Αξίζει για μερικά πράγματα να περιμένεις...



Του Ηλία Χρυσικού *

Χρονιάρα μέρα σήμερα...

(Μεγάλη Παρασκευή), θυμήθηκα τους συγχωρεμένους γονείς μου και τα ωραία λόγια που μου έλεγε η κυρία Λουκία: "Πρέπει να μάθεις να κάνεις υπομονή. Όχι απλώς να λες τη λέξη αυτή στους άλλους, "υπομονή", αλλά να είναι κυρίως το προσωπικό σου βίωμα, το χαρακτηριστικό σου".
Και αναρωτιέμαι, εάν αξίζει για μερικά πράγματα να περιμένεις...να κάνεις υπομονή και να αλλάζεις στάση ζωής.
Να βάζεις τέλος στην ανυπομονησία και ν΄ αποφεύγεις τυχόν τσακωμούς και εντάσεις.
Ίσως, με την υπομονή, να είναι ο τρόπος για να ισορροπεί ο άνθρωπος στην τρέλα της σημερινής εποχής. Να σε κάνει να ζεις τη ζωή σου με ρυθμό, με συντονισμό, και όσο κι αν ακούγεται βαρετό, (μιας και όλοι λίγο πολύ θέλουμε να ξεφεύγουμε πότε - πότε), στην ουσία, να είναι αυτό ακριβώς που την κάνει ενδιαφέρουσα.
Και στην αντίθετη πλευρά, όλοι εμείς οι βιαστικοί, που τα θέλουμε όλα, εδώ και τώρα και αγωνιούμε, βασανιζόμαστε κάτω από το "μαστίγιο" της ανυπομονησίας, κοιτάμε διαρκώς το ρολόι και το ημερολόγιο, μετράμε τις μέρες, τις ώρες, τις στιγμές και αυτές φαίνονται τόσο, μα τόσο ατελείωτες!
Η υπομονή στους ανθρώπους, δείχνει πόσο έξυπνοι είναι, διότι ξέρουν πολύ καλά, όχι μόνο να περιμένουν, αλλά να βάζουν και στόχους που θα φέρουν την αλλαγή που αποζητούν.
Η υπομονή, μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, μαθαίνουμε μέσα από αυτή να ακούμε πιο προσεκτικά το συνομιλητή μας, δεν βιαζόμαστε να απαντήσουμε, επεξεργαζόμαστε τα λόγια του και η κουβέντα μας αποκτά βαρύτητα και σοφία.
Με την υπομονή καταλαβαίνω (σαν προσπάθεια) δίνουμε μια δεύτερη ευκαιρία, να μην πούμε ένα οριστικό όχι, να μην απομακρυνθούμε από κάτι ή από κάποιον/α.
Κάτι... σαν πίστωση χρόνου, με τη σκέψη ότι με τον καιρό ο άλλος θα αλλάξει ή θα καταλάβει. Ή ότι με το χρόνο εμένα δεν θα με πειράζει πια. Την υπομονή συχνά τη στηρίζει η πεποίθηση πως ο χρόνος, που είναι “ο καλύτερος γιατρός”, θα δώσει μια λύση.
Ναι Φίλοι μου, η υπομονή είναι αγαθό, είναι προσόν, και αξίζει τον κόπο να παλέψουμε να την αποκτήσουμε.
Χωρίς υπομονή, ΔΕΝ γινόμαστε πιο πρακτικοί, ΔΕΝ μαθαίνουμε τα πνευματικά.
Και μια συμβουλή: "Ας προσέχουμε την οργή του υπομονετικού ανθρώπου, που όταν ξεσπάσει επιφέρει θύελλες".
Σας εύχομαι ολόψυχα όλους, Καλή Ανάσταση !!!

* Ο Ηλίας Χρυσικός είναι δημοσιογράφος & Δ/ντης του ρ/σ Ενημέρωση 92,2 Ν. Πιερίας