Η πατρίδα μας, ΔΕΝ έχει την ...
πολυτέλεια για άλλα στραβοπατήματα ή πισωγυρίσματα, επιθυμεί λύσεις στα μεγάλα προβλήματα, που θα διασφαλίζουν τα συμφέροντά της και αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούμε το γρηγορότερο.
Και γράφω δύο λέξεις γι΄ αυτό, με αφορμή την επίσκεψη του Δημήτρη Τζανακόπουλου χθες στην Κατερίνη.
Δυστυχώς χθες, τόσο ο καλός συνάδελφος δημοσιογράφος Χρήστος Γιαννούλης, (υποψήφιος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας), αλλά και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με στοιχεία μισαλλοδοξίας, μικρότητας, χυδαιότητας, και πολιτικής εμπάθειας, κυριάρχησαν στο Επιμελητήριο Πιερίας, δηλητηρίασαν με τον δημόσιο λόγο τους, την τοπική κοινωνία, με μία κλιμακούμενη δημαγωγία.
Και αναρωτιέμαι καλοί μου φίλοι, αν όλοι αυτοί (που δεν ήταν μέσα στο Επιμελητήριο), ήταν φασίστες ή κήρυκες μίσους όπως διέτειναν.
Δυστυχώς σήμερα, υπάρχουν πολιτικοί, που αντί να επιζητούν τη συναίνεση, συντηρούν μία πολιτική αντιπαράθεση με εμφυλιοπολεμικούς όρους.
Και αυτό το κάνουν, για να χτίσουν πολιτικές καριέρες, είτε για να μπορέσουν να επιβιώσουν πολιτικά, σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, που αδυνατούν να κατανοήσουν.
Ειλικρινά με τα όσα συνέβησαν χθες στην Κατερίνη, όσο και αν ψάξει κανείς, ίσως... δεν θα μπορέσει να βρει ανάλογο προηγούμενο.
Ο συγχωρεμένος πατέρας μου έλεγε: "Όποιος κοιτάει συνεχώς πίσω του, κάποια στιγμή θα σκοντάψει".
Όσοι γνωρίζουν τι ακριβώς έγινε στον εμφύλιο, μπορούν να αντιληφθούν την περιπλοκότητα της κατάστασης και τα τραγικά ηθικά διλήμματα και καλό θα είναι να ΜΗΝ αναπαράγουν εμφυλιοπολεμικά συνθήματα.
Δίχως αμφιβολία, ο εμφύλιος άφησε ένα πολύ βαρύ αποτύπωμα στην ελληνική κοινωνία.
Κλείνοντας πιστεύω ότι, η εθνική συμφιλίωση περνάει πρωτίστως μέσα από τη συμφιλίωσή μας, με την ιδέα ότι ως πολιτική κοινότητα, πρέπει να επουλώσουμε οριστικά τις πληγές μας και να κοιτάξουμε επιτέλους μπροστά.