Του Ηλία Χρυσικού *
Από όλα τα πρόσωπα του ...
θείου δράματος, εκείνο που αφήνει την πιο μεγάλη εντύπωση είναι ο Ιούδας.
Επίκαιρη αναφορά άλλωστε, λόγω των Άγιων ημερών που πλησιάζουν...
Με κάνει όμως μεγάλη εντύπωση, ίσως και κατάπληξη, το πως ΔΕΝ μπορούμε να αντιληφθούμε, την δεινή πραγματικότητα και αλήθεια, προκειμένου να μπορέσουμε να απομακρυνθούμε όσο γίνεται πιο μακρυά, από όλους αυτούς τους σύγχρονους Ιούδες.
Και παρ΄ όλες τις μεγάλες προδοσίες, που συμβαίνουν χρόνια τώρα σε θέματα Πίστεως, αλλά και σε θέματα τάξεως και ηθικής και παρόλα τα τόσα γνωστά και μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν το τελευταίο διάστημα την Πατρίδα μας, αλλά και την Εκκλησία μας, Ιούδες θα τριγυρνούν ανάμεσα μας, θα κλείνουν μαζί μας επαγγελματικές συμφωνίες, θα φοράνε τον μανδύα του φίλου και του αγαπημένου μας προσώπου, του έμπιστου συνεργάτη, και που συνήθως με την πρώτη ευκαιρία θα σε αρνηθούν, θα σε αμφισβητήσουν και τέλος θα σε προδώσουν...
Δυστυχώς, τότε ο Ιούδας, τελείωσε την ζωή του κατά τρόπο οικτρό, και Ιούδες, δεν λείπουν μέχρι σήμερα.
Ο Ιούδας τρόπον τινά ίδρυσε "σχολή" και πολλοί μαθαίνουν να παίζουν το ρόλο του σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης ζωής.
Είναι αρκετοί και έχουν όλοι ονοματεπώνυμο, είναι παντού, και τριγυρνάνε ανάμεσα μας...
Την ιστορία όλοι την ξέρουμε, από τα παιδικά μας ακόμα χρόνια, άλλοτε μας την διηγούνταν σαν παραμύθι οι γονείς μας, ή οι δάσκαλοί μας, στο σχολείο στο μάθημα των θρησκευτικών και άλλοτε στις ραδιοφωνικές μου εκπομπές για την προσωπικότητα του ατόμου...ως επιστημονική ανάλυση από ειδικούς.
Ένας ο πρωταγωνιστής, πολλοί οι δεύτεροι ρόλοι και ακόμα περισσότεροι οι κομπάρσοι, που παίρνουν μέρος σ' αυτή την βιβλική ιστορία.
Υπάρχει όμως ένα πρόσωπο, που κατά κοινή ομολογία, είναι και αυτός συμπρωταγωνιστής στην ίδια ιστορία, στο θλιβερό της όμως κομμάτι.
Είναι αυτό του Ιούδα. Μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της Καινής Διαθήκης που πρόδωσε τον Ιησού για '' τριάντα αργύρια''.
Ένα πρόσωπο που συγκέντρωσε επάνω του την κατάρα των λαών της Ορθοδοξίας και που ταυτίστηκε με όλους τους προδότες της υφηλίου.
Ένα πρόσωπο που διέπραξε την πιο ανίερη πράξη στον κόσμο και που ίσως έως και σήμερα δεν έχουν απαντηθεί επακριβώς τα αίτια της πράξης του.
Ακόμα και τώρα όμως,αιώνες μετά, όταν θέλουμε να χαρακτηρίσουμε, να καυτηριάσουμε και να δείξουμε παρόμοιες συμπεριφορές, αβίαστα έρχεται στα χείλη μας ο χαρακτηρισμός αυτός του
''Ιούδα ''.
Στις σύγχρονες κοινωνίες μας που δυστυχώς πλέον λειτουργούν σαν χωνευτήρια ιδεών και αξιών, υπάρχουν πολλοί Ιούδες με μοντέρνα πρόσωπα.
Όπως ακριβώς και ο Ιούδας, ένας απλός μαθητής του Ιησού, ο οποίος τον πρόδωσε και στο τέλος μη αντέχοντας τις τύψεις του αυτοκτόνησε....
Προσωπικά δεν με ξενίζει καθόλου το γεγονός, αλλά όλοι μας κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσουμε, ότι Ιούδες υπάρχουν και θα υπάρχουν, παντού και πάντα.
Θα χαρίζουν πάντα ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, ένα χαμόγελο κατανόησης και μεγαλοψυχίας, που θα φοριέται στο πρόσωπο τους ασορτί με τα καλοσυντηρημένα αλλά σε αυστηρή γραμμή ρούχα, (για να τους προσδίδουν την απαιτούμενη σοβαρότητα και αξιοπιστία), σχεδόν πάντα θα υιοθετούν μια φιλική και ανιδιοτελή στάση, θα είναι πρόθυμοι, θα φαίνονται δίκαιοι και ακέραιοι χαρακτήρες, αλλά με μια δεύτερη πιο εξεταστική ματιά, ο καθένας μας θα μπορεί να διακρίνει τον Ιούδα που... κρύβουν μέσα τους.
Η ιστορία του Κόσμου απόδειξε ότι οι Ιούδες δεν είχαν ποτέ καλό τέλος, η ταύτιση τους με τους προδότες είναι δεδομένη.
Οι Εφιάλτες είναι και αυτοί μιάσματα της ζωής, συνυφασμένοι με την άσχημη πλευρά της ιστορίας.
Το φιλί του Ιούδα είναι περασμένο στις ιστορικές & θρησκευτικές μνήμες της Ανθρωπότητας ως το πιο γλυκό και σεμνό φιλί, που έδωσε ποτέ μαθητής, σε δάσκαλο του .
Το αριστοτεχνικό είναι, ότι το ίδιο φιλί έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα, έχοντας ακριβώς την ίδια γεύση στο περιεχόμενο του.
Τα αποτελέσματα είναι ακριβώς τα ίδια ως προς τα συναισθήματα που δημιουργούνται στους "λήπτες" και η διαφορά κατά την γνώμη μου, είναι μόνο στους Ιούδες, και αυτό επειδή ο Ιούδας της εποχής του Ιησού, τελικά αυτοκτόνησε πιεσμένος από τις τύψεις του και το βάρος της πράξης του.
Αντίθετα, οι σύγχρονοι Ιούδες που εμείς με την ανοχή και την επιβράβευση, τους "εκτρέφουμε" και τους συντηρούμε στις εξελιγμένες κοινωνίες μας, συνεχίζουν να εργάζονται σκοτεινά και ύπουλα, περιμένοντας να εξαργυρώσουν την προδοσία τους με κάποιο δυνατό αντίτιμο, μαστίζονται από την αδιαφορία και την αλαζονεία.
Συμπέρασμα: Επειδή Ιούδες όπως προείπαμε, υπήρχαν και θα υπάρχουν, (διότι η ζωή και το σύστημα τους επιβάλλει), ώστε να υπάρχει συνέχεια στην ανθρώπινη ιστορία, όσοι δεν αντέχουν τα ψεύτικα φιλιά τους, το μόνο που τους απομένει να κάνουν, είναι να τους γυρίσουν επιτέλους την πλάτη και να τους αφήσουν μόνους να τριγυρνάνε στα σκοτεινά μονοπάτια της λήθης και της αφάνειας που τους αξίζει...
* Ο Ηλίας Χρυσικός είναι δημοσιογράφος & Δ/ντης του ρ/σ Ενημέρωση 92,2 στο Ν. Πιερίας