Του Σεβ. Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου
Για μια ακόμη φορά ευρισκόμεθα μπροστά στη μεγάλη Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940!
Μια μεγάλη ιστορική Επέτειο της νεώτερης ιστορίας μας, η οποία γεμίζει, πρέπει δηλ. να γεμίζει, με εθνική υπερηφάνεια ολόκληρη την ύπαρξή μας.
Δυστυχώς όμως η κατάσταση, όπως σήμερα έχει διαμορφωθεί δεν μας αφήνει περιθώρια για να νοιώσουμε αυτό που λέγεται "εθνική υπερηφάνεια"! Μα γιατί; θα με ερωτήσετε.
Για πολλούς λόγους, απαντώ. Να μερικοί, που έτσι πρόχειρα επιλέγω:
1. Η οικονομική δυστυχία, στην οποία μας έχουν βυθίσει οι Κυβερνήσεις απο τό 1981 και έπειτα. Πρώτα μας έμαθαν να ζούμε με δανεικά και τώρα καταντήσαμε να ζούμε ξένοι μέσα στο σπίτι μας! Διότι τώρα -με τους φόρους που μας επιβάλλουν- από ιδιοκτήτες καταντήσαμε να είμεθα μισθωτές του σπιτιού μας! Δεν το λέμε εμείς. Το γράφει μια εφημερίδα, από τις λίγες που απέμειναν και δεν έχουν προδόσει την αποστολή τους! Γράφει, λοιπόν, "ΤΟ ΠΑΡΟΝ": "Νοικάρηδες στα σπίτια μας"!!!! (27.10.2013)
2. Η υποβάθμιση της εθνικής συνειδήσεως! Στο όνομα του "εθνικισμού" εφθάσαμε στο σημείο να μη μπορούμε πια να ομιλήσουμε για την Πατρίδα! Όποιος το τολμά, χαρακτη- ρίζεται "εθνικιστής" και απορρίπτεται! Στις ημέρες μας όλο και πιο λίγο ακούγεται ο εθνικός μας Ύμνος. Τι μας χρειάζον- ται αυτά;
Στο Δημόσιο Σχολείο τα παιδιά μας σήμερα μαθαίνουν πολλά για το "Πολυτεχνείο", όχι όμως και για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940! Ας μη ομιλούμε, λοιπόν, για την Ελλάδα! Το σύνθημα "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία" της γενιάς του Πολυτεχνείου είναι πιο μοντέρνο! Χωρίς άλλο, μόνο με αυτό, παίρνεις το πιστοποιητικό του "Δημοκράτη"! Τι κι' άν αυτή η γενιά του Πολυτεχνείου είναι η αιτία της σημερινής δυστυχίας; Αυτό κανείς δεν το σκέπτεται!
3. Νοιώθουμε εθνικά ταπεινωμένοι, αφού για την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου 2013 στη Θεσσαλονίκη, τα αεροπλάνα της πολεμικής μας αεροπορίας, καθώς επίσης και τα άρματα μάχης του πεζικού θα κινηθούν με καύσιμα, που εξασφαλίσθηκαν από "χορηγούς"! Δηλ. το Κρατικό Ταμείο ΔΕΝ έχει χρήματα! Έπιασε πάτο!
Ευτυχώς που βρέθηκαν κάποιοι Δωρητές!....."Επιστρέφουν μετά τρία χρόνια τα μαχητικά αεροπλάνα και τα άρματα μάχης στη στρατιωτική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη. Η δωρεά καυσίμων από ιδιωτική εταιρεία πετρελαιοειδών....... αποτέλεσαν τη μέση οδό στη διένεξη μεταξύ του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και του υπουργού Εθνικής Άμυνας για το κόστος" διαβάσαμε στην εφημερίδα " Η Καθημερινή" σήμερα το πρωΐ (27.10.2013).
(Και να σκεφθούμε ότι ο κ. Αντιπρό- εδρος της Κυβερνήσεως λίγους μήνες πρίν - όπως έγραψαν τότε οι εφημερίδες- δαπάνησε το αστρονομικό ποσόν των 800.000 €, προκειμένου να ανακαινίσει τό Γραφείον του Αντιπροέδρου της Κυβερνήσεως, όταν ανέλαβε αυτό αξίωμα!! Ή ότι ο τότε Πρωθυπουργός κ. Γεώργιος Παπανδρέου μετέτρεψε σε Γυμναστήριο για προσωπική του χρήση τόν τελευταίο όροφο του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρυθμίσεως! Οι ειδήσεις αυτές ουδέποτε διεψεύσθησαν!)
4. Πως, λοιπόν, μπορείς να νοιώσεις εθνική υπερηφάνεια στις 28 Οκτωβρίου; Φαντασθήτε να γινόταν αύριο κάποια επίθεση από την Τουρκία! Οι περισσότεροι νεο-'Ελληνες των καιρών μας θα έλεγαν: "Γιατί να χαλάμε τη ζαχαρένια μας; Θα τούς πούμε: περάστε, Κύριοι! Και θα ησυχάσουμε!
Ούτε μάχες, ούτε νεκροί, ούτε ήρωες, ούτε δάφνες! Αμ πως! Τι δηλ. θα σκοτωθούμε για την Πατρίδα σαν τούς "χαζούς" του έπους του 1940, που είπαν τό ΟΧΙ και επολέμησαν στα Αλβανικά Σύνορα; Τότε, που οι ηρωΐδες Γυναίκες της Πίνδου μετέφεραν τα πυρομαχικά στην πλάτη τους! Τι χαζομάρες ήσαν αυτές; "Περάστε, Κύριοι", εμείς ΔΕΝ είμεθα εθνικιστές! Είμεθα .......πολιτισμένοι άνθρωποι!" Τί κι' αν έπειτα από τό έπος του 1940 η διεθνής πολιτική σκηνή αποφάνθηκε:
"Μέχρι τώρα ελέγαμε, ότι οι Έλληνες πολεμούν σάν Ήρωες. Από εδώ και πέρα θα πρέπει να λέμε, ότι οι Ήρωες πολεμούν σάν Έλληνες". Για τον σημερινό νεο-Έλληνα αυτό πια δέν έχει καμμιά αξία! Εκεί μας οδήγησαν οι "διαφωτιστές" τύπου της κυρά-Δραγώναινας, της κυρά-Ρεπούσαινας και άλλων παρομοίων προσώπων, που αποτελούν, δυστυχώς, "οδηγητικά πνεύματα" στον τομέα της εθνικής διαπαιδαγωγήσεως και επιμορφώσεως των νεωτέρων Ελλήνων!
5. Αφ' ότου η ελληνική Παιδεία αλώθηκε από εκπαιδευτικούς της αριστερόστροφης κουλτούρας, η εθνική συνείδηση "θάφτηκε" πια στα κατάβαθα της γης. Ενθυμούμαι πώς όταν εμείς ήμασταν μαθητές, τα τραγούδια μας τότε ήσαν πατριωτικά. Νά μερικά απ' αυτά, που ακόμη ενθυμούμαι.
"Μακεδονία ξακουστή,
του Αλεξάνδρου η Χώρα,
που έδιωξες τους Βούλγαρους
κι' ελεύθερη είσαι τώρα...."
***
σαν του λίβα που καίει τα σπαρτά,
με κανόνια τις πόλεις χαλάσαν,
μας ανάψαν φωτιές στα χωριά....."
****
"Έχω μια αδελφή,
κουκλίτσα λυγερή,
την λένε Βόρειο Ήπειρο,
την αγαπώ πολύ....."
***
"Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει,
δεν την σκιάζει φοβέρα καμμιά,
μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει,
και ξανά πρός τη δόξα τραβά....."
6. Μια ακόμη αιτία της μελαγχολικής διαθέσεώς μας είναι η ημέρα, που εδιάλεξε για να έλθη για μια ακόμη φορά στην Αθήνα για το εθνοκτόνο έργο τηςη λεγόμενη "Τρόϊκα", δηλ. η Γερμανική τυραννική Τριανδρία, η οποία μας καταδυναστεύει και η οποία μας χορεύει στο ταψί, δηλ. η Δευτέρα 28η Οκτωβρίου 2013. Κανείς από τους Κυβερνώντε αυτόν τον τόπο, κανείς επαναλαμβάνω, δεν βρέθηκε για να τους είπη ένα ΟΧΙ! Να είπη δηλ. στους Τροϊκανούς: "Κύριοι, μην έλθετε αυτήν την ημέρα στην Αθήνα, διότι εμείς γιορτάζουμε μια μεγάλη εθνική Επέτειο. Θα θεωρηθή πρόκληση απο τον Ελληνικό Λαό, που τώρα πιά είναι τόσο πληγωμένος!"!!!
Η γελοιογραφία μιάς Αθηναϊκής εφημερίδος αποδίδει με γλαφυρότητα αυτήν την πραγματικότητα: Εικονίζονται οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος. Απέναντί τους είναι δυο Γερμανοί στρατιώτες. Μπροστά τους οι δύο Μεγαλώνυμοι δικοί μας έχουν τρία χαρτοκιβώτια. Το πρώτο γράφει: ΝΑΙ, σε όλα! Το δεύτερο γράφει: ΝΑΙ, στα πάντα! Στο τρίτο γράφει: ΝΑΙ, για πάντα!
7. Οι Εφημερίδες στην πλειονότητά τους, όπως και τα τηλεοπτικά ΜΜΕ αγνοούν την μεγάλη αυτή επέτειο! Την θεωρούν ξεπερασμένη τώρα πια! Εξαίρεση αποτέλεσαν η "ΕΣΤΙΑ", η οποία αναδημοσιεύει τό κύριο άρθρο της 28ης Οκτωβρίου 1940 με τίτλο: "Με την βοήθειαν του Θεού" καί "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", η οποία αφιερώνει ολόκληρες τις σελίδες της 26 και 27 στο μεγάλο αυτό γεγονός με πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
Σήμερα, λοιπόν, αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι, ξαναγυρίζω κοντά σας. Παίρνω και πάλι στα αδύναμα χέρια μου το καρυοφύλλι μου καί αρχίζω πάλι τις άτακτες βολές μου.
Πονάει η ψυχή μου για την Ελάδα μας, η οποία χάνεται! Πονάει επίσης για την αγία Ορθοδοξία μας, η οποία βάλλεται! Και, μη μπορώντας να κάμω κάτι άλλο, ρίχνω ντουφεκιές στον αέρα, δηλ. φωνάζω, όχι για να κάμω ντόρο, αλλά για να έχω την αγαθή μαρτυρία της συνειδήσεώς μου, ότι δεν εσιώπησα!
Έπραξα, ό,τι μπορούσα! Λοιπόν, ας διώξουμε την μελαγχολία από τις ψυχές μας σήμερα 28 Οκτωβρίου 2013! Ας χαρούμε τό γεγονός!
Ας προτρέψουμε και άλλους να χαρούν, να πανηγυρίσουν μαζί μας. Και ας προσευχηθούμε στο Θεό να αναπαύη τις ψυχές των "υπέρ Πίστεως και Πατρίδος πεσόντων"! Αιωνία η μνήμη αυτών.