Του Γιάννη Ευστρατίου
Στη Γερμανία, όπου η πλειοψηφία των πολιτών τάσσεται στις δημοσκοπήσεις κατά των στρατιωτικών επεμβάσεων, ο Τύπος και μάλιστα ο "ποιοτικός" κυριαρχείται από φιλονατοϊκές και κατ' επέκταση πολεμοχαρείς απόψεις.
Ο πόλεμος στη Συρία και η πρόσφατη χρησιμοποίηση χημικών όπλων έδωσε λαβή στους θιασώτες της πολιτικής των κανονιοφόρων να υποστηρίξουν την επικείμενη αμερικανική επέμβαση.
"Ο δρόμος από τα αέρια στην ατομική βόμβα είναι σύντομος", γράφει ο Στέφαν Κορνέλιους, υπεύθυνος του τμήματος εξωτερική πολιτική της Ζιντντόιτσε Τσάιτουνγκ του Μονάχου. Στο ίδιο μήκος κύματος εκπέμπουν βασικοί αρθρογράφοι της Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ, της Ντι Βελτ του συγκροτήματος Σπρίνγκερ και της εβδομαδιαίας Ντι Τσάιτ. Μια μελέτη του Ούβε Κρίγκερ από το ινστιτούτο πρακτικής δημοσιογραφίας και έρευνας επικοινωνίας της Λειψίας φέρνει στο φως τις σχέσεις διαπλοκής επωνύμων μεγαλοδημοσιογράφων με τις δορυφόρους εταιρείες και δίκτυα του ΝΑΤΟ (τα λεγόμενα think tanks).Το βιβλίο με τίτλο "Η εξουσία της γνώμης, η επιρροή των ελίτ στα ΜΜΕ και στους δημοσιογράφους πρώτης γραμμής" καταλήγει σε ένα βασικό συμπέρασμα: οι δημοσιογράφοι που επιδοκιμάζουν τη συμμετοχή της Μπούντεσβερ (ομοσπονδιακός στρατός) στο Κόσοβο, στο Αφγανιστάν,στη Σομαλία κ.λπ. είναι συνήθως αυτοί που πρόσκεινται στις φιλονατοϊκές δεξαμενές σκέψης.
Ο συγγραφέας αναφέρει 82 οργανώσεις με έδρα τη Γερμανία που καλούν σε συσκέψεις προσωπικότητες από τους χώρους της πολιτικής, της οικονομίας και του Τύπου. Ανάμεσα σε αυτές συγκαταλέγονται η "τριμερής επιτροπή" που ίδρυσε ο τραπεζίτης Ντέιβιντ Ροκφέλερ, η Γέφυρα του Ατλαντικού και το ινστιτούτο Άσπεν. Από το 2002 συνέρχεται κάθε χρόνο στο Μόναχο η διάσκεψη ασφαλείας, με ομιλητή φέτος και τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν.
Οι προαναφερθέντες Γερμανοί δημοσιογράφοι συμμετέχουν ανελλιπώς σε αυτή τη διάσκεψη. Όταν ο Γιόζεφ Γιόφε τ. αρχισυντάκτης και νυν συνεκδότης της Ντι Τσάιτ, ρωτήθηκε από την προσκείμενη στους Πράσινους Τάγκες-τσάιτουνγκ αν οι σχέσεις του με την εξουσία περιορίζουν την αντικειμενικότητα της δημοσιογραφίας, απάντησε: "αν θέλεις να γράψεις για συγκεκριμένους ανθρώπους και ιδιαίτερα για πολιτικούς, βοηθάει η γνωριμία με αυτούς".
Οι εν λόγω δημοσιογράφοι αποδέχονται τη νατοϊκή διάλεκτο (το new speak του Όργουελ) σύμφωνα με το οποίο οι επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ με ή χωρίς την κάλυψη του ΟΗΕ δεν είναι πόλεμος αλλά επιχείρηση στο πλαίσιο της διευρυμένης σήμερα έννοιας της ασφάλειας. Σημειωτέον ότι ο Κρίγκερ έστειλε σε 4 κορυφαίους δημοσιογράφους τη διδακτορική του διατριβή πριν δημοσιευθεί, με την παράκληση να γράψουν τις παρατηρήσεις τους, οι οποίες θα επισυνάπτονταν σαν παράρτημα. Κανείς από αυτούς δεν ανταποκρίθηκε.
Ενδεικτικό τέλος στοιχείο της στροφής των Πρασίνων είναι η επικριτική βιβλιοπαρουσίαση από τις στήλες της Τάγκες - Τσάιτουνγκ του βιβλίου του Κρίγκερ. Εννοείται ότι η φιλειρηνική Διεθνής Διάσκεψη Ειρήνης που λαμβάνει χώρα από το 2003 στο Μόναχο αγνοείται από τα επίσημα ΜΜΕ.