Η γερμανική μηχανή των ...
ναζί του Χίτλερ, ήταν γνωστό πως δεν μπορούσε να ηττηθεί εύκολα. Μέχρι την ήττα του στη Ρωσία, όπου οι Ρώσοι κατάφεραν να κρατήσουν την Αγία Πετρούπολή για μήνες και να εξαντλήσουν τα γερμανικά στρατεύματα, ο Χίτλερ ήταν αήττητος.
Μπορεί να μην είχε καταλάβει την Βρετανία αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι ηττήθηκε κιόλας.
Η ήττα του μεγαλύτερου συμμάχου του, Μπενίτο Μουσολίνι, στο αλβανικό μέτωπο από τους ηρωικούς Έλληνες, ανάγκασε τον Χίτλερ να επέμβει και να στείλει τα στρατέυματά του στην Ελλάδα ώστε να καταλάβει την χώρα.
Μερικούς μήνες μετά την επιτυχημένη αναχαίτιση των Ιταλών, οι Έλληνες κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τον στρατό του Γερμανού δικτάτορα. Τα φυλάκια και τα οχυρά της Μακεδονίας προβάλλουν για άλλη μια φορά σθεναρή αντίσταση.
Δεν άφησαν τους Γερμανούς να μπουν εύκολα και με το έτσι θέλω στην χώρα. Πολέμησαν, και μάλιστα με αυτοθυσία.
Σε αντίθεση με τους Ιταλούς, οι Γερμανοί ξεπέρασαν την αντίσταση και έφτασαν μέχρι την Αθήνα. Στις 27 Απριλίου του 1941, η σημαία με τη σβάστιγγα άρχισε να κυματίζει στην Ακρόπολη. Είχε μόλις ξεκινήσει η περίοδος της κατοχής, που κράτησε για κάτι περισσότερο από 3 χρόνια.
Μια εβδομάδα αργότερα, ο Χίτλερ έκφωνεί λόγο στο Ραίχσταγκ. Είναι από τις λίγες φορές που μίλησε στο κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Με αυτή του την ομιλία θέλησε να κάνει έναν απολογισμό για την εκστρατεία του στα Βαλκάνια.
Ο Χίτλερ άφησε άφωνο το ακροατήριο, όταν μεταξύ άλλων εξύμνησε με υπέρμετρο θαυμασμό την ανδρεία των Ελλήνων. Τα λόγια του ήταν τα εξής:
«Χάριν της ιστορικής δικαιοσύνης είμαι υποχρεωμένος να διαπιστώσω ότι από τους αντιπάλους οι οποίοι μας αντιμετώπισαν ήταν ιδιαίτερα ο Έλληνας στρατιώτης που πολέμησε με παράτολμο θάρρος και ύψιστη περιφρόνηση προς τον θάνατο.
Συνθηκολόγησε τότε μόνον όταν κάθε περαιτέρω αντίσταση ήταν αδύνατη και επομένως μάταιη.[...] Για τον ηττημένο και ατυχή ελληνικό λαό αισθανόμαστε ειλικρινή συμπάθεια. Υπήρξε θύμα του βασιλιά του και μιας μικρής παρασυρμένης ηγετικής κλίκας.
Ωστόσο αγωνίστηκε με τόσο μεγάλη γενναιότητα ώστε ακόμη και οι εχθροί του δεν μπορούν να αρνηθούν την εκτίμησή τους προς αυτόν.[...]
Οι Έλληνες αιχμάλωτοι αφέθηκαν ή θα αφεθούν σύντομα ελεύθεροι λόγω της γενικής ανδρείας στάσης των στρατιωτών αυτών».