Καθοριστικές για την ...
επιβίωση του ανοδικού σεναρίου στο ελληνικό χρηματιστήριο θα είναι οι επόμενες ημέρες καθώς από τη συμπεριφορά βασικών δεικτών και μετοχών θα φανεί αν η αγορά οδεύει σε μια πολύ βαθιά διόρθωση, ή αν η επαφή της με τις κρίσιμες στηρίξεις της ανοδικής κίνησης των δυόμισι τελευταίων χρόνων θα αποδειχθούν ανθεκτικές και θα τροφοδοτήσουν μια ισχυρή κίνηση αντιστροφής.
Η ανοδική τάση στο Χρηματιστήριο της Αθήνας κρέμεται κυριολεκτικά από μια πολύ λεπτή κλωστή. Τόσο ο FTSE Large Cap 25 όσο και ο Γενικός Δείκτης που έχουν χάσει σχεδόν το 15% της αξίας τους μέσα σε τέσσερις μήνες, απέχουν πλέον ελάχιστες μονάδες από το να διασπάσουν την μακροχρόνια γραμμή τάσης που συνοδεύει την πορεία τους από τα χαμηλά του 2012.
Η διάσπαση αυτών των στηρίξεων θα αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό διαγραμματικό γεγονός σύμφωνα με τους τεχνικούς αναλυτές, καθώς το πιθανότερο σενάριο είναι πως θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για τους πωλητές και θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια ισχυρή καθοδική κίνηση τις τιμές.
Το σημείο κλειδί για την ελληνική αγορά είναι η περιοχή των 1.090 – 1.120 μονάδων όπου συσσωρεύονται σημαντικές στηρίξεις και θα μπορούσε να λειτουργήσει ανασχετικά στην έντονα καθοδική τάση που διαμορφώνεται βραχυχρόνια. Αν η αγορά καταφέρει να αντιδράσει από τα σημερινά ή λίγο χαμηλότερα επίπεδα την ερχόμενη εβδομάδα, θα κερδίσει χρόνο και ίσως μια ευκαιρία να διαμορφώσει μια ισχυρότερη βάση πάνω από τις 1.000 μονάδες, που υπό τις παρούσες συνθήκες θεωρούνται ισχυρό ανάχωμα για το Χ.Α. και για να χαθούν θα πρέπει να συμβούν μεγάλες ανατροπές τις οποίες δεν έχει προεξοφλήσει το ταμπλό σύμφωνα με αναλυτές.
Αντίστοιχες διασπάσεις σημαντικών στηρίξεων πραγματοποίησαν την περασμένη εβδομάδα όλοι οι μεγάλοι χρηματιστηριακοί δείκτες διεθνώς οι οποίοι παρουσιάζουν ισχυρές ενδείξεις ότι συγχρονίζονται για να εκτελέσουν συντονισμένα μια διορθωτική κίνηση μετά τα ιστορικά υψηλά που κατέγραψαν το προηγούμενο διάστημα.
Ο Dow Jones και ο S&P έχουν διαμορφώσει εμφανείς «σφηνοειδείς» σχηματισμούς τους οποίους έλυσαν καθοδικά και δείχνουν να έχουν αξιόλογα περιθώρια υποχώρησης.
Ο γερμανικός DAX που βρέθηκε σε ελεύθερη πτώση με απώλειες άνω του 6% την περασμένη εβδομάδα διέσπασε επίσης καθοδικά το μακροχρόνιο ανοδικό κανάλι του, ενώ παρόμοια συμπεριφορά είχε και ο CAC 40 στο Παρίσι.
Είναι προφανές πως το κλίμα έχει βαρύνει επικίνδυνα με αφορμή τόσο την επαπειλούμενη νέα χρεοκοπία της Αργεντινής η οποία επηρεάζει συνολικά τον τρόπο χάραξης της παγκόσμιας πολιτικής για τις πτωχεύσεις υπερχρεωμένων κρατών, όσο και εξαιτίας του εμπορικού πολέμου που μαίνεται πλέον μεταξύ Ρωσίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης –ΗΠΑ με φόντο τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην Ουκρανία.
Η γεωπολιτική ένταση στη Γάζα και τη Λιβύη, αποτελούν επίσης εστίες που συμβάλουν στην γεωμετρική αύξηση του επενδυτικού ρίσκου, ενώ η αίσθηση που επικρατεί πως τα ευρωπαϊκά stress test θα αναδείξουν σημαντικές πρόσθετες ανάγκες κεφαλαίων στις τράπεζες της Ευρώπης, επιδεινώνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση και κάνουν τις προειδοποιήσεις περί επικείμενης σοβαρής υποχώρησης στις διεθνείς αγορές, να ακούγονται πιο δυνατά από ποτέ.
Στο Χρηματιστήριο της Αθήνας ο τραπεζικός κλάδος εξακολουθεί να αποτελεί τον πιο αδύναμο και συνεπώς τον πιο επικίνδυνο κρίκο της αλυσίδας που κρατά την αγορά δεμένη με την μεσοπρόθεσμη ανοδική τάση. Ο δείκτης των τραπεζών έχασε σχεδόν το 9% της αξίας του την περασμένη εβδομάδα καταγράφοντας ένα αρνητικό σερί πέντε συνεδριάσεων που τον οδήγησαν πάνω στην κρίσιμη περιοχή των 150 μονάδων.
Όσο παραμένει πάνω από αυτή, υπάρχουν πιθανότητες μιας νέας προσπάθειας να αποφύγει τα χειρότερα, ωστόσο είναι εμφανές πλέον από την αδυναμία των τραπεζικών μετοχών να απομακρυνθούν από τα χαμηλά τους, ότι στην αγορά έχει αρχίσει να κερδίζει έδαφος η εκτίμηση πως οι ελληνικές τράπεζες -ή τουλάχιστον οι περισσότερες από αυτές- θα χρειαστεί να ανακεφαλαιοποιηθούν για τρίτη φορά μέσα σε ελάχιστους μήνες, με το ερώτημα αυτή τη φορά είναι αν τυχόν νέες αυξήσεις κεφαλαίου θα γίνουν σε υψηλότερα ή χαμηλότερα επίπεδα τιμών από τις προηγούμενες ώστε να δοθεί ένα "στίγμα" για τον πυθμένα των αποτιμήσεων.
Αν το σενάριο των αυξήσεων δεν επαληθευτεί και οι πληροφορίες που διαχέονται έχουν στόχο να αποπροσανατολίσουν το επενδυτικό κοινό, οι τραπεζικές μετοχές έχουν κάθε λόγο να αντιδράσουν δυνατά σύμφωνα με τους αναλυτές, πόσο μάλλον όταν οι μέσες τιμές στόχοι που διατυπώνουν ξένοι επενδυτικοί οίκοι είναι 30-40% υψηλότερες από τις σημερινές αποτιμήσεις.