφισβητήσουν τις ιστορικές σταθερές μας, να γκρεμίσουν τα θεμέλια της κοινωνίας μας. Η αιδώς εξαφανίστηκε από το στερέωμα της αγωγής των παιδιών μας, ο σεβασμός, η επιδίωξη της αρετής, ο στόχος της αξιοκρατίας,η αγάπη στην πατρίδα έχουν πλέον αποκτήσει άλλη σημασία από την πρωταρχική τους.
Πρέπει με πόνο να πούμε την αλήθεια. Η παιδεία μας δεν εμπνέει, δεν ασκεί αγωγή, δεν καλλιεργεί. Το σημερινό σχολείο δεν έχει καμμία σχέση με το σχολείο του Αγίου Κοσμά. Εκείνο συγκρινόταν με ναό, το σημερινό με εργαστήρι πληροφόρησης και μόνον∙ εκείνο έδινε φτερά στην καρδιά και έφτιαχνε ελεύθερους ανθρώπους· το σημερινό κατασκευάζει επίπεδα μυαλά και μονοδιάστατες ανθρώπινες οντότητες·∙ εκείνο είχε στόχο την ολοκλήρωση του προσώπου, το σημερινό την ισοπέδωσή του στο επίπεδο του μηδενισμού και του ατομισμού.
Τι να την κάνουμε τέτοια παιδεία, τι μας προσφέρει αυτό το σχολείο, τι να ελπίζουμε από ένα τέτοιο εκπαιδευτικό μηχανισμό; Ούτε την ψυχή μας ζωντανεύει ούτε τον νου μας φωτίζει. Δεν είναι ικανό ούτε εργασιακή προοπτική να μας εξασφαλίσει. Προβάλλει ως καινούργια ιδέα την διά βίου μάθηση, και μας οδηγεί νομοτελειακά στη διά βίου ανεργία. Εκεί φτάσαμε!
Kάποιοι πάλι έφτασαν να επιμένουν στην κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών ενώ αρκετοί υπερασπίζονται τη διατήρησή του. Η λύση όμως δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο.Αυτό που χρειάζεται η παιδεία μας είναι ένα ανανεωμένο μάθημα και μία διδαχή που θα ξαναζωντανέψει την πίστη και θα επαναφέρει την εμπειρία του Θεού στη ζωή των παιδιών μας.
Καιρός να απαιτήσουμε την αναγκαία αλλαγή. Αυτήν που επιβάλλει η λογική της εθνικής επιβίωσης και αρνείται να υιοθετήσει δυστυχώς το σύνολο των πολιτικών φορέων μας. Ας υψώσουμε τη φωνή μας.
Ας το πούμε εμείς στα παιδιά μας και στους δασκάλους τους. Ας το φωνάξουμε στα αυτιά των κυβερνώντων, ας κάνουμε ο,τι μπορούμε. Ας αποφύγουμε τον εφησυχασμό, τη σιωπή, την αδράνεια, την αναβολή. Η παιδεία μας πρέπει να αναστηθεί. Και αυτό δεν θα γίνει με θαύμα ούτε από μόνο του. Θα το πετύχουμε με αγώνα και προσπάθεια.
Καλώ και όσους εκ των εκπαιδευτικών μας συμμερίζονται αυτή τη διαπίστωση σε μια συμπόρευση αναγεννητική. Η τιμή που θα απολαύσουν είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη από το όποιο τίμημα θα καταβάλουν. Εμείς προσευχόμαστε γι’ αυτούς και ευχόμαστε.
Ο Θεός να σας ευλογεί όλους, αδελφοί μου, και να μας φωτίζει.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
†῾Ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής ΝΙΚΟΛΑΟΣ