Ο Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και ...
Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος αισθάνθηκε την ανάγκη να αποστείλει επιστολή στην διαπρεπή παθολόγο-λοιμωξιολόγο και ομότιμη καθηγήτρια Παθολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ελένη Γιαμαρέλλου, ευχαριστώντας την για το ότι είχε την τόλμη να μιλήσει δημόσια για την συμμετοχή της στην θεία κοινωνία, τονίζοντας ότι στα θέματα πίστης δεν μπορεί να υπεισέλθει η επιστήμη, η οποία οφείλει να αφήνει τα του Θεού στον Θεό και την εκκλησιαστική ζωή.
Ο κ. Νεκτάριος τηλεφώνησε στην διαπρεπή επιστήμονα, στο έργο της οποίας υπάρχουν χιλιάδες αναφορές και παραπομπές από επιστήμονες, ενώ έχει μιλήσει σε πλήθος συνεδρίων, έχει γράψει πάμπολλα επιστημονικά συγγράμματα, ενώ υπήρξε επιστημονική σύμβουλος σε εκατοντάδες διδακτορικές διατριβές.
Η κ. Γιαμαρέλλου ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη για την αγάπη και την στήριξη, την οποία θεωρεί πολύτιμη.
Ο κ. Νεκτάριος στην επιστολή του γράφει τα εξής:
«Ἀγαπητή κ. Γιαμαρέλλου, Χριστός Ανέστη!
Ἐδῶ καί καιρό εἶχα τήν σκέψη νά σᾶς γράψω γιά νά σᾶς συγχαρῶ ἐκ βάθους καρδίας γιά τήν δημόσια ὁμολογία πίστεως στήν πεμπτουσία τῆς χριστιανικῆς μας παραδόσεως καί πνευματικότητος, πού εἶναι ἡ θεία κοινωνία, τήν ὁποία κάνατε τόσο ὡς ἐπιστήμων ἰατρός ὅσο καί ὡς ἄνθρωπος πού ἔχει ζωντανή σχέση μέ τόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία.
Σήμερα, ἡμέρα πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τῶν Μυροφόρων Γυναικῶν, αὐτῶν πού δέν φοβήθηκαν οὔτε τήν κουστωδία τῆς ρωμαϊκῆς πολιτικῆς παντοδυναμίας, οὔτε καί τό μίσος τῆς θρησκευτικῆς ἡγεσίας τῶν Ἰουδαίων, ἀλλά διάλεξαν νά ἐκφράσουν τήν ἀγάπη τους πρός τόν Ἐσταυρωμένο, Παθόντα καί Ταφέντα Θεό μας, ζώντας τήν ἐμπειρία καί τήν χαρά τῆς Ἁναστάσεως, ἡμέρα πού κανονικά ὁ ὀρθόδοξος κόσμος θά ἔπρεπε νά θυμᾶται τήν γυναίκα καί τήν προσφορά της στήν ἀνθρωπότητα, ἔκρινα σκόπιμο τελικά νά τολμήσω καί νά σᾶς γράψω αὐτές τίς σκέψεις. Περίμενα ἴσως ὅτι ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας μας θά μέ προλάβαινε, ἐκφράζοντας δημόσια τόν ἔπαινο πρός ἐσᾶς. Δέν πειράζει ὅμως. Δεχθεῖτε σᾶς παρακαλῶ τήν ἔκφραση τῆς ἀγάπης, τοῦ σεβασμοῦ καί τόν ἐκ καρδίας ἔπαινο ἀπό τήν τοπική Ἐκκλησία τῆς Κερκύρας, τῶν Παξῶν καί τῶν Διαποντίων Νήσων, ἀπό τόν διωκόμενο ἀπό τίς κουστωδίες τοῦ κόσμου τούτου ταπεινό ἐπίσκοπό της, καθώς καί τήν ἐν δάκρυσι προσευχή του στόν προστάτη τοῦ τόπου μας Ἅγιο Σπυρίδωνα γιά τό πρόσωπό σας.
Μᾶς συγκινήσατε διότι δείξατε τό ὅριο μεταξύ πίστεως καί ἐπιστήμης. Χωρίς ὑπονοούμενα ἤ εὐθεῖες ἀναφορές πού προσβάλλουν τήν ἐμπειρία δύο χιλιάδων χρόνων, ἀλλά μέ ὑπεράσπισή της, φανερώσατε ὅτι στόν ἐπιστημονικό χῶρο ὑπάρχουν καί αὐτοί οἱ ὁποῖοι ξέρουν νά διαχωρίζουν τήν γνώση ἀπό τήν Θεογνωσία, τήν ἐπίγεια σοφία ἀπό τήν ἄνωθεν κατερχομένη, ξέρουν μέχρι ποῦ φτάνει ἡ λογική, ἡ παρατήρηση, τό πείραμα καί ποῦ ξεκινᾶ τό μυστήριο καί ἡ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό.
Σᾶς εὐχαριστῶ ἐκ μέρους τοῦ κλήρου καί τοῦ λαοῦ μας! Νά σᾶς δίδει ὁ Θεός δύναμη! Γιά μᾶς ἡ φήμη σας ὡς ἐπιστήμονος συνδέθηκε μέ τήν εὐλογία τῆς πιστῆς γυναίκας, ἡ ὁποία, ἐκτός τῆς ἐπιτυχημένης σταδιοδρομίας κατά κόσμον, δέν λησμονεῖ τήν ὁδό τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς αἰωνιότητος! Νά σᾶς ἀνταποδίδει ὁ Θεός ἑκατονταπλασίονα καί στήν ἐπιστημονική σας δραστηριότητα καί στήν προσωπική σας πορεία καί νά ἐνισχύει καί νά ἐπιστηρίζει ὅσους ἀγαπᾶτε!»