Η κυβέρνηση δεν ανακοινώνει ...
πού θα κατασκευάσει τα νέα κλειστά προαναχωρησιακά κέντρα, ενώ όπως είπε χθες ο κ. Στεφανής γνωρίζει, καθώς έχουν προχωρήσει ήδη και τα σχέδια κατασκευής.
Από την άλλη πλευρά, ο κ. Τσίπρας δηλώνει στο OPEN ότι θα στηρίξει την κυβέρνηση στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού/ προσφυγικού και την ίδια στιγμή την καταγγέλλει για ακροδεξιές λογικές πρακτικές και κατασκευή «φυλακών» σε όλη την Ελλάδα, με όσες επικοινωνιακές δυνάμεις διαθέτει.
Η συζήτηση για το μεταναστευτικό/προσφυγικό δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τα όρια της πολιτικής εκμετάλλευσης, κλίμα συναίνεσης είναι αδύνατο να διαμορφωθεί και οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών, υποκινούμενες ή μη, έχουν ήδη ξεκινήσει.
Το σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει να κατασκευαστούν οκτώ έως δέκα κλειστά προαναχωρησιακά κέντρα σε όλη τη χώρα, με εξαίρεση τις Περιφέρειες Βορείου και Νοτίου Αιγαίου, καθώς των Ιονίων Νήσων. Λέγεται ότι θα βρίσκονται εκτός αστικού ιστού και σε αντίθεση με τα κλειστά κέντρα των νησιών, όσοι διαμένουν σε αυτά θα μπορούν να βγουν και να επιστρέψουν, βάσει συγκεκριμένων κανόνων.
Σύμφωνα με πληροφορίες, καθότι στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου δεν ανακοινώθηκαν οι περιοχές, ανάμεσα στις Περιφέρειες όπου θα δημιουργηθούν δομές φιλοξενίας είναι η Πελοπόννησος, η Στερεά Ελλάδα, η Θεσσαλία και η Κρήτη που είναι πιθανόν να φιλοξενήσει δύο τέτοια κέντρα. Κυβερνητικές πηγές υποστηρίζουν ότι οι δήμαρχοι των περιοχών που έχουν ήδη επιλεγεί είναι ενήμεροι, ενώ ο κ. Στεφανής είπε χθες ότι τα κέντρα αυτά θα είναι ελεγχόμενα αλλά όχι κλειστά, καθώς θα επιτρέπεται με άδεια η έξοδος των μεταναστών και προσφύγων .
Οι χθεσινές ανακοινώσεις στόχευαν περισσότερο στην εσωτερική διαχείριση του μεγάλου εθνικού προβλήματος, μάλλον του μεγαλύτερου θέματος που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση και συνολικά το πολιτικό σύστημα, ενώ την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός έχει αναλάβει την διεθνοποίησή του και την κινητοποίηση της Ε.Ε.
Στο Ζάγκρεμπ όπου βρίσκεται για τη Σύνοδο του ΕΛΚ, ο κ. Μητσοτάκης -σύμφωνα με πληροφορίες- έθεσε στο επίκεντρο των επαφών του με τους άλλους ηγέτες την ανάγκη ευρωπαϊκής λύσης στο ζήτημα και η προσπάθεια αυτή θα συνεχιστεί και στο θεσμικό επίπεδο της Ε.Ε.
Ο κ. Μητσοτάκης δηλώνει και ξαναδηλώνει ότι δεν υπάρχει επιμερισμός και αλληλεγγύη από τους Ευρωπαίους εταίρους προς την Ελλάδα για το προσφυγικό, στέλνει το μήνυμα ότι η Ελλάδα έχει φτάσει στα όριά της και αυτή ήταν και η γραμμή του στις χθεσινές συναντήσεις που είχε με τον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΕΛΚ στο ευρωκοινοβούλιο, Μάνφρεντ Βέμπερ, τον νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό της Ρουμανίας, Λούντοβιτς Όρμπαν, την πρωθυπουργό της Νορβηγίας, Έρνα Σόλμπεργκ και τον πρώην καγκελάριο της Αυστρίας, Σεμπάστιαν Κουρτς.
Το ερώτημα είναι ποιο θα είναι το χαρτί της κυβέρνησης, αν η προσπάθειά της να αλλάξει επί της ουσίας τους όρους αντιμετώπισης του μεταναστευτικού/ προσφυγικού δεν βρει ανταπόκριση και δεν υπάρξουν ευρωπαϊκές χώρες που θα συμφωνήσουν να επιμεριστούν μέρος του προβλήματος.
Η διγλωσσία ΣΥΡΙΖΑ
Σε αυτό το κλίμα, τη συναίνεση και συνεννόηση που προσπαθεί να βρει η κυβέρνηση στους δεκατρείς περιφερειάρχες της χώρας και τους δημάρχους, δεν μπορεί να τη βρει στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Ο κ. Τσίπρας στην ίδια συνέντευξη που παραχώρησε προχθές στο OPEN, από τη μία κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «αδυνατεί να διαχειριστεί κρίσιμα προβλήματα, όπως το προσφυγικό και θέλει να θρέψει ένα κοινό ακραίων που προεκλογικά είχε χαϊδέψει τα αυτιά τους προκειμένου να κερδίσει την ψήφο τους, μέσα από ένα δόγμα νόμου και τάξης» και από την άλλη, όταν ερωτάται αν θα στηρίξει την κυβέρνηση, απαντά: «Βεβαίως θα την στηρίξουμε. Μα στην ουσία είναι μια πολιτική που κι εμείς είχαμε σχεδιάσει, απλά έχει καθυστερήσει τέσσερις μήνες. Με τις παλινωδίες αυτές που είδαμε όλο το προηγούμενο διάστημα, η καθυστέρηση των τεσσάρων μηνών έχει φέρει μια υπερσυσσώρευση στα νησιά. Δεν μπορεί να καταστρέψουμε τα νησιά μας, δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα».
Δεν πρόκειται περί λάθους. Ο κ. Τσίπρας έχει αποφασίσει να κερδίσει ό,τι μπορεί από το πολιτικό κόστος της κυβέρνησης που έχει την ευθύνη σε ένα μείζον εθνικό ζήτημα. Κάνει δηλαδή αυτό που καταγγέλλει ότι έκανε και ο κ. Μητσοτάκης προεκλογικά, γνωρίζοντας μάλιστα ότι η κυβέρνηση πιέζεται από δύο πλευρές. Τη συντηρητική πτέρυγα της Ν,Δ και της ελληνικής κοινωνίας που ζητά πιο δραστικές λύσεις και τον κατηγορεί για ήπια πολιτική και το εξ αριστερών της Ν,Δ τμήμα της ελληνικής κοινωνίας που τον καταγγέλλει για αυταρχισμό.
Δημοσίως, ο κ. Τσίπρας θα λέει ότι σκοπός του είναι να στηρίξει την κυβέρνηση σε ένα εθνικό θέμα και δε θα κάνει ό,τι έκανε η Ν.Δ όταν ήταν στην αντιπολίτευση για να μη χάσει την επαφή του με τους πολίτες που κινούνται στα όρια τoυ ρεαλισμού και στο παρασκήνιο θα χρησιμοποιήσει το μεταναστευτικό/ προσφυγικό για να «κτίσει» το αφήγημα περί «ακροδεξιάς και υπερσυντηρητικής» κυβέρνησης, για να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους που δε στηρίζουν τη Ν.Δ, να προκαλέσει αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών και να μπλοκάρει τα κυβερνητικά σχέδια.