Του Γιώργου Κράλογλου *
Νέος "πολιτικός πλειστηριασμός" για ...
λύση στο δημογραφικό. Στον πρώτο είχαμε χάσει 300.000 νέους. Φθάσαμε στις 700.000 και ποια ιδέα ακούσαμε χθες...
Σας τη μεταφέρουμε ακριβώς όπως, επισήμως, διατυπώθηκε.
"...Ενα εθνικό συμβούλιο θα αναλάβει τον συντονισμό όλων των σχετικών πρωτοβουλιών (σ.σ. για λύση στο δημογραφικό) που προφανώς διατρέχουν οριζόντια πολλά υπουργεία και πολλές υπηρεσίες".
Αυτό λοιπόν ήταν το πρόβλημα που δεν λύσαμε, το δημογραφικό, όταν μεταξύ 2008 και 2010 χάσαμε μαζικά τους πρώτους (πάνω από 300.000) νέους που αρνήθηκαν να καταδικάσουν τη ζωή τους στην Ελλάδα;
Ότι δεν είχαμε συστήσει εθνικό συμβούλιο για συντονισμό λύσεων στο δημογραφικό...;
Αυτό ήταν το πρόβλημα της αγωνίας των νέων που δεν ανήκαν σε κλαδικές ή δεν έγιναν αφισοκολλητές για μια κρατική καρέκλα αλλά αναζητούσαν (ως το 2008-2010) της κρίσης, αξιοπρεπή ιδιωτική θέση εργασίας με ανθρώπινους μισθούς; Τις θέσεις δηλαδή που έλεγαν ότι θα διασφάλιζαν πολιτικοί, κόμματα και οι κυβερνήσεις.
Οι ίδιοι που από την άλλη, έδιωχναν, με κάθε τρόπο, επενδυτές, επενδύσεις, πολυεθνικές και επιχειρηματίες, ως "αντίπαλους" της κρατικής οικονομίας της σοβιετίας του Ελλαδιστάν, 30 χρόνια πριν.
Ότι χωρίς εθνικό συμβούλιο συντονισμού στο δημογραφικό πώς θα έβρισκαν δουλειά...;
Αυτό ήταν το πρόβλημα και δεν λύθηκε το δημογραφικό από το 2010 ως το 2015, που φθάσαμε στις 500.000 να ψάχνουν την τύχη τους εκτός Ελλαδιστάν; Ούτε μετά το 2015 που ανεβήκαμε στους 650.000 νέους και νέες, σε μόνιμη μετανάστευση, για να φθάσουμε σήμερα, βαδίζοντας προς τις 700.000, στο σημείο να ψαχνόμαστε για νέους στη Βόρεια Ελλάδα, με το φαινόμενο να επεκτείνεται σε Ήπειρο και κεντρική Ελλάδα;
Ότι στις άλλες χώρες το δημογραφικό το έλυσαν εθνικά συμβούλια που είναι άγνωστα στο Ελλαδιστάν και άρα τι θα απογίνουμε…;
Θα συμφωνήσουμε ότι κορυφαία κοινωνικά προβλήματα, 10ετιών, όπως το δημογραφικό δεν λύνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Και πάνω απ' όλα δεν λύνονται από μια κυβέρνηση. Δεν λύνονται, χωρίς ευρύτατη πολιτική και κοινωνική συναίνεση.
Θα συμφωνήσουμε και σε αυτό. Αλλά πουθενά αλλού.
Γιατί στο Κρατιστάν των Βαλκανίων αν θέλεις να "πνίξεις" ένα θέμα. Το οποιοδήποτε θέμα. Στήνεις ή επιτροπή ή κάποιο συμβούλιο…
Να δεχθούμε ακόμη ότι στις σημερινές πολιτικές προθέσεις δεν είναι να ξεπερασθεί (για τέταρτη 10ετία) το απίθανων διαστάσεων δημογραφικό μας και ιδίως η υπογεννητικότητα. Δεχόμαστε τέλος ότι θα συσταθεί και το εθνικό συμβούλιο που θα συντονίσει την υπόθεση.
Πάμε ακόμη παραπέρα. Ότι, για να μη χαθεί χρόνος, θα προταθεί και η σύστασή του στην πολιτική σκηνή (μιας και είναι εθνικό το συμβούλιο), την άλλη εβδομάδα.
Θα το αφήσουν έτσι στην αντιπολίτευση;
Θα το αφήσουν έτσι τώρα που αυξάνονται οι ενδείξεις ότι μπορεί να δούμε εκλογές τον Σεπτέμβρη;
Ποιος από την αντιπολίτευση θα αφήσει το θέμα μόνο στα χέρια της κυβέρνησης; Πολύ δε περισσότερο αν η κυβέρνηση εννοεί ως εθνικό συμβούλιο ένα αποκλειστικά δικό της συμβούλιο…
Οι συζητήσεις και μόνο θα μας πάνε μέχρι τις εκλογές. Έστω και αν τελικά γίνουν το πρώτο 3ημηνο του 2023. Θα φθάσουμε ως εκεί και τέρμα.
Γιατί αν (μετά τις εκλογές) επανακάμψει η κυβέρνηση (έστω και με συγκυβέρνηση) μπορεί μεν να ανοίξει ξανά ο φάκελος με το δημογραφικό αλλά με άλλο υπουργικό συμβούλιο... Εάν δεν επιστρέψει το δημογραφικό θα περάσει στη σκιά που κάθεται εδώ και 40 χρόνια.
Αλλά και στην, απίθανη περίπτωση, που η όποια άλλη κυβέρνηση επαναφέρει θέμα δημογραφικού, θα το συνεχίσει από εκεί που θα το αφήσουν οι σημερινές ιδέες; Από αυτό το πλευρό να κοιμόμαστε...;
Άρα τι κάνουμε; Να αγνοήσουμε αυτές τις πρώτες ιδέες για λύση του δημογραφικού και να μην προχωρήσει τίποτε; Να μην κάνουμε αυτό που έχει ανάγκη ο τόπος και ο λαός μας;
Κατά τη δική μας άποψη, καλά θα κάνουμε να υποχρεώσουμε την όποια κυβέρνηση αναζητά λύσεις, να αφήσει την οικονομία να λειτουργήσει με τους δικούς της κανόνες. Να αφαιρέσει την άθλια φορολόγηση που επιβάλλει αναγκαστικά για να συντηρεί κράτος διορισμών, διαπλοκής και πελατειακών σχέσεων.
Και με μακράς διάρκειας φορολογικά κίνητρα ικανά να προσελκύσουμε ιδιωτικές επενδύσεις και πολυεθνικές, με ανθρώπινες θέσεις εργασίας, αφήνοντας το δημογραφικό να λυθεί μόνο του. Τα εθνικά και τα άλλα συμβούλια συντονισμού λύσεων μοιάζουν πιο πολύ με παγίδες για την ανατροπή του.
Ο Γιώργος Κράλογλου είναι αρθρογράφος της ιστοσελίδας www.capital.gr