Όσα έχουν ακολουθήσει μετά την ...
ευθεία παρέμβαση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη Λιβύη, μέσω της υπογραφής των δύο μνημονίων για στρατιωτική συνεργασία και καθορισμό θαλάσσιων ζωνών με την κυβέρνηση της Τρίπολης, ακολουθούν ένα ενοχλητικά επαναλαμβανόμενο μοτίβο: αυτό της αρχικής έκπληξης της διεθνούς κοινότητας, της μετέπειτα αποδοχής των τετελεσμένων και, εν συνεχεία, της συναλλαγής με την Αγκυρα, ακριβώς όπως συνέβη μετά την εισβολή της Τουρκίας στη βόρεια Συρία.
Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος το οποίο θα έχει αυτή η έντονη παρτίδα διπλωματικού πόκερ που διεξάγεται σχετικά με το μέλλον της Λιβύης, φαίνεται ότι η Τουρκία θα έχει θέση στο τραπέζι, παρά τις αντιρρήσεις περιφερειακών παικτών όπως η Αίγυπτος και οι σουνιτικές μοναρχίες του Κόλπου.
Από την ημέρα ανακοίνωσης των συμφωνιών Αγκυρας - Τρίπολης, ο κ. Ερντογάν έχει συνομιλήσει τηλεφωνικά δύο φορές με τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, ενώ προγραμματίζεται κατ’ ιδίαν συνάντηση των δύο ανδρών στις 8 Ιανουαρίου. Ο κ. Ερντογάν έχει ήδη γνωστοποιήσει στον Ρώσο ομόλογό του ότι επιθυμεί την ανάπτυξη τουρκικών δυνάμεων στο πλαίσιο μιας ειρηνευτικής δύναμης.
Κάτι τέτοιο, βέβαια, προϋποθέτει την κατάπαυση των εχθροπραξιών ανάμεσα στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας (GNA) της Τρίπολης και τις δυνάμεις του Εθνικού Λιβυκού Στρατού (LNA) του στρατάρχη Χαφτάρ.
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, βέβαια, είναι απολύτως αρνητικό για τα ελληνικά συμφέροντα, καθώς θα σημάνει την παγίωση του σημερινού συμφώνου ανάμεσα σε Τρίπολη και Αγκυρα, καθώς όποια διάδοχη κατάσταση υπάρξει θα αποτελεί προϊόν συμβιβασμού, στις διαπραγματεύσεις του οποίου η Τουρκία θα έχει θέση στο τραπέζι.
Η κατάπαυση του πυρός υποστηρίζεται εμφανώς από τη Ρωσία, αλλά και από τη Γαλλία, η οποία είναι η πλέον ενεργή ευρωπαϊκή χώρα στο πεδίο. Προ ολίγων ημερών ο κ. Πούτιν συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Εμανουέλ Μακρόν, ενώ χθες συνομίλησαν τηλεφωνικά επ’ αυτού.
Η ιταλική εμπλοκή στη Λιβύη είναι απολύτως αναμενόμενη, όπως φάνηκε και από τη διήμερη περιοδεία του υπουργού Εξωτερικών Λουίτζι ντι Μάιο, ο οποίος συναντήθηκε με όλες τις αντιμαχόμενες πλευρές.
Ο κ. Ντι Μάιο μετέφερε μήνυμα των Ευρωπαίων (Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Βρετανία), ωστόσο η αποστολή του αποτελεί και ένδειξη της αγωνίας που διακατέχει τη Ρώμη, μπροστά στο ενδεχόμενο να έλθει αντιμέτωπη με την ανάκαμψη της τουρκικής επιρροής στη Λιβύη ύστερα από έναν αιώνα, κατά τον οποίο θεωρούσε τη χώρα ως ευρισκόμενη στον άμεσο κύκλο επιρροής της.
Η πρόσκληση της καγκελαρίου της Γερμανίας Αγκελα Μέρκελ για συζητήσεις σχετικά με το μέλλον της Λιβύης προς τον κ. Ερντογάν αποτελεί, αν μη τι άλλο, ακόμα μία ένδειξη της θέσης που εκ των πραγμάτων έχει πλέον η Τουρκία στην Ανατ. Μεσόγειο.