Η προσωπική μου άποψη είναι ...
ότι, παρά τις κατά καιρούς κυβερνητικές θριαμβολογίες, η κατάσταση τόσο στο δημόσιο, όσο και τον ιδιωτικό τομέα, είναι δραματική.
Επί της ουσίας, παρά τις συνεχείς υποσχέσεις και διακηρύξεις, ΔΕΝ υπάρχει ένα συγκροτημένο σχέδιο αναπτυξιακής πολιτικής, ενώ οι επενδύσεις, είναι οι πρώτες που "κουρεύονται" για να πιαστούν οι στόχοι των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Ας μη μιλήσουμε για την ατέλειωτη γραφειοκρατία, την υπερφορολόγηση ή τις αγκυλώσεις του κρατικού μηχανισμού που υπονομεύουν τις όποιες, λίγες, επενδυτικές πρωτοβουλίες έρχονται στο προσκήνιο.
Επίσης, με τις ιδεολογικές και πολιτικές αγκυλώσεις που κυριαρχούν, (στη σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία), φως στο τούνελ ΔΕΝ υπάρχει.
Επειδή λοιπόν η χώρα κινείται σε μια συνεχή περιδίνηση, εκτιμώ ότι χρειάζεται ένα γενναίο πολιτικό και οικονομικό σχέδιο και όχι ευκαιριακές διευκολύνσεις σε ημέτερους ή βολικούς, για μικροκομματικά οφέλη και επιχειρηματίες.
Δυστυχώς, το ένα μέτρο αναιρεί το προηγούμενο και όλα μαζί προκαλούν πολιτική σύγχυσης και αβεβαιότητας που ΔΕΝ οδηγούν πουθενά.
Η Κυβέρνηση της Αριστεράς, βρίσκεται ενώπιον της σκληρής πραγματικότητας, επιχειρεί αλλαγές εξαιρετικά επώδυνες και σίγουρα μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές, θα προκαλέσουν πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις.