Η Τερέζα Μέι αποφάσισε την ...
αναβολή της ψηφοφορίας του Brexit στο Κοινοβούλιο καθώς τα νούμερα δεν της «βγαίνουν».
Και όλα αυτά σε μία ημέρα που άρχισε με τους χειρότερους οιωνούς για την οικονομία οι οποίοι, πίστευα (αφελώς ίσως) ότι κατά παράδοξο τρόπο θα ωφελούσαν τη Βρετανίδα πρωθυπουργό.
Πράγματι, τα τελευταία μηνιαία στοιχεία για το ΑΕΠ της Βρετανίας έδειξαν, σε τριμηνιαία βάση, αύξηση κατά 0,4% την περίοδο Αυγούστου-Οκτωβρίου 2018 σε σχέση με τον πολύ πιο υψηλό ρυθμό ανάπτυξης 0,6% την περίοδο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου 2018.
Εκτίμησή μου λοιπόν ήταν ότι η επιβράδυνση της οικονομίας, η οποία σχετίζεται και με τις ατέρμονες συζητήσεις περί Brexit, θα αποτελούσε «τροφή προς σκέψη» για πλείστους όσους Βρετανούς βουλευτές.
Πίστευα ότι, αντιλαμβανόμενοι την διογκούμενη απειλή της αβεβαιότητας, θα ψήφιζαν, έστω και με μισή καρδιά, τη συμφωνία της Μέι. Και τούτο προκειμένου να αποφευχθεί η άβυσσος της πολιτικής αστάθειας η οποία ενδεχομένως να οδηγούσε είτε σε παραίτηση της πρωθυπουργού, είτε σε άτακτο Brexit, είτε σε νέες εκλογές στη χώρα, είτε, ακόμα, σε δεύτερο δημοψήφισμα για την παραμονή ή μη στην Ε.Ε.
Ακόμα και σήμερα, δυόμισι χρόνια μετά το δημοψήφισμα του Ιουνίου του 2016, οι Βρετανοί δεν έχουν αποφασίσει τι τύπου Brexit θέλουν να ισχύσει.
Εάν, δε, καταλήξουν στη διέξοδο ενός νέου δημοψηφίσματος, θα χρειαστεί πολύς χρόνος και έντονες διαβουλεύσεις για να αποφασιστεί ποιο θα είναι το ερώτημα.
Ο δε παραλογισμός, ειδικά των οπαδών του Brexit, είναι απίστευτος. Τόσο οι Remainers (ο οπαδοί της παραμονής) όσο και οι πιο φανατικοί υποστηρικτές του Brexit συμφωνούν μεταξύ τους ότι η συμφωνία για την αποχώρηση από την Ε.Ε. την οποία θα έφερνε στο Κοινοβούλιο η Μέι είναι η χειρότερη δυνατή για το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι Remainers, συνεπώς, συμπεραίνουν ότι το καλύτερο αποτέλεσμα είναι η παραμονή στην Ε.Ε.
Οι σκληροί Brexiteers, ωστόσο, επιμένουν ότι μία καλύτερη διαπραγμάτευση θα οδηγούσε σε ένα πολύ καλύτερο αποτέλεσμα για τους Βρετανούς. Το παράλογο έγκειται στο ακόλουθο: Αφού η συμφωνία είναι τόσο κακή για το Ηνωμένο Βασίλειο, θα πρέπει, με την ίδια λογική, να είναι ιδιαίτερα θετική για την Ευρώπη. Γιατί λοιπόν, στο βαθμό που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη επιτύχει μια ιδιαίτερα ικανοποιητική συμφωνία, θα θελήσει να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων;
*Καθηγητής και Πρόεδρος του Ερευνητικού Τομέα στο Τμήμα Χρηματοοικονομικών και Λογιστικής, University of Liverpool.