Θα είχε ενδιαφέρον να σας ...
"κεντρίσω" τα κέντρα του εγκεφάλου που οδηγούν στη συγκίνηση, (απλά και καθαρά) και σας υπόσχομαι ένα και μόνο πράγμα: την αλήθεια μου.
Την μοναδική και κατά-δική μου αλήθεια.
Η ζωή Φίλοι μου είναι σαν ένα ταξίδι μέσα στο τρένο και ο καθένας μας, διαλέγει ένα βαγόνι, το δικό του βαγόνι (στο ταξίδι της ζωής) και σ΄ αυτό επιλέγει ποιους θα πάρει για συνεπιβάτες για να έχει παρέα.
Όμως Φίλοι μου, τις περισσότερες φορές γίνονται στάσεις μικρές, είτε για να αποβιβαστούν μερικοί, είτε για να πάρουμε καινούρια παρέα.
Και στο τέλος θα φανεί αν θα ταξιδέψουμε μόνοι μας, διότι είναι η επιλογή του καθενός...
Αυτό όμως που ΔΕΝ μπορεί κανείς να επιλέξει, είναι αν το ταξίδι θα είναι ομαλό, ή εάν θα έχει πολλές στροφές, ή αν θα υπάρχει αγάπη, μίσος, θλίψη, έρωτας, απογοήτευση...
Έτσι, καλώς ή κακώς, χωρίς να το επιλέξεις πηγαίνεις σ΄ αυτό το ταξίδι, προς το άγνωστο...και αυτή είναι και η μαγεία του!
Αφέσου και απόλαυσε το λοιπόν, διότι το τρένο ΔΕΝ γυρνά πίσω, αλλά προχωρά μόνο μπροστά.
Γι’αυτό να προσέχουμε...και ας αφήσουμε πίσω ότι μας στεναχωρεί, για να μπορούμε να βλέπουμε μόνο τα ευχάριστα, διότι το ταξίδι της ζωής, μόνο μια φορά μας χαρίζεται.
Ας προσέξουμε και να μην ξεχάσουμε να ζήσουμε πριν χαθούμε...ας ρισκάρουμε, να ‘χουμε συνοδοιπόρο το φόβο μας, να ελπίζουμε, να έχουμε υπομονή και πείσμα, να έχουμε πάντα ένα στόχο, ν’ ακολουθούμε τα όνειρα μας...
Καλή Μεγάλη εβδομάδα Φίλοι μου !!!