Σήμερα πρωτομαγιά και ...
μπαίνοντας στην τελική ευθεία για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά και μετά από λίγους μήνες στις εθνικές εκλογές, αναρωτιέμαι εάν η κοινωνία προϋποθέτει και είναι έτοιμη, να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Επίσης, εάν η αξιοπρέπεια, είναι κατάκτηση καθημερινή, επίπονη, που κερδίζεται πόντο - πόντο.
Σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον,στις μικρές κοινωνίες, στον τόπο μας, καλούμαστε να αναδείξουμε ότι οι περισσότερο άξιοι, (από ένα σύνολο ανθρώπων), ξέρει να αποδίδει τον χαρακτηρισμό άξιος, σ’ εκείνον που κάνει άξιες πράξεις, χωρίς τα προαπαιτούμενα της οικογενειοκρατίας, της εντοπιότητας, της κομματικής ή της συντεχνιακής προέλευσης.
Σ’ ένα νέο κόσμο ανοιχτό στην επικοινωνία λαών και πολιτισμών, είναι επιτακτική ανάγκη να αναδειχθούν οι αξίες της κοσμικότητας.
Οι αξίες του ορθού λόγου, του σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα, ο πλουραλισμός και η ελευθερία της συνείδησης.
Οι αυριανοί πολιτικοί, οπλισμένοι με την εμπειρία και την κατάλληλη παιδεία, ν΄ αποτελούν ελπίδα και επένδυση για το μέλλον, με προϋπόθεση και ελπίδα
Και εμείς οι παλαιότεροι, έχουμε υποχρέωση να υποστηρίξουμε το όραμα αυτό, παραχωρώντας γενναιόδωρα όπως οι περιστάσεις απαιτούν, έδαφος στη φαντασία και τη δημιουργικότητα αυτών των προσώπων, που είναι δίπλα μας.
Ας αναζητήσουμε λοιπόν τους ειλικρινείς και τους αυθεντικούς.
Τους άξιους που δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν, διότι σέβονται και εκτιμούν τη ζωή και τους ανθρώπους που έχουν δίπλα τους, αλλά πάνω απ’ όλα τον ίδιο τους τον εαυτό.