Από τότε που άρχισα να ...
παρακολουθώ καθημερινά την πολιτική μας σκηνή, εδώ και αρκετές δεκαετίες, συνειδητοποίησα δυο πράγματα.
α. το ότι οι πολιτικοί μας, ζουν σε καθεστώς εικονικής πραγματικότητας, και
β. ότι είναι απίστευτα ικανοί στο να εκστομίζουν το ένα ψέμα, μετά το άλλο, κοιτώντας σε στα μάτια.
β. ότι είναι απίστευτα ικανοί στο να εκστομίζουν το ένα ψέμα, μετά το άλλο, κοιτώντας σε στα μάτια.
Δυστυχώς σήμερα είμαστε "μπλεγμένοι", σε οράματα και μεγάλες ιδέες.
Και δεν υπάρχει (ενδεχομένως) μεγαλύτερο ψέμα και υποκρισία, από αυτό που διατείνονται κατά κόρον, όταν πρόκειται για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Ότι αυτές, δεν αφορούν την κεντρική πολιτική σκηνή και είναι ευκαιρία, για την ανάδειξη τοπικών αρχόντων, που θα διαχειριστούν με τον καλύτερο τρόπο, τα προβλήματα του τόπου τους.
Παρά τις διακηρύξεις περί του αντιθέτου, υποδεικνύουν συγκεκριμένους υποψηφίους.
Μέσα σε όλο αυτόν τον κυκεώνα των πολιτικών ζυμώσεων και ελιγμών, η δημόσια συζήτηση για τα προβλήματα των κατά τόπους κοινωνιών, εξαφανίζεται...
Για να μην πούμε, ότι πολλές φορές οι υποψήφιοι, δεν έχουν και μεγάλη σχέση με τον τόπο στον οποίο επιδιώκουν να αναδειχθούν...
Ωστόσο αυτό που χρειάζονται οι περισσότεροι Δήμοι, είναι κάποιους, που να μπορούν να κάνουν πρόσθεση, για να μην φτάνουν τα χρέη του προϋπολογισμού τους μέχρι τον Θεό και παράλληλα, να μπορούν να διαχειριστεί τα σκουπίδια, π.χ
Δυστυχώς όλα τα δύσκολα παραμένουν μπροστά μας και η προσωπική μου άποψη είναι ότι, οι νέοι μπορούν να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Οι νέοι θα κρίνουν το αποτέλεσμα και η νεολαία μπορεί να γίνει πυξίδα.
Οι νέοι, (άξιοι και ικανοί), που θα αναδειχθούν, μπορούν να διαδραματίσουν σημαίνοντα ρόλο στον πολιτικό στίβο, τόσο σε τοπικό, όσο και σε εθνικό επίπεδο.
Κλείνοντας θα ήθελα από τους νέους, να πάρουν στα χέρια τους τις ευθύνες του τόπου και να πρωταγωνιστήσουν.