«Η ηγεσία του υπουργείου ...
Υγείας υπογράμμισε την απόφασή της για την πιστή εφαρμογή των μέτρων απαγόρευσης του καπνίσματος», αναφέρεται σε ανακοίνωση του υπουργείου Υγείας.
Μόνο που αυτή η ανακοίνωση δεν αφορά τις δηλώσεις του Βασίλη Κικίλια, αλλά τις δηλώσεις του Δημήτρη Αβραμόπουλου τον... Ιούνιο του 2009. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν ήταν η πρώτη φορά που ο τότε υπουργός Υγείας προσπαθούσε να υλοποιήσει ένα μέτρο που ήταν ήδη κοινός τόπος σε ολόκληρη την Ευρώπη, στις ΗΠΑ, αλλά και στην Τουρκία.
Ο μετέπειτα επίτροπος της Ελλάδας στην Ε.Ε. είχε προωθήσει την απαγόρευση του καπνίσματος ήδη από το 2007, όταν βρισκόταν μόνο λίγους μήνες στην ηγεσία του υπουργείου.
Το καπνιστικό φρόνημα των Ελλήνων αποδείχθηκε αδούλωτο. Δώδεκα χρόνια μετά την πρώτη νομοθετική απόπειρα για να απαγορευθούν τα σύννεφα καπνού από τους δημόσιους χώρους, μαθαίνουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση θα επιχειρήσει επιτέλους να επιβάλει ρυθμίσεις που έχουν γίνει και έχουν ξαναγίνει νόμοι του κράτους.
Τουλάχιστον ο τετραψήφιος αριθμός, 1142, που κι αυτός είχε ανακοινωθεί το 2007, άρχισε πριν από λίγο καιρό να λειτουργεί, ενώ ένα τσιγάρο σε δημόσιο χώρο ανάγεται πλέον σε πανάκριβη απόλαυση, αφού μπορεί να κοστίσει 100 ευρώ σε όποιον τολμήσει να τη δοκιμάσει.
Eνα τσιγάρο σε αυτοκίνητο στο οποίο επιβαίνουν ανήλικοι κάτω των 12 ετών μπορεί να επιβαρύνει τον οικογενειακό προϋπολογισμό με πρόστιμο 1.500 ευρώ. Ανήκουστα πράγματα για τους περισσότερους εξ ημών που έχουμε μεγαλώσει μέσα σε αυτοκίνητα με ασφυκτικά γεμάτα τασάκια κατά τη διάρκεια των οικογενειακών εκδρομών σε άλλες, πιο αθώες δεκαετίες.
Δεν αποτελεί υπερβολή να προσθέσουμε ότι η επίμονη και διαχρονική μη υλοποίηση των σχετικών προβλέψεων αποδεικνύει ότι η απαγόρευση του καπνίσματος είναι η πιο δύσκολη και ανεφάρμοστη μεταρρύθμιση.
Κι αυτό παρά το γεγονός ότι το 2017 το ποσοστό των καπνιστών είχε μειωθεί περίπου στο 27% του πληθυσμού, ενώ οι 7 στους 10 καπνιστές συμφωνούσαν με την απαγόρευση της βλαβερής συνήθειας.
Μέσα στη διακεκαυμένη ζώνη της κρίσης, η απαγόρευση του καπνίσματος αντιμετωπιζόταν ως ένας ακόμα βάναυσος περιορισμός σε μια κοινωνία που ήδη γινόταν αποδέκτης υπερβολικών πιέσεων.
Oταν αυτό το πρόσχημα επικρατούσε στον δημόσιο διάλογο, οι υπουργοί Υγείας και οι πρωθυπουργοί δεν επέμεναν στην εφαρμογή του νόμου. «Η ελληνική πολιτεία γελοιοποιείται», είχε δηλώσει στις 17 Νοεμβρίου 2010 ο τότε υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος, αλλά η «αντίσταση του αναμμένου τσιγάρου» κορυφώθηκε συμβολικά λίγα χρόνια μετά, όταν ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ, ο Παύλος Πολάκης, κάπνιζε επιδεικτικά στις συνεντεύξεις Τύπου του υπουργείου. Oχι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν υπέρ του καπνίσματος.
Ο τέως υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός και βουλευτές του κόμματος είχαν προσπαθήσει να ενεργοποιήσουν την πολιτεία στην κατεύθυνση της εφαρμογής της απαγόρευσης, χωρίς όμως αποτέλεσμα όπως ο ίδιος ο κ. Ξανθός είχε παραδεχθεί.
Τελικώς, φαίνεται ότι η κοινωνία ωρίμασε. Ο Βασίλης Κικίλιας είναι ο τελευταίος υπουργός Υγείας που οδήγησε στη Βουλή σχετικές ρυθμίσεις, οι οποίες ψηφίστηκαν από όλα τα κόμματα – πλην της «Ελληνικής Λύσης» που προφανώς θεωρεί ότι το κάπνισμα είναι μία ακόμα ελληνική παράδοση που δεν πρέπει να σβήσει.